به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، این قسمت از برنامه هفت به واسطه پخش زنده فوتبال باشگاه‌های اسپانیا، در دو بخش روی آنتن رفت. ابتدای برنامه، محمدحسین لطیفی با گلایه از اینکه شبکه سه سیما حتی در هنگام برگزاری جامِ جهانیِ سینمای ایران، همچنان فوتبال را اولویت خود می‌داند، گفت: ما از حق خودمان می‌گذریم و بخش دوم برنامه را بعد از پایان پخش زنده فوتبال پیگیری می‌کنیم.
سید جمال ساداتیان تهیه کننده فیلم سینمایی «متری شیش و نیم»، نخستین فیلم نمایش داده شده در روز هشتم جشنواره مهمان اول برنامه هفت بود. ساداتیان درباره بهانه ساخت این فیلم گفت: سعید روستایی بعد از «ابد و یک روز» طرح این فیلم را نوشته بود و سراغ من آمد.
این تهیه کننده سینما درباره سختی‌های پروژه «متری شیش و نیم» گفت: چون خیلی از اماکنی که باید فیلمبرداری کار در آنجا صورت می‌کرفت، نظامی و امنیتی بودند، مجبور شدیم بیشتر لوکیشن‌ها را از صفر تا صد بسازیم. همین مسئله باعث شد پیش تولید طولانی و هزینه زیادی داشته باشیم.
او اضافه کرد: فیلمبرداری کار، کمی بیشتر از شرایط عادی و طی ۵ ماه و ۱ روز انجام شد. وسواس‌های کارگردان باعث شد که پروژه زمان بیشتری نیاز داشته باشد؛ هیچکدام از معتادان فیلم هنرور نبودند و از میان کارتن‌خواب‌های واقعی انتخاب شدند و بازی گرفتن از این افراد سختی‌های خاص خود را داشت.
ساداتیان ادامه داد: سر وکله زدن با ۱۰ هزار و ۳۰۰ کارتن‌خواب و معتادی که در فیلم با آن‌ها کار کردیم بسیار سخت بود. فقط پذیرایی این مجموعه را در نظر بگیرید و اینکه برخی از این افراد بهداشت را رعایت نمی‌کردند که مشکلاتی را در کار به وجود می‌آورد.
تهیه کننده فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» گفت: در لوکیشن بازداشتگاه که حدود ۳۰۰ نفر در محیط بسته و کوچک حضور داشتند، واقعا تحمل یک ساعت حضور هم سخت بود، چه برسد به حضور ده ساعته؛ علاقه و همکاری عوامل باعث شد بتوانیم این سکانس‌ها را به بهترین شکل ضبط کنیم. وضعیت لوکیشن طوری بود که هنوز برخی از عوامل ما به واسطه شرایط خاص ضبط آن صحنه‌ها بیمار شده بودند و هنوز تحت درمان هستند.
ساداتیان درباره حواشی این فیلم پرحاشیه هم گفت: متاسفانه هنوز نهاد‌های مختلف در کشور ما زبان سینما را نشناخته اند. بخشنامه‌ها و زبان سینما هنوز یکی نیستند و کسانی که فیلم اجتماعی کار می‌کنند، درگیر ممیزی هستند و فیلمشان به برخی سازمان‌ها برمی‌خورد! به نظرم مدیران نهاد‌های مختلف در کشور باید با زبان سینما آشنا شوند.
وی در پاسخ به سوالی در مورد هزینه‌های بالای این پروژه توضیح داد: سال گذشته که پیش تولید را شروع کردیم، فضای اقتصادی باثبات‌تر بود. بعد از یک وقفه که تولید را پیگیری کردیم، تورم سرسام‌آوری به وجود آمد، یکباره همه‌چیز گران شد، هزینه‌ها خیلی بالا رفت و زمان فیلمبرداری هم طولانی شد؛ ما برای «متری شیش و نیم»، دوونیم برابر استاندارد تولیدِ یک فیلم سینمایی هزینه کردیم؛ در هر حال این فیلم را ساختیم و به گیشه و بازگشت سرمایه امیدواریم.
جمال ساداتیان در پایان حضور خود درباره توجیه اقتصادیِ ساخت فیلم در کشورمان گفت: اگر امروز میخواستم این فیلم را بسازم قطعا بیشتر مطالعه می‌کردم و با توجه به قیمت‌ها تردید می‌کردم. ظرفیت نمایشی در کشور ما کم است؛ ما باید در ایران ۱۰ هزار سالن نمایش داشته باشیم، اما ۴۰۰ سالن داریم که خیلی از این‌ها قدیمی و کوچک هستند.
او ادامه داد: اگر دسترسی را برای آحاد جامعه فراهم می‌کردیم که فیلم ببینند، می‌توانستیم بیش از ۲ برابر آمار فروش فعلی، فروش داشته باشیم و بازگشت سرمایه راحت‌تر می‌شد.
بررسی فیلم «ایده اصلی» ساخته آزیتا موگویی، کارگردان این فیلم به همراه پژمان جمشیدی بازیگر، علیرضا برازنده، مدیر فیلمبرداری و امیر عربی نویسنده؛ محور اصلی بخش دوم برنامه هفت بود.
در ابتدای این بخش موگویی در مورد شاخصه‌ی فیلم خود گفت: در ایده اصلی سعی کردیم به سینما که تصویر است وفادار باشیم؛ تلاش کردیم از رادیو بودن یا تله فیلم شدن، دور شویم و به سینما نزدیک‌تر باشیم.
آزیتا موگویی در واکنش به تعبیرِ محمدحسین لطیفی از فیلمش که آن را «ژانر رکب» نامید هم گفت: کاراکتر‌های فیلم کسانی هستند که می‌خواهند با هم رقابت کنند و در دل همین رقابت، سر یکدیگر کلاه می‌گذارند. از زمانی که من علاقه‌مند به سینما شدم، شخصاً به این جنس و مدل فیلم علاقه داشتم؛ آقای امیر عربی، آقای کریمی که طرح برای ایشان بود و تمام بازیگران و عوامل هم جزو علاقه‌مندان این ژانر بودند و باعث شدند این فیلم ساخته شود.
علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری ایده اصلی هم درباره شیوه خاص تصویربرداری این فیلم گفت: ایده اصلی جزو فیلمنامه‌های متفاوتی بود که کار کردم. از ابتدا و در زمانی که در حال نگارش فیلمنامه بودند، دعوت به کار شدم. با توجه به فضایی که طراحی می‌شد، نوع دوربین و قاب‌ها را توضیح دادم، خانم موگویی پذیرفتند و به این فیلم رسیدیم.
آزیتا موگویی کارگردان فیلم درباره بازیگران انتخاب شده هم گفت: ترکیب فعلی بازیگران، همه انتخاب‌های اولم بودند. همه به قصه و پروژه و من لطف داشتند. همراه‌ترین ترکیب بازیگرانی که می‌توانستند در یک پروژه جمع بشوند را داشتم. به قدری این ترکیب دلنشین بود که من در سی سال کار حرفه‌ای تجربه نکرده بودم.
این کارگردان سینما درباره بازی خاص پژمان جمشیدی توضیح داد: پیگیر بازی پژمان جمشیدی بودم، به قدری دوربین دوستش دارد و روان روی پرده ظاهر می‌شود، که بی نظیر است. خیلی راحت است مقابل دوربین و همین باعث اقبال مردم به او می‌شود.
پژمان جمشیدی هم در پایان این بخش گفت: فیلم ایده اصلی تجربه خوبی بود. یکی از عوامل پشت صحنه می‌گفت باید فیلمی درباره کاراکتر آزیتا موگویی بسازیم، من گفتم فیلمِ تخیلی می‌شود و کسی باورش نمی‌کند!
امیر عربی هم درباره جدال همیشگی نویسنده و کارگردان در سینما درباره این فیلم تاکید کرد: من چون همراه تیم بودم و تجربه قبلی داشتم جلو نمی‌رفتم و دخالت نمی‌کردم. فیلمنامه نویس وقتی فیلم را می‌نویسد، در ذهن خودش می‌سازد و بالاخره اختلاف سلیقه‌هایی هم با کارگردان خواهد داشت. از روز اول تا روز آخر تمام هدفمان این بود که به بهترین شکل ممکن تعریف کنیم و ریاضیات و مهندسی زیادی در قصه داریم!
بخش بعدی برنامه هفت، بامداد پنج‌شنبه با میز نقد مسعود فراستی آغاز شد. در این بخش همراه با محمدتقی فهیم و سعید قطبی زاده، دو منتقد سینما، فیلم سینمایی «متری شیش ونیم» مورد نقد ویژه قرار گرفت.
محمد تقی فهیم در ابتدای صحبت‌های خود با اشاره اینکه انتظار از فیلم سعید روستایی بیشتر از این بود، گفت: فکر می‌کردم با تمام جار و جنجال‌های صورت گرفته در مورد این فیلم، کارِ جدید سعید روستایی قدرتمندتر باشد، ولی نسبت به فیلم اول او قدرت ویژه‌ای نداشت.
وی افزود: البته که روستایی در پرداخت شخصیت پلیس قدرتمند عمل کرده؛ ضمن اینکه اعتیاد همیشه در سینمای ایران موضوع جذابی بوده که کارگردانان زیادی سراغ آن رفته اند.
سعید قطبی زاده هم «متری شیش و نیم»، «سرخپوست»، و «قصر شیرین» را سه فیلم برتر جشنواره یاد کرد و گفت: نکته‌ای که برای من اهمیت دارد این است فیلمسازان کاری انجام دهند که کارهایشان شبیه هم نباشد.
قطبی زاده درباره آخرین ساخته سعید روستایی هم گفت: مهم‌ترین ویژگی فیلم به نظر من شخصیت پردازی پلیس است که او جایزالخطا است. اینکه پلیس در یک فیلم آشفتگی با خود داشته باشد، کار جدید و جذابی است. به نظر من اولین بار است که در سینمای ایران کاراکتر پلیسی را دنبال می‌کنیم که پر از تنش است، اما با این حال به کار خود ایمان دارد.
این منتقد سینما ادامه داد: شخصیت‌های منفی در فیلم‌های ما همیشه سمبل شرارت هستند؛ اما در فیلم سعید روستایی شخصیت منفی با بازی نوید محمدزاده کشش عاطفی دارد.
مسعود فراستی نیز درباره فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» اظهار کرد: فکر می‌کنم که مستقل از فیلم اول روستایی (ابد و یک روز)، فیلمساز اینجا چند کار موفق انجام داده است. اول اینکه دوربین فیلم، مخاطب را با خود همراه می‌کند. دوم اینکه در نوع حمله پلیس به خانه موادفروش، پیمان معادی بهترین بازی خود را انجام داده است.
فراستی ادامه داد: به طور کلی به نظرم شخصیت پیمان معادی در فیلم کاملا شکل گرفته؛ و نکته مثبت ماجرا این است که روستایی در مقابلش یک شخصیت می‌سازد که به اندازه شخصیت مثبت فیلم است.
این منتقد قدیمی سینما درباره کاراکتر منفی فیلم «متری شیش و نیم» تاکید کرد: اولین نمایی که از نوید محمدزاده می‌بینم، قبل از اینکه خودش را ببینیم؛ از صحبت‌های داخل فیلم ساخته می‌شود. با این ساختن در غیبت شخصیت، آرام به سراغ او می‌رویم و فضای او را می‌بینم. اولین مواجهه این دو با تضاد در زندان شروع می‌شود که معادی را بهتر میشناسیم که یک آدم اصولی است و به شدت روی اصول خود است و آرمان دارد.
سعید قطبی زاده اضافه کرد: اهمیت ماجرا به تقابل خیر و شر است که سازنده این شخصیت‌هاست که برای هم عرض اندام می‌کنند. ما یک شخصیت منفی خوب داریم. این شخصیت به خاطر ویژگی‌های منفی که دارد بازهم در برخی موارد شرافت خود را حفظ می کند.
فراستی هم یادآور شد: با اینکه ۲۰ دقیقه آخر فیلم حذف شده؛ اما آنچه که روی پرده سینما می‌بینیم قابل دفاع است و به سعید روستایی تبریک می‌گویم.
در ادامه محمدتقی فهیم درباره این فیلم گفت: فیلم سعید روستایی یک سر و گردن از فیلم‌های جشنواره بالاتر بود. اما این را هم نباید فراموش کنیم که فیلمساز باید در شخصیت پردازی کد بدهد تا در ذهن مخاطب شکل بگیرد. ما دو آدم داریم یک پلیس و یک خلافکار این دو آدم باهم درگیرند، ولی از دفتر قاضی، پلیس کمرنگ می شود.
سعید قطبی زاده هم در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: دلسوزی برای انسان است. فیلم از جز به کل میرود. از نیمه به بعد روانشناسی تبهکار را دارد. هومن بهمنش یک حرکت عمقی دارد که به نظر من بی نظیر است. در سکانس‌های مربوط به بازداشتگاه، نورپردازی این صحنه‌ها به نظرم یک درس بزرگ برای سینمای ماست. تقسیم کردن کادر در این بخش بی نظیر است.
مسعود فراستی هم در آخرین بخش قسمت نهم برنامه هفت گفت: این فیلم به پلیسی میرسد که در شرایط سختی همچنان روی شرافت خود مانده است و سخت گیری هایش برای انسان‌های زورگو است. فیلمساز حد این شخصیت‌ها را نگه داشته است.
وی افزود: قسمت صحنه آخر اصلا خوب نیست؛ بخش مربوط به خانواده قاچاقچیِ فیلم باید خیلی کوتاه‌تر شود. روستایی سعی می‌کند نمایش را رویایی کند، اما همچنان به نظر من دکوپاژ صحنه آخر خیلی خوب از آب درنیامده چون حس ما همچنان با پلیس است، از آن صحنه لذت نمی‌بریم؛ و خوشبختانه انتهای داستان پلیس را می‌بینیم.
برنامه سینمایی هفت در ایام جشنواره فیلم فجر، هر شب (حتی در روز‌هایی که جشنواره به مناسبت شهادت حضرت فاطمه (س) تعطیل است) ساعت ۲۳ با اجرای محمدحسین لطیفی و تهیه کنندگی مجتبی امینی به صورت زنده از پردیس سینمایی ملت از شبکه سه سیما پخش می‌شود.
انتهای پیام/