قفل شدن مچ پا
مچ پا زمانی که حین راه رفتن قفل میشود میتواند یک وضعیت ناتوانکننده و دردناک باشد که کارهای روزانه و فعالیت بدنی را دشوار کند. مچ پای قفل شده میتواند نشانهای از شرایط مختلف باشد که شامل پارگی رباط، بیثباتی مچ پا، آرتریت، التهاب و تورم استخوان و بیماری استثوکوندریت است. اگر هنگام راه رفتن این درد را تجربه کردید، برای تشخیص آن با پزشکتان مشورت کنید.
آرتروز
آرتروز مچ پا یا بیماری مفصلی دژنراتیو میتواند به علت آسیب به مچ پا با سایش طبیعی و پارگی در پی افزایش سن رخ دهد. آرتریت زمانی اتفاق میافتد که غضروف مفصل تحلیل میرود. هنگامی که استخوانهای مچ پا شروع به مالش روی هم میکنند، ممکن است علائم مختلفی مانند درد، تورم، دامنه حرکت محدود و قفل شدن را تجربه کنید.
آرتریت مچ پا با اصلاح کفش، بریس، داروهای ضدالتهابی، کاهش وزن، فیزیوتراپی و تزریق آستروئید درمان میشود. اگر این درمانها کارساز نباشند، جراحی گزینه بعدی است.
مچ پا زمانی که حین راه رفتن قفل میشود میتواند یک وضعیت ناتوانکننده و دردناک باشد که کارهای روزانه و فعالیت بدنی را دشوار کند. مچ پای قفل شده میتواند نشانهای از شرایط مختلف باشد که شامل پارگی رباط، بیثباتی مچ پا، آرتریت، التهاب و تورم استخوان و بیماری استثوکوندریت است.
پارگی رباط و بیثباتی آن
پیچخوردگیهای مکرر و شدید مچ پا میتواند به آن آسیب برساند. هنگامی که مچ پا در خارج از محدوده حرکتی طبیعی چرخیده یا پیچیده شود، ممکن است رباط آن پاره شود. با گذشت زمان، این وضعیت ممکن است باعث مزمن شدن و بیثباتی آن قسمت از پا شود. پارگی رباط و بیثباتی مچ میتواند باعث درد، تورم، قفل شدن مچ، ترکخوردگی و احساس بیثباتی طی راه رفتن و سایر فعالیتهای روزانه شود. این وضعیت ممکن است با استراحت، بیتحرکی، بریس مچ پا، فیزیوتراپی و حتی جراحی درمان شود.
التهاب و تورم استخوان
التهاب استخوان همان استئوفیتهایی است که میتوانند در لبههای استخوانها و همچنین محل اتصال رباطها و تاندونها به استخوانها ایجاد شوند. التهاب استخوان میتواند در مچ پا ایجاد شود و بهبود یابد و منجر به قفل شدن مچ پا شود. علائم دیگر آن ممکن است شامل درد و محدودیت حرکتی باشد. افراد میتوانند سالها بدون درد و قفل شدن ناشی از التهاب زندگی کنند. داروهای ضدالتهاب میتوانند به کاهش درد کمک کنند. جراحی نیز میتواند برای حذف استئوفیتها انجام شود.
بیماری استئوکندریت
استئو کندریت بیماریای است که موجب کاهش جریان خون به قسمت انتهایی استخوان، از جمله استخوان مچ پا میشود. جریان خون در نتیجه شل شدن یک تکه غضروف در انتهای استخوان کاهش مییابد این وضعیت به ویژه پس از جراحت مچ پا به طور معمول شایع است. علائم آن میتواند شامل درد، قفل شدن مچ پا، تورم، حساسیت به لمس، دامنه حرکتی محدود و احساس بیثباتی در مفصل باشد. حین برخورد با آن بهتر است ابتدا اقدامات محافظه کارانه انجام شود. پزشکتان ممکن است به شما استراحت را توصیه کند. فیزیوتراپی نیز ممکن است به افزایش قدرت و دامنه حرکت کمک کند. اگر اقدامات محافظه کارانه کارساز نباشد، جراحی پیشنهاد میشود.
مصدومیت مچ پا شایعترین آسیب بین فوتبالیستها
نتایج تحقیق پژوهشگران ایرانی نشان داده، آسیبدیدگی مچ پا شایعترین مصدومیت در فوتبالیستهاست. محققان ایرانی ۳ روش اصلی برای جلوگیری از این آسیبدیدگی را با هم مقایسه کردند و دریافتند ورزشهای تعادلی از همه مناسبتر هستند.
برخلاف آنچه که اغلب تصور میشود، آسیبدیدگیهای ناحیه مچ پا بین فوتبالیستها بسیار شایعتر از پارگی عضله همسترینگ است، هنگامی که فوتبالیستها دچار آسیبدیدگی ناحیه مچ پا میشوند، راههای مختلفی به کار گرفته میشود تا از دوباره درگیر شدن با این مشکل جلوگیری شود.
یکی از این راهها انجام ورزشهای قدرتی است که ماهیچهها و رباطها را قویتر میکند و باعث استحکام بیشتر مچ پا میشود. راه دیگر قرار دادن کفیهای طبی در کفشهاست که باعث میشود پا در موقعیت درستی قرار بگیرد و از آسیبدیدگی جلوگیری شود. انجام ورزشهای تعادلی و قدرتی باعث میشود پا و مچ ساختاری پیدا کنند که بتوانند نیروهای خارجی را تحمل و کنترل کنند.
منبع: هفته نامه سلامت
انتهای پیام/