وی افزود:شاید روایت‌های گوناگونی از شخصیت مرحوم تختی تا به امروز مطرح شده باشد، اما توکلی متناسب با آنچه واقعیت داشته و مستندات آن موجود بوده آن را به مخاطب نمایش می‌دهد، مخاطب در این فیلم با لحظه لحظه دوران کودکی تا زمان مرگ او همراه می‌شود و این همراهی به حدی است که مخاطب با پیروزی تختی در مسابقات ملبورن به همان شدت هیجان زده و با ناراحتی و افسردگی‌های او ناراحت می‌شود. این همزاد پنداری مخاطب نشان از قدرت پرداخت کارگردانی را می‌دهد که به خوبی توانسته آن را به تصویر بکشد.
الهی در ادامه در خصوص نگاه ویژه‌ای که باید به این اثر از سوی جشنواره شود، اظهار داشت:این فیلم یکی از آثار برجسته این دوره از جشنواره است که به نظر من باید نگاه ویژه‌ای به آن شود، مخاطب امروز سینمای ایران، به این فیلم‌ها که برای مخاطب ملموس است نیاز دارد، جامعه امروز ما قدری از اسطوره‌های کشورش فاصله گرفته و فیلمسازان ما باید برای تداعی دوباره آن‌ها باید دست به تولید بزنند تا در گیشه هم به موفقیت برسند.
وی همچنین در خصوص بازیگران نقش مرحوم تختی بیان کرد:بازیگرانی که در نقش تختی بازی کردند به خوبی توانستند موفق عمل کنند و اگر یک بازیگر شناخته شده در این کار بازی می‌کرد به حق نمی‌توانست به این خوبی موثر و تاثیرگذار باشد، جذابیتی که این اثر برایم داشت زنده شدن آن احساس‌هایی بود که در قدیم نسبت به این بزرگ مرد داشتم، با دیدن این فیلم به خوبی خلا مروت و جوانمردی این روز‌ها را بیشتر حس کردم.«غلامرضا تختی» می‌تواند تلنگر خوبی برای مخاطبان امروز باشد.
این منتقد سینما در پایان به نیاز سینمای ایران به ساخت آثاری در خصوص اسطوره‌های امروز کشورمان اشاره و خاطر نشان کرد:تفاوت امروز سینمای ایران دسترسی به مستندات تصویری است که فیلمسازان می‌توانند با توجه به آن‌ها از اسطوره‌های کشور آثار شاخصی را تولید کنند، در زمان غلامرضا تختی این دسترسی‌ها ناممکن بود، اما امروز این کوتاهی فیلمسازانمان قدری سوال برانگیز است که چرا وقتی این شرایط وجود دارد تیم‌هایی را برای تولید سامان دهی نمی‌کنند.
انتهای پیام/