ریحانه گیلانی روانشناس و مشاور خانواده در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: احساس منفی هنگام تقسیم هر چیز یکی از ویژگی‌های انسان است، البته ممکن است بزرگسالان این احساس منفی خود را به نحوی کنترل کنند اما متاسفانه در کودکان به دلیل اینکه هنوز تفکر انتزاعی به وجود نیامده است تشخیص درستی صورت نمی‌گیرد.
وی با بیان اینکه نخستین گام این است که والدین کودک اول را با رفتار خود مطمئن کنند، افزود: مادر در حین بارداری باید به فرزند اول نسبت به فرزند دوم حس مسئولیت دهد، یعنی مادر به کودک بگوید من و تو در قبال خواهر یا بردارت مسئولیت هایی داریم که با هم انجام می‌دهیم.
گیلانی بیان کرد: در واقع کودک نخست نسبت به کودک دوم محبت جسمانی دارد، اما متاسفانه در بسیاری موارد والدین کودکان اول را از دوم دور می کنند.
بیشتر بخوانید:ویژگی پدر و مادر‌های موفق چیست؟
این روانشناس با بیان اینکه والدین با دور کردن نوزاد می‌ترسند که کودک اول به نوزاد آسیب برساند، افزود: این عمل کارکرد برعکس دارد و کودک اول به این فکر می‌کند که باید که یک فرصتی پیدا کنند تا به کودک دوم آسیب بزند، زیرا احساس می‌کند که کودک دوم جای او را گرفته است.
گیلانی ادامه داد: متاسفانه همیشه زمانی که فرزند جدید به دنیا می‌آید توجهات فامیل به سمت او می‌رود، بنابراین والدین از فامیل و به ویژه پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها که مراقبت ویژه‌ای از کودکان دارند بخواهند که توجهشان به فرزند اول کم نشود..
این مشاور خانواده با بیان اینکه والدین با بکار بردن برخی جملات مانند اینکه برادرت یا خواهرت از تو کوچک تر است و باید مراقب باشیم و یا اینکه این خوراکی را به او بده چون کوچکتره از کودک اولشان توقع نادرستی دارند، خاطرنشان کرد: از کودک اول نخواهیم این موضوع را درک کند که فرزند دوم چون نوزاد و کوچکتر است نیاز به رسیدگی بیشتری دارد.
انتهای پیام/