فرزاد سهیلی مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه فرآیند توسعه تکنولوژی‌های ارتباطی و رسانه، در اروپا چند قرن به طول انجامید و در این مدت پس از اختراع برق، تلگراف، تلفن، سینما، رادیو و تلویزیون، ماهواره و اینترنت و تلفن‌های هوشمند در یک پروسه و فرآیند ۵۰۰ ساله به وجود آمدند درحالیکه این زمان برای ما کمتر از ۱۵۰ سال طول کشید و هنوز کار با رسانه‌های مکتوب و استفاده از آن‌ها را به خوبی فرانگرفته بودیم که ناگهان در مدت کوتاهی با رادیو و تلویزیون و ماهواره و اینترنت و شبکه‌های مجازی و تکنولوژی‌های جدید ارتباطی از جمله گوشی‌های هوشمند که همه ویژگی‌های رسانه‌های قبلی را یکجا درخود دارند مواجه شدیم.
سهیلی با تأکید بر اینکه از سال ۱۹۹۱ شبکه‌های اجتماعی در بسیاری از کشور‌های جهان ظهور یافت گفت: شبکه‌های مجازی و تکنولوژی‌های جدید ارتباطی در ایران فقط در مدت کوتاه چندسال بروز یافته و مورد استقبال بسیار قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه راه حل در امان ماندن و پیشگیری از آسیب‌های فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به ویژه درمورد کودکان، نوجوانان و جوانان مان، پارازیت و فیلترکردن و یا حذف و برخورد قهری و فیزیکی نیست، از طرفی با حجم بسیار زیاد اطلاعات تولیدی که به صورت روزانه از وسایل ارتباط جمعی به سمت ما روانه می‌شود، به روز شدن هم امکان پذیر نیست بنابراین باید راهکار دیگری در پیش بگیریم.
استاد دانشگاه‌های کرمانشاه در ادامه به پردازش و توجه خودکار اطلاعات در مقابل مواجهه خودکار اطلاعات به عنوان یک راهبرد مهم اشاره کرد و افزود: هوشیارانه و نقادانه مواجه شدن با اطلاعات باعث می‌شود مانع تأثیر برخی پیام‌های مخرب بر ذهن مان بشویم و برخی پیام‌های مثبت را بپذیریم.
سهیلی داشتن سواد و آگاهی کافی والدین درچارچوب تعریف سازمان یونسکو از سواد، به ویژه سواد رسانه‌ای را لازمه محافظت از فرزندان درمقابل آسیب‌ها و تهدید‌های فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و کنترل محتوای این شبکه‌ها دانست.
انتهای پیام/ز