بر این اساس، ارزیابی و مطالعه روند تغییرات ارتفاعی و حجمی یخچال‌های علم‌کوه با استفاده از عکسبرداری هوایی سه‌بعدی از منطقه با استفاده از پهپاد در دستور کار قرار گرفت.
بیشتر بخوانید: بارندگی‌های چندماه اخیر صرف جبران تراز منفی ذخایر سدها شده است
در این طرح ابتدا با استفاده از پهپاد از یخچال یادشده عکسبرداری هوایی بسیار دقیقی صورت گرفت (با قدرت تفکیک مکانی ۵ سانتیمتر) و سپس با استفاده از نقاط کنترل زمینی مناسب، مدل رقومی ارتفاعی (نقشه توپوگرافی) دقیق این منطقه استخراج شد.
پس از استخراج نقشه توپوگرافی دقیق و اطمینان از میزان دقت آن، مقادیر ارتفاعی به‌دست‌آمده با نقشه توپوگرافی سال ۱۳۹۰ که قبلاً توسط همین موسسه به وسیله اسکن لیزری هوایی (LiDAR) تهیه شده بود، مقایسه و تغییرات ارتفاعی و حجمی این یخچال اندازه‌گیری شد.
بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، ارتفاع یخچال‌های منطقه علم‌کوه از ۲۱- تا ۱+ متر در فاصله سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ تغییر یافته است. بیشترین تغییرات اتفاق‌افتاده در داخل سیرک یخچال علم‌چال مشاهده می‌شود که تقریباً تمامی بخش‌های آن کاهش قابل‌توجه ارتفاعی را تجربه نموده‌اند. اما در کنار سیرک علم‌چال، حداکثر کاهش ارتفاع در زبانه انتهایی یخچال (تحت عنوان منطقه لیزونک) مشاهده می‌شود.
این منطقه که به عنوان منطقه خروجی و تخلیه یخچال نیز شناخته می‌شود (و همواره حجم زیادی از واریزه‌ها و یخ‌های یخچالی از آن به سمت پایین‌دست سرازیر می‌شود)، منطقه‌ای است که سیلاب عظیم تیرماه سال ۱۳۹۰ از همین نقطه نشأت یافت. شایان ذکر است این سیلاب که در رودخانه سردآبرود به وجود آمد، بخش‌های زیادی از ملاردشت و رودبارک را تحت تأثیر خود قرار داد.
در مجموع، بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل عکس‌های هوایی به‌دست‌آمده از طریق پهپاد و همچنین تصاویر ماهواره‌ای؛ ضخامت یخچال‌های علم‌کوه (شامل سه یخچال علم‌چال، پاتخت و تخت‌سلیمان) در فاصله سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ به طور میانگین در حدود ۱.۶- متر کاهش یافته است. این، بدان معنی است که نرخ کاهش ضخامت این یخچال‌ها (با فرض ثابت در نظرگرفتن نرخ کاهش ضخامت در سالیان مختلف) در حدود ۲۳ سانتیمتر در سال است که روزبه‌روز به مقدار آن نیز افزوده می‌شود.
به‌عبارت دیگر در فاصله سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ در حدود ۶.۲- میلیون مترمکعب از حجم یخ یخچال‌های این منطقه کاسته شده است. با توجه به اینکه چگالی یخ‌های بوری مناطق یخچالی تقریباً برابر با ۱ در نظر گرفته می‌شود، لذا می‌توان نتیجه گفت که این یخچال‌ها در حدود ۶.۲ میلیون مترمکعب آب مازاد بر بیلان سالانه خود را (که در شرایط دمایی و بارشی نرمال برابر با صفر است) در قالب ذوب به مناطق پایین‌دست خود رها کرده است. این موضوع می‌تواند یکی از دلایل پرآب بودن رودخانه‌های نشأت‌یافته از یخچال‌های این منطقه در سالیان اخیر باشد.
انتهای پیام/