این دو گروه با کمک یکدیگر توانسته‌اند مدلی را خلق کنند که می‌تواند «نقاط کور» مجازی را پیدا کند. «نقاط کور» نامی است که MIT به موقعیت‌هایی که خودروهای بدون راننده توان تشخیص آن را ندارند، اختصاص داده است.
این تکنولوژی جدید هوش مصنوعی را با رفتار انسان در یک موقعیت خاص مقایسه می‌کند و پس از آن عملکرد خودرو را بر اساس نزدیک‌ترین پاسخ تغییر می‌دهد. برای مثال اگر یک خودروی بدون راننده نمی‌داند که باید پس از شنیدن صدای آژیر آمبولانس به کنار جاده بیاید، با دیدن رفتار راننده خودروی دیگری در داخل همان مسیر، رفتار او را تقلید می‌کند.
همچنین این خودروی بدون سرنشین جدید توسط راننده نیز قابل کنترل است. برای مثال اگر بنا به دلایلی هوش مصنوعی اشتباهی انجام دهد و از مسیر خارج شود، راننده به راحتی می‌تواند آن مشکل را حل کرده و خودرو را به مسیر اصلی بازگرداند.
محققان حتی برای این که خودروهای بدون راننده بیش از حد به اطلاعات خود متکی نباشند و تصمیم‌های خود را تنها در صورتی انجام دهند که بسیار ایمن باشد، راه جدیدی ایجاد کرده‌اند. یک دستگاه یادگیری الگوریتم نه‌تنها پاسخ‌های پذیرفته شده و غیرقابل قبول را مشخص می‌کند، بلکه از محاسبات احتمالی برای تعیین الگوها و تعیین اینکه آیا چیزی واقعاً امن است یا هنوز هم پتانسیل ایجاد مشکل را دارد، استفاده می‌کند. حتی اگر یک حرکت در ۹۰ درصد مواقع درست باشد، هنوز هم ۱۰ درصد احتمال ایجاد مشکل در بعضی از موقعیت‌ها را دارد.
این تکنولوژی هنوز برای استفاده در جاده‌های واقعی آماده نیست. دانشمندان مدل خود را تنها با بازی‌های ویدئویی آزمایش کرده‌اند، جایی که پارامترهای محدود و شرایط نسبتاً ایده‌آل وجود دارد. مایکروسافت و MIT همچنان باید با اتومبیل‌های واقعی تست کنند. اگر این تکنولوژی در خودرهای واقعی به درستی کار کند، جهش بزرگی در صنعت ساخت خودروهای بدون راننده رخ خواهد داد.
بیشتر بخوانید: جمع بندی نمایشگاه CES 2019 | معرفی بهترین محصولات در ۱۴ بخش متفاوت +تصاویر
انتهای پیام/