سلمان ظرف این مدت برخلاف سنت رایج آل سعود، ده بار کابینه را تعدیل کرد. آنچه بدیهی می‌نماید این است که این تعدیل‌ها با هدف تعدیل‌های بروکراتیک (اداری) صورت نگرفته بلکه در جهت تعدیل موازنه قدرت و بازبینی در قدرت صورت گرفته و در اصل مبتنی بر ائتلاف بندی خانوادگی به عنوان یک نشان حکومت سعودی برای رهایی از چارچوب بوروکراتیک و تشکیل دولت «گروه سالار» بوده است تا فساد و استبداد را در داخل خود محدود کند.
آنچه سلمان طی چهار سال انجام داد، پادشاهان عربستان از زمان تشکیل رژیم سعودی به دست عبدالعزیز تا زمان عبدالله بن عبدالعزیز انجام ندادند. ماموریت سلمان بن عبدالعزیز در این دوره مبتنی بر متمرکز کردن قدرت و شایسته جلوه دادن وارثان قدرت و کنار زدن شاهزادگان رقیبی است که در کمین قدرت نشسته اند. سلمان از نخستین ساعت به قدرت رسیدن و اعلام خود به عنوان پادشاه و پیش از خاکسپاری عبدالله بن عبدالعزیز و با کنار زدن برخی از فرزندان او از قدرت و خالد التویجری، مشاور ویژه او در این مسیر گام برداشته است.
این روزنامه در ادامه با اشاره به اینکه دوره سلمان بن عبدالعزیز، سرکوبگر‌ترین دوره در عربستان است، نوشت: در تعدیل اخیر کابینه در دسامبر گذشته، نشانه‌هایی از عمق بحران هویدا شد، به گونه‌ای که کشور در بین دو گزاره حکومت و دولت، و باند و مافیا قرار گرفت. طی چهار سال گذشته، دربار پادشاه از طریق تیمی از مشاورانی که محمد بن سلمان با حمایت شخص سلمان به‌کار گرفته بود، کشور را اداره کرده است و پس از آنکه مشاوران دربار پادشاه، چون سعود القحطانی، ترکی آل الشیخ، بدرالعساکر و دیگران قدرت را در دست گرفتند، هیئت دولت نیز به نهادی تشریفاتی تبدیل شد که در آن وزیران هر هفته برای گرفتن عکس دور هم جمع می‌شوند. این مشاوران از اختیارات تامی برخوردارند و به هیچ نهاد و قدرتی جز ولیعهد پاسخگو نیستند، ولیعهدی که رسیدگی به همه امور کشور را به دفتر خود منتقل کرد و به تنها رسیدگی کننده به امور کشور و ملت تبدیل شد.
این روزنامه در پایان با اشاره به اینکه طرح اصلاحات در عربستان نیز راه به جایی نمی‌برد، نوشت: طرح اصلاح اقتصادی در عربستان پس از هشدار‌های صندوق بین‌المللی پول در سال ۲۰۱۵ و اینکه عربستان تا سال ۲۰۲۰ در کنار برخی دیگر از کشور‌ها در آستانه ورشکستی و بحران مالی قرار خواهد گرفت، مطرح شد و طرح «چشم‌انداز ۲۰۳۰» نام گرفت که در واقع، بیش از آنکه به چشم‌انداز شبیه باشد به یک روایت و داستان پردازی شبیه است.
انتهای پیام/