به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، احتمالاً تا به حال در مورد کاریزما شنیده اید. کاریزما جاذبه ای فردی است که اثری اجتماعی دارد. به بیان ساده تر آنکه، افراد کاریزماتیک جذابیت زیادی برای اطرافیان شان دارند. راز این جذابیت در ویژگی های رفتاری این افراد نهفته است و در حقیقت، افراد کاریزماتیک با رفتارهای خود دیگران را مجذوب می کنند. اما کاریزما نوعی توانایی صرفاً ذاتی نیست و اگر بخواهید می توانید با کار کردن روی خود، آن را به دست آورید.
بیشتربخوانید: ۲۰ واقعیت عجیب و جالب درباره خون که شما را حیرت‌زده می‌کند!
درست است که معرفی کردن خود به آدم های جدید کار راحتی نیست و بیشتر ما ترجیح می دهیم که صرفاً با دیگران دست بدهیم و بی صدا یک گوشه ای که در دید نباشد بنشینیم.
اما اشکال این رفتار این است که ممکن است آدم گوشه گیری به نظر برسید که از هیچ کسی خوشش نمی آید.
تصور کنید همراه دوست تان هستید که ناگهان او آشنایی را می بیند و آن ها باهم شروع به صحبت می کنند، در حالی که شما با حالتی معذب در کنار آن ها ایستاده اید. احتمالاً این صحنه برایتان آشنا است و تجربه اش را داشته اید.
اما این رفتار باعث می شود که شما تصور کنید دوست تان از کسی در این جمع خجالت می کشد، یا خود شما و یا آشنایی که او را دیده.
بنابراین در چنین شرایطی، همیشه همراه خود و طرف مقابل تان را به همدیگر معرفی کنید. یک معرفی کوتاه در حد اسم کوچک هم کفایت می کند. همین کار ساده باعث می شود همگی احساس راحتی کنید، به خصوص کسی که تازه وارد جمع شده است.
شاید فکر کنید که اشکالی ندارد همیشه به دیگران بگویید که حافظه ی خوبی ندارید و به همین خاطر اسم شان در ذهن تان نمی ماند، اما از نظر دیگران این بهانه قابل قبول نیست. دیگران رفتار شما را به پای غرور و خودپسندی تان می گذارند.
روانشناسان معتقدند اسم هر کسی برای خودش، شیرین ترین آوا در هر زبانی است. چند روش ساده برای به خاطر سپردن اسم دیگران وجود دارد. مثلاً اگر طرف مقابل تان خودش را با اسم معرفی کرد، شما هم در ادامه ی مکالمه هر جا که ممکن است اسم او را ببرید تا در ذهن تان بماند.
برای مثال، اگر کسانی که با آن ها حرف می زنید چندان اهل سینما نیستند، تکنیک کاری کارگردان های سینما را تجزیه و تحلیل نکنید یا اگر اهل ورزش نیستند، در مورد پیچیدگی های تغذیه ی ورزشکارها صحبت نکنید.
این کار شما در حقیقت یک تک گویی است که هیچ کسی به آن نیاز ندارد و شما فقط وقت خود را تلف می کنید. این رفتار باعث می شود دیگران تمایلی به همصحبتی با شما پیدا نکنند.
شما باید کسانی که با آن ها صحبت می کنید را هم وارد بحث کنید. برای این کار، موضوعی را انتخاب کنید که برای اکثریت جمع جالب باشد. اگر حین صحبت کردن تان کسی از شما سؤالی نپرسد و به محض تمام شدن حرف تان، بقیه ی جمع بحث دیگری را شروع کنند، احتمالاً صحبت های شما برایشان جالب نبوده و فقط از روی ادب، حرف تان را قطع نکرده بودند.
تصور کنید که در حال تعریف کردن ماجرای دعوایتان با نامزدتان برای دوست خود هستید و از ناراحتی و نگرانی تان می گویید که یکباره دوست تان شروع به تعریف کردن دعوای خودش با نامزدش می کند و ماجرای شما را به کل فراموش می کند.
بی توجهی به حرف دیگران باعث می شود از نظر دیگران شخصی خودپسند و آزاردهنده شناخته شوید.
بله، همه ی ما دوست داریم بیشتر از هر چیزی در مورد خودمان حرف بزنیم. دانشمندان دست به آزمایش جالبی در اینباره زدند. آن ها به شرکت کنندگان وعده دادند درصورتی که در مورد هر چیزی غیر از خودشان صحبت کنند به آن ها پول خواهند داد، اما هیچ کدام از شرکت کنندگان از پس این کار برنیامدند. به همین دلیل اگر به صحبت های دیگران علاقه و توجه نشان دهید، خیلی زود می توانید آن ها را جذب خود کنید. به علاوه، آن ها هم بیشتر به شما توجه خواهند کرد، بنابراین شما هم می توانید در مورد خودتان صحبت کنید.
غیبت دسته جمعی در مورد یکی از همکاران و تمسخر لباس او برای هر کسی وسوسه کننده است، چون این راحت ترین راه برای پیدا کردن یک حرف مشترک با دیگران است. با این حال، چنین حرف هایی می تواند این احساس را در جمع به وجود آورد که هر کدام آن ها ممکن است یک روزی خود سوژه ی تمسخر این جمع شوند.
توانایی دیدن نقاط قوت دیگران، ویژگی ای است که برای همه ی آدم ها ارزشمند است و آن ها برای کسانی که چنین ویژگی ای دارند احترام قائل هستند. سعی کنید از بدگویی و غیبت در مورد دیگران پرهیز کنید.
اگر با من و من یا خیلی آرام صحبت کنید، دیگران متوجه حرف هایتان نمی شوند یا اصلا به آن توجه نمی کنند چون فکر می کنند به چیزهایی که می گویید شک دارید.
هر حرفی که دارید، چه یک ماجرا باشد، چه یک سؤال و چه یک تشکر کوتاه و ساده، به کسی که مخاطب صحبت شما است نگاه کنید و با او بلند و واضح صحبت کنید.
جواب های یک کلمه ای به حرف های دیگران باعث می شود آن ها فکر کنند یا خیلی خجالتی هستید یا علاقه ای به حرف زدن ندارید، که هیچ کدام این ها تصویر خوبی از شما در ذهن دیگران نمی سازد.
بنابراین با جواب های طولانی تر و توضیحات بیشتر، فرصتی ایجاد کنید که گفتگویتان بسط پیدا کند.
عادت به نق زدن دیگران را از شما فراری می کند، به ویژه اگر هیچ قدمی برای تغییر زندگی تان برندارید یا دست کم از دیگران مشورت نگیرید و به جای آن فقط غر بزنید.
از صحبت کردن در مورد مشکلات تان نترسید. اگر دائماً ادعا کنید که وضعیت بدی دارید و شکایتش را بکنید، این کار دیگران را به شما بدگمان می کند. دوستان شما از اینکه بتوانند به شما کمکی کنند یا مشورتی بدهند خوشحال خواهند شد. اما به این امید که همیشه برایتان دلسوزی کنند به ناله و شکایت ادامه ندهید.
آدم هایی که از خودشان عقیده ای ندارند در ذهن دیگران باقی نمی مانند. چنین افرادی چیزی ندارند که دیگران در مورد آن ها حرف بزنند و بی هویت هستند. این شرایط وقتی بدتر می شود که کسی حرفی بزند و درست عکس آن عمل کند. بعید است کسی چنین آدم هایی را جدی بگیرد.
کسانی که با صراحت درمورد اصول خود صحبت می کنند، به آن ها پایبند هستند و لحظه ای درمورد ایستادگی بر موضع خود تردید نمی کنند (موضعی که گاهی خلاف نظر اکثریت است) همیشه مورد احترام بقیه هستند.