به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، دورودگاه همان طور که از اسمش مشخص است میان دو رود قرار گرفته است؛ روستایی تاریخی که بقایای کاخ بَردَک سیاه اثری از دوران هخامنشی را در دل خود دارد. این اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
این روستا بیش از سه هزار نفر جمعیت دارد و در ۱۴ کیلومتری شمال غربی برازجان مرکز شهرستان دشتستان قرار گرفته است.
تعزیه خوانی روستای دورودگاه نیز در کشور مشهور است.
در یک روز ابری زمستانی به دورودگاه می‌رویم. سفرمان برای دیدن آثار تاریخی یا نخلستان‌ها و مزارع سرسبز این روستا نیست. می‌خواهیم پای صحبت کسانی بنشینیم که در روز‌هایی کمی دور کمی نزدیک با کمترین امکانات ورزش والیبال را در روستا راه انداختند.
به سراغ ابراهیم باقری حقیقی رفتیم تا روای این قصه مردی باشد که خود در دل این ماجرا بوده و فراز و نشیب‌هایش را لمس کرده است.
همراه او شدیم و با او به دل یک ماجرای تاریخی سفر کردیم؛ از کوچه‌های روستا گذشتیم تا به یک خانه با نمای کرم رنگ رسیدیم، خانه‌ای که در نخستین جای بازی اعضای تیم والیبال قد علم کرده است.
آقای باقری می‌گوید: قبل از انقلاب رشته والیبال در روستا راه‌اندازی شد و مرحوم محمد اخلاقی بچه‌ها را هدایت می‌کرد.
وی اشاره می‌کند: وقتی در محل بازی والیبال خانه ساخته شد، تیم والیبال روستا در سال ۱۳۷۷ به زمین دیگری کوچ کرد؛ زمینی خاکی و نامسطح.
باقری می‌افزاید: وقتی این زمین که معروف به زمین قبله بود با نخاله‌های ساختمانی احاطه شد اعضای تیم والیبال برای تمرین به پشت زمین مدرسه پسرانه ۲۲ بهمن رفتند.
او که معلم بازنشسته است، داستان تیم والیبال روستا را این طور ادامه می‌دهد: به پیشنهاد مدیر مدرسه ۲۲ بهمن، زمین آسفالت مدرسه در اختیار والیبالیست‌های روستا قرار گرفت.
آقای باقری می‌گوید: پس از انقلاب اسلامی، تیم والیبال روستای دورودگاه که انقلاب نام داشت در مسابقات شهرستان و منطقه شرکت می‌کرد و مقام هم به دست می‌آورد.
شهریورامسال بود که سالن ورزشی روستای دورودگاه پس از چندین سال که نیمه‌تمام رها شده بود، به بهره‌برداری رسید تا هم والیبالیست‌های روستا صاحب فضایی مناسب برای تمرین‌هایشان شوند و هم دیگر مردان و زنان روستا بتوانند از این امکانات برای ورزش کردن استفاده کنند.
به سالن ورزشی می‌رویم دختر نوجوانی که در سالن ورزشی در حال تمرین است در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران می‌گوید: قبلا در زمین آسفالته مدرسه بازی می‌کردیم، اما حالا زمین استاندارد و فضایی مناسب داریم.
جوانان افتخارآفرین امروز روستا کودکان دیروزند که به تماشای والیبال بزرگترهایشان می‌نشستند.
محمد جان احمدی یکی از همین جوانان است که بازی والیبال را از زمین آسفالت شروع و با دیدن بازی بزرگتر‌ها به آن علاقه‌مند شده است.
وی می‌گوید: ۶ دور در لیگ استان بازی کردم، مقام‌هایی هم در مسابقات روستایی عشایری و دانشگاهی کسب کردم و حالا به عنوان مربی در حال آموزش به نوجوانان هستم.
مدیرکل ورزش وجوانان استان بوشهر در گفتگو با گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، می‌گوید: پیش از سال ۵۷ روستا‌های استان امکانات ورزشی نداشتند، اما اکنون ۳۵ سالن و ۲۰ زمین چمن در روستا‌ها وجود دارد.
احمد بهروزیان فرد اشاره می‌کند: با توجه به وجود این مکان‌های ورزشی اکنون، سرانه فضای ورزشی روستایی ۹۰ سانتیمترمربع است.
وی با اشاره به تغییرات بسیار چشمگیر تعداد مکان‌های ورزشی در استان بوشهر در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بیان می‌کند: اکنون ۲۰۸ مکان ورزشی زیر مجموعه اداره کل ورزش وجوانان استان بوشهر قرار دارد یعنی بیش از ۴۰ برابر آنچه که پیش از انقلاب وجود داشت.
مدیرکل ورزش وجوانان استان بوشهر می‌گوید: این مکان‌ها شامل ۳۵ سالن ورزشی روستایی، ۸۵ سالن ورزشی شهری، ۵۰ زمین چمن شهری، ۲۰ زمین چمن روستایی، هفت زمین تنیس ساحلی، پنج استخر سرپوشیده و ۶ خوابگاه ورزشی است.
او خاطرنشان می‌کند: سرانه فضای ورزشی استان بوشهر اکنون یک متر و ۲۶ سانتیمتر مربع است یعنی بیش از ۱۲ برابر سرانه فضای ورزشی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است.
حالا به غیر از اهالی روستای دورودگاه ساکنان همه روستا‌های بالای ۵۰۰ نفر جمعیت استان بوشهر زمین چمن یا سالن ورزشی دارند.
خاطره خواجگانی
انتهای پیام/ک