کشورهای اروپایی در زمان امضای توافق پاریس برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای به جهت جلوگیری از افزایش دمای زمین، جزو کشورهای پیشتاز بودهاند. همچنین آنها، دیگر کشورها را نیز برای پیوستن به توافق پاریس تشویق میکردند. تشویق دیگر کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای در حالی است که کشورهای توسعهیافته مانند اعضای اتحادیه اروپا بیشترین نقش را در افزایش دمای زمین دارند. برخلاف پیشتازی کشورهای اروپایی در امضای توافق پاریس و ارائه سند تعهدات، عملکرد این کشورها در اجرای این توافق، زیر سؤال است.
به گزارش یورونیوز، مطابق توافق پاریس، کشورهای اتحادیه اروپا متعهد شدهاند که تا سال ۲۰۲۰ به میزان ۲۰ درصد از انتشار گازهای گلخانهای خود را کاهش دهند. بررسیها نشان از کوتاهی زیاد این کشورها به خصوص آلمان در اجرای تعهدات خود دارد. آلمان به عنوان بزرگترین اقتصاد اروپا در حال حاضر تقریباً ۴۵ درصد از برق خود را از زغال سنگ، ۱۱ درصد را از گاز طبیعی و ۱۵ درصد دیگر را از راکتورهای هستهای تأمین میکند.
تأمین میزان بالای برق آلمان از زغال سنگ در حالی است که زغال سنگ از منابع اصلی منتشرکننده گازهای گلخانهای است. ۲۰ درصد انتشار گازهای گلخانهای در آلمان، ناشی از مصرف زغال سنگ است. موضوعی که موجب اعتراض فعالان محیط زیست شده است. به عنوان نمونه کلودیا کمفرت، کارشناس محیط زیست در گفتگو با یورونیوز به لابیهای قوی طرفدار زغال سنگ در آلمان اشاره میکند که بر سیاستمداران نفوذ دارند و اجازه کاهش تولید در این حوزه را نمیدهند.
از دیگر دلایل کاهش نیافتن مصرف زغال سنگ در آلمان میتوان به شاغل بودن بیش از ۲۰ هزار نفر در معادن زغال سنگ و وابستگی ناگزیر این کشور به واردات گاز از روسیه برای تولید برق اشاره کرد. از طرف دیگر شرکت RWE که یکی از بزرگترین شرکتهای تولید انرژی در آلمان است در حال حاضر مشغول استخراج زغال سنگ در جنگل هامباخ این کشور است. به طوریکه این شرکت قصد دارد تا اکتبر سال جاری میلادی بخشهای دیگری از این جنگل را که قدمتش به ۱۲ هزار سال پیش میرسد، برای گسترش معادن زغال سنگ «هامباخ» تخریب کند که این به معنای افزایش تولید زغال سنگ و در نتیجه افزایش انتشار گازهای گلخانهای در آلمان است.
از سوی دیگر، بر اساس گزارش یورونیوز و به نقل از شبکه بینالمللی تغییر اقلیم (CAN)، علاوه بر آلمان کشورهایی مانند انگلیس، دانمارک و بلژیک نیز از جمله کشورهایی هستند که در عمل به تعهدات خود در توافق پاریس تا به حال گام جدی برنداشتهاند. همچنین این کشورها در راستای اجرای توافق پاریس، تعهدات بینالمللی از جمله کمکهای مالی و فناوری به کشورهای در حال توسعه ارائه دادهاند که در عمل به این توافق نیز به شدت کوتاهی کردهاند به طوریکه از ۱۰۰ میلیارد دلار کمک سالانه تا ۲۰۲۰ فقط ۱۰ میلیارد دلار آن را به صندوق سبز اقلیم به عنوان توزیعکننده کمکهای بینالمللی تحویل دادهاند.
مطابق نکات ذکرشده، کشورهای توسعهیافته به عنوان عاملین اصلی گرمایش کره زمین، اراده جدی در اجرای توافق پاریس از خود نشان نمیدهند. این در حالی است که این کشورها، کشورهای دیگر از جمله ایران را به اجرای توافق پاریس تشویق میکنند.
انتهای پیام/