به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، یک دهه قبل پیش از آنکه شبکه‌های اجتماعی مختلف به عنوان درگاهی ارتباطی در زندگی کاربران نقش‌آفرینی کنند، وبلاگ‌نویسی رواج داشت.کاربران با دسترسی به سیستم کامپیوتر و اینترنت، تجربیات و دلنوشته‌های خود را در قالب نوشتارهایی در وبلاگ شخصی خود با سایر کاربران به اشتراک می‌گذاشتند.
در چنین فضایی معلم کوچکترین مدرسه دنیا در کشورمان یکی از این کاربران بود که به واسطه علاقه به نوشتن، اتفاقات مدرسه شهید رجایی کالو را که فقط ۴ دانش آموز داشت و محل خدمت سربازی او بود را در وبلاگ شخصی خود به نام «دیر تَش‌باد» می‌نوشت و به اشتراک می‌گذاشت.
عبدالمحمد شعرانی معلم این مدرسه در ۲۸ مرداد سال ۱۳۶۵ در بندر دَیِّر از شهرهای استان بوشهر به دنیا آمد. او در سال ۸۵ به عنوان نیروی سرباز معلم به روستای جمال آباد کالو از توابع بخش بردخون در شهرستان دیر واقع در ۱۸۰ کیلومتری بوشهر، ۲۵ کیلومتری بندر دیر فرستاده شد.
وبلاگ او نه در سطح کشوری بلکه در سراسر دنیا دیده شد. همین امر سبب شد تا یکی ار خبرنگاران صداوسیما گزارشی تصویری از این مدرسه تهیه کند و با پخش آن در اخبار ۲۰:۳۰ شبکه ۲ سیما به عنوان یکی از پرمخاطب‌ترین بخش‌های خبری تلویزیون شهرت این مدرسه را دو چندان کرد.
این بار در آستانه چهلمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی به سراغ این معلم رفتیم و از او درباره فضای حاکم بر فضای مجازی و قابلیت‌های موجود شبکه‌های اجتماعی پرسیدیم که در ادامه می‌توانید این گفتگو را بخوانید.
از چه سالی فعالیت خود در فضای مجازی را آغاز کردید؟
از اوایل دهه هشتاد با وبلاگ نویسی به عنوان کاربر در این مسیر گام برداشتم. در ابتدا یک وبلاگ خبری داشتم و در مورد شهرم بندر دیر در آن می‌نوشتم و از سال ۸۵ که به عنوان سرباز معلم انتخاب شدم، شروع به نوشتن در مورد مدرسه محل خدمتم کردم.
در طول خدمت‌تان وبلاگ درگاه ارتباطی برای انتقال تجربیات شما شد، ارزیابی شما از قدرت این رسانه چه بود؟
قدرت وبلاگ باعث شد مدرسه روستایی دورافتاده در منطقه بردخون استان بوشهر که زمانی خود بوشهری‌ها هم آدرسش را نمی‌دانستند، به یکباره تبدیل به روستایی توریست‌پذیر شود و شبکه های خبری دنیا از آن گزارش پخش کنند.
من آن موقع نوشتن را دوست داشتم و برای دلم می‌نوشتم و عکس هایی از مدرسه به اشتراک می‌گذاشتم. چون برای شهرت نبود و اصلاً به ذهنم هم نمی‌رسید که روزی نوشته‌هایم در فضای مجازی مخاطب پیدا می‌کنند، وبلاگ توانست به عنوان وبلاگ موفق خودش را معرفی کند. بعدها نوشته‌های وبلاگم را چاپ کردم و آن کتاب الآن به چاپ ششم رسیده است.
اگر توئیتر و اینستاگرام در آن زمان وجود داشت فکر می‌کنید اتفاقات مدرسه کالو چطور پیش می‌رفت؟
آن موقع که نه اینترنت اینقدر فراگیر شده بوده و نه این همه تنوع فضای مجازی داشتیم و تنها با یک وبلاگ و اینترنت دایل‌آپ وبلاگ مدرسه کالو جهانی شد، خب اگر آن روز اینستاگرام و توئیتر بود من با سرعت بیشتری می‌توانستم فعالیت های مدرسه‌ام به اشتراک بگذارم و حتما موفقیت بیشتری داشتم .
از دانش آموزان تان در مدرسه کالو خبر دارید؟ در حال حاضر در چه مقطعی هستند و چکار می‌کنند؟
با اینکه من سال‌هاست آنجا رفته‌ام به مدد همین شبکه‌های اجتماعی هنوز با بچه ها در ارتباطم و از احوال‌شان باخبر هستم. آن ها بزرگ شده اند و در مقاطع بزرگ تر درس می‌خوانند.
در حال حاضر توئیتر و اینستاگرام بستری را فراهم کردند تا برخی از معلمان در مواردی دست به انتشار وقایع کلاس درس خود از طریق شبکه‌های اجتماعی با مخاطبان گسترده بزنند به نظر شما نفس این کار درست است؟
استفاده از فضای مجازی در جهت بهبود آموزش کار خوبی است و فرصتی را در اختیار معلم می‌گذارد. نگاه کنید معلم وقتی ابتکارات خود در فضای مجازی به اشتراک می گذارد چند اتفاق می افتد؟ معلم‌های دیگر با خلاقیت‌ها این معلم آشنا می‌شوند و از تجربیاتش استفاده می‌کنند، اگر در تدریس اشتباهی داشته باشد، مخاطبانش به معلم جهت اصلاح تذکر می دهند و خانواده ها از روند آموزش و پرورش فرزندان خود در مدرسه آگاه می شوند.
در حال حاضر به طور کلی ارزیابی شما از پتانسیل موجود در فضای مجازی برای معلمان چیست؟ پیشنهاد شما به سرباز معلمان و معلمان برای استفاده از فضای مجازی در راستای بهبود روند آموزشی چیست؟
فضای مجازی ابزاری قدرتمند در دستان معلمان باهوش و خلاق است. اگر کار با آن را بدانیم می توانیم موفق باشیم و اگر نه بی‌شک دچار مشکل خواهیم شد. در زمان فعلی یک معلم خوب باید قدر رسانه در اختیار خود را بداند و استفاده عالی ببرد .
معلمان موفق معلمانی هستند که از امکانات در دسترس‌شان بهترین استفاده کنند. روش های سنتی در آموزش منسوخ شده و باید از فضای مجازی که ابزاری نو و مناسب با روحیه فعلی دانش آموزان هست استفاده کرد. اگر معلمان از این فضا استفاده نکنند از دانش آموزان عقب خواهند ماند و این زنگ خطری برای نظام تعلیم و تربیت خواهد بود. در شرایط فعلی معلم‌های توانمند فراوانی می‌بینم که با خلاقیت خود از این فضا بهترین استفاده را می‌برند .
حتما فیلم کتک زدن دانش آموز توسط معلم بوشهری را در فضای مجازی دیدید که دانش آموز در برابر معلم خود و فریادهای او مقاومت می‌کند و علی رغم درخواست معلم ایستاده است و نمی‌نشیند. انتشار این دست ویدئوها از فضای کلاس درس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ در بعضی از مواقع انتشار این دست ویدئوها سبب شده تا ضد انقلاب با موج سواری رو این دست اتفاقات و بازنشر آن از احساسات مخاطبان سوء استفاده کنند نظر شما چیست؟
اگر استفاده صحیح از فضای مجازی ندانیم نتیجه‌اش می‌شود انتشار همین ویدئویی که دیدید. اولین بحث اینجا هست که کار همکار ما نادرست بوده است و کاش این اتفاق روی نمی‌داد. دومین بحث این است ما در آن فضا نبوده‌ایم و نمی‌دانیم دقیقا چه اتفاقی افتاده که منجر به این عمل غیر قابل دفاع شده است.
استفاده از موبایل توسط دانش آموزان در مدارس ممنوع شده اما من بارها در جمع همکارانم گفته‌ام در هر لحظه منتظر این باشید که کلاس شما به صورت لایو بدون اینکه متوجه باشید در فضای مجازی در حال پخش باشد. اگر در زمانه ما هم مانند گذشته خبری از فضای مجازی نبود اما انسانیت نباید این اجازه بدهد ما با دانش آموزان این برخورد داشته باشیم .
اما آنچه این روزها مرا آزار می دهد قضاوت های ناعادلانه در مورد معلمان است. شاید همین ویدئو تلنگری باشد که جامعه بداند معلمان در برابر نسل جدید چه سختی‌هایی باید تحمل کنند. هزاران معلم دلسوز و ایثارگر در دورترین نقاط روستایی و شهری با دلی عاشق در حال تعلیم و تربیت فرزندان سرزمین عزیزمان هستند. پخش این ویدئو را دلیلی بر نقد فضای مجازی نمی‌دانم و بر عکس فضای مجازی را فرصتی برای اصلاح بخشی از رفتارهایمان می‌دانم.
انتشار فیک نیوز‌ها در فضای مجازی به حدی است که گاهی اوقات اطمینان مخاطب به محتوای تولیدشده در فضای مجازی کاهش می‌یابد به نظر شما راه حل مقابله با این اخبار چه می‌تواند باشد؟
بهترین راه افزایش سواد رسانه‌ای است. یعنی هر مطلبی را می‌خوانیم بدون تحقیق باور نکنیم . سعی کنیم از مراجع و منابع قابل اعتماد استفاده کنیم. از ارسال مطالب بدون علم به صحیح یا ناصحیح بودن آن خودداری کنیم. لازم است تأکید کنم کار همکاران من در مدارس نیز روشنگری برای دانش آموزان عزیز است.
ارزیابی شما از آینده پیش رو فضای مجازی چیست؟ پیشنهاد شما به وزارت آموزش و پرورش برای استفاده از امکانات این فضا چیست؟
آموزش و پرورش باید معلمان را در تولید محتوا حمایت کند. دوره های آموزشی برگزار کند و حمایت مالی برای معلمان مناطق کم برخوردار انجام دهد.
گفتنی است ؛ شعرانی پیش از این در تابستان سال ۹۲ در وبلاگ شخصی خود مطلبی را با عنوان من دست خدا را بالاتر از قدرت ارتباطات دیدم منتشر کرده بود.او با عنوان ناگفته‌های کالو نوشته بود:
دانش آموخته ارتباطات نبودم! اما آدمی بودم ارتباط گرا؛ آنچه باعث معرفی کالو و مدرسه‌اش در این چند سال شد لطف خدا و شوق من برای ارتباط بود. امروز به این نتیجه رسیده‌ام آنچه در این چند سال برای من و مدرسه‌ام اتفاق افتاده، که معجزه ارتباطات می‌دانمش در هیچ دانشگاهی تدریس نمی‌شود.
شعرانی با استفاده از قابلیت‌های موجود در فضای مجازی در زمان خود که همان وبلاگ‌نویسی بود توانست تحولی را در عصر ارتباطات مجازی به‌وجود بیاورد. او با نوشتن اخبار روزانه مدرسه محل خدمت خود که با حضور چهار دانش آموز کلاس درس آن تشکیل می‌شد توانست یکی از ناشناخته‌ترین مناطق استان بوشهر را که حالا با نام او به عنوان سرباز معلم این منطقه گره خورده، به عنوان کوچکترین مدرسه در جهان با استفاده از قدرت وسیله ارتباطی معرفی کند.
تلاش رسانه‌ای او به وبلاگ نویسی خلاصه نشده بود. او در زمان خدمت خود در این مدرسه تصاویری متفاوت را از قاب نگاه خود ثبت کرد و آن‌ها را در معرض دید مخاطبان در نمایشگاه‌های مختلف قرار داد. در نهایت هم او از رسانه سنتی مکتوب استفاده کرد و یادداشت‌های خود را در کتابی با عنوان قصه‌ی کوچکترین مدرسه دنیا منتشر کرد.
گزارش از سپیده شریفی
انتهای پیام/