کرده ام نذر گدای سر کویت باشم
دل به دستت بدهم مست سبویت باشم
ای تو دریای کرم بر من بی دل مپسند
شاخه ای خشک شده بر سر جویت باشم
آرزو بر دل ما نیست جفا پس ای دوست
کی شود قطره ای از آب وضویت باشم
ده نشان از کرمت خال لبت یار دلم
من ز خال لب تو، تشنه رویت باشم
به منم جام بلا ده که شوم محرم تو
تا منم سامع آن سر مگویت باشم
انتهای پیام/
يا وَصِىَّ الْحَسَنِ، وَالْخَلَفَ الْحُجَّةَ، اَيُّهَا الْقاَّئِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ، يَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، يا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ، يا سَيِّدَنا وَمَوْلينا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ، وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا، يا وَجيهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.
اي جانشين حسن، اي يادگار شايسته، اي پايدار مورد اميد، اي مهدي، اي فرزند فرستاده خدا، اي حجّت خدا بر بندگان، اي آقا و مولاي ما، به تو روي آورديم و تو را واسطه قرار داديم و به سوي خدا به تو توسّل جستيم و تو را پيش روي حاجاتمان نهاديم، اي آبرومند نزد خدا، براي ما نزد خدا شفاعت كن.