ب
شهابی با بیان اینکه شعر خواجوی کرمانی شعری عرفانی است اظهار کرد: مضامین عرفانی در غزلیات وی صریحاً بیان می‌شود امّا در این اشعار که بر شاعران بعدی خود مانند حافظ تأثیرگذار هم بوده مبارزه با زهد و ریا و بی‌اعتباری دنیا و مافیها از موارد قابل ذکر است. او در شعر به سبک سنایی غزل‌سرایی می‌کرده و در مثنوی نیز سعی داشته به تقلید از فردوسی حماسه‌سرایی داشته باشد.
مدیر خانه ادبیات استان کرمان با اشاره به اینکه از خواجوی کرمانی آثار زیادی بجای مانده است که مضامین و محتوای آنها عموماً متفاوت بوده اما بیشتر این آثار منظوم هستند گفت: ضرورت دارد تا مدیران ارشد استان کرمان، دانشگاهها و مراکز فرهنگی و انجمن های ادبی صرفا به نامگذاری یک میدان و خیابان به نام خواجو بسنده نکنند و با همکاری مهدهای کودک، آموزش و پرورش و دانشگاهها نسبت به معرفی و بازشناسی آثار ارزشمند این چهره بزرگ ادبی اقدام کنند.
خواجوی کرمانی ،در دوران جوانی خود جدا از کسب دانش‌های معمول روزگار مسافرت را نیز پیشه نموده و بازدیدهایی از مناطق اصفهان، آذربایجان، شام، ری، عراق و مصر نیز داشته‌است و پس از بازگشت از این سفرهای طولانی در شیراز اقامت گزید.
نخلبند شعرا، خلاق المعانی و ملک الفضلا از جمله القاب خواجوی کرمانی است .
انتهای پیام /س