روزنامه اینترنتی رأی الیوم در سرمقاله خود نوشت: این که عبدالفتاح السیسی با تلویزیون سی بی اس آمریکا گفتگو کند و درباره همکاری گسترده با اشغالگران اسرائیلی در صحرای سینا صحبت کند و هم زمان بر بی‌اساس بودن اخباری مبنی بر وجود 60 هزار زندانی سیاسی در زندان‌های مصر تأکید و حتی وجود زندانیان سیاسی را از اساس تکذیب کند، امری طبیعی است، اما این که از سفیر خود در واشنگتن بخواهد برای جلوگیری از پخش این گفتگو از شبکه مذکور مداخله کند امری غیرطبیعی است که می تواند بیانگر سه نکته اصلی باشد که ما و هر کارشناس دیگری در امور رسانه و سیاست‌های خاورمیانه باید در آن تأمل کنند.
بیشتر بخوانید:
نخست: کارشناسان و مشاورانی پیرامون السیسی نیستند که به نقشه رسانه‌های غربی به ویژه آمریکایی و سازوکار فعالیت آنها آشنا باشند و از استقلال این رسانه ها از دولت و جرئت و حرفه‌ای بودن کارمندانشان مطلع باشند یا اینکه آنان رئیس خود را نمی شناسند زیرا چنین گفتگویی نمی تواند بدون هماهنگی با آنها صورت بگیرد.
دوم: ناتوانی در مخفی کردن حقایق از افکار عمومی عربی یا غربی با توجه به پدیده تبادل اطلاعات که اکنون بر جهان حاکم است و وجود شبکه های ارتباط اجتماعی که کنترل آنها دشوار است.
سوم: وقتی یک مسئول عربی گفتگو می کند یا یادداشت و بیانیه ای به یک تلویزیون یا روزنامه غربی می دهد آن اطلاعات به تملک آن رسانه در می‌آید و مانند گلوله‌ای است که وقتی شلیک شد نمی‌توان آن را بازگرداند یا تحت کنترل درآورد.
تلویزیون سی بی اس گفتگو با السیسی را روز یکشنبه آینده به طور کامل پخش خواهد کرد و مقدمات این کار را با پخش قسمت هایی از آن که برای خودش و بینندگان خوشایند و برای مقامات مصری قطعا ناخوشایند است، آغاز کرده است. گفته های السیسی چه درباره همکاری با اسرائیل در سینا و اجازه به جنگنده های تل آویو برای بمباران مواضع داعش، به حکومت او خدمتی نمی‌کند بلکه از نظر بعضی ها به نفع داعش است. همین طور اظهارات او درباره تکذیب وجود زندانیان سیاسی آن هم در زمانی که رسانه های مصری به طور مستمر اخبار بازداشت و محاکمه و صدور حکم حبس ابد یا اعدام صدها یا هزاران نفر از این زندانیان را اعلام می‌کنند.
کنترل بر رسانه‌های مصر و تعامل با رسانه های بیگانه دو چیز کاملا متفاوت است و سانسور حقایق در این زمانه که رسانه ها در زمان صلح و جنگ به مهم ترین سلاح تبدیل شده اند کار دشواری است زیرا این رسانه‌ها هستند که به برنامه‌های سیاسی جهت می دهند نه بالعکس .
یک ضرب المثل مصری می‌گوید: ”کنار قبر نخواب تا کابوس نبینی“ که فهم آن را به خوانندگان واگذار می کنیم.
انتهای پیام/