انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
ای داد وبیداد
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، مردم سراسر جهان، روزانه بخش بزرگی از زمان خود را صرف رانندگی وجابه‌جایی از یک مکان به مکان دیگر می‌کنند؛ هیچ کس لذت نهفته در رانندگی و شنیدن صدای غرش خودرو‌ها را انکار نمی‌کند اما قطعا رانندگی در ترافیک‌های شهری را در حالی که خسته از کار تنها به رسید به منزل فکر می‌کند دوست ندارد؛ در سال‌های اخیر محققان، دانشمندان و شرکت‌های فن‌آوری تلاش زیادی برای توسعه تکنولوژی خودروهای کاملا خودران انجام داده‌اند و این موضوع شرکت‌های ساخت تجهیزات دیجیتال و خودرو سازان را به هم نزدیک‌تر کرد؛ تا جایی که خودروهای خودران در خیابان‌های واقعی شهرهای واقعی آزمایش شدند و حتی در چند روز اخیر یکی از بزرگترین شرکت‌های ساخت لوازم الکرونیک تراشه‌ای مخصوص این خودرو‌ها معرفی کرد.
اتومبیل‌های خودران دیگر تنها در فیلم‌های علمی-تخیلی نیستند؛ شرکت‌های خودروسازی میلیاردها دلار هزینه صرف تحقیق و توسعه این تکنولوژی کرده‌اند چرا که آینده را متعلق به این تکنولوژی می‌دانند؛ سرویس‌های کرایه تاکسی هم که در حال حاضر به کارمندانشان در قبال رانندگی دستمزد پرداخت می‌کنند، به زودی کل ناوگان خود را با ماشین‌های خودران تجهیز خواهند کرد و در چند سال آینده شاهد خواهیم بود که خودروهای خودران به مشتریان عادی فروخته خواهند شد.
تا به این جای کار همه چیز بسیار جذاب و شگفت انگیز به نظر می‌رسد اما ترس و وحشتی پیرامون آن وجود دارد که از نداشتن شناخت کافی نشات می‌گیرد پس تنها راه رفع این ترس بررسی بیشتر آن‌هاست.
هنگام رانندگی، بدن ما هم‌زمان با مشاهده محیط اطراف اطلاعاتی را به عنوان ورودی دریافت و آنها را به منظور تصمیم‌گیری در مورد جهت چرخش فرمان و زمان ترمز گرفتن، پردازش می‌کند؛ یک ماشین خودران معمولا با دستگاه GPS، یک سیستم ناوبری اینرسی و طیف وسیعی از حسگرها تجهیز شده است، دستگاه‌های نامبرده اطلاعات مربوط به موقعیت جغرافیایی را از GPS دریافت می‌کنند و برای جانمایی خود و سیستم ناوبری و از اطلاعات دریافت شده از حسگرها برای ساختن تصویری از محیط اطراف، استفاده می‌کنند.
خودرو به محض دریافت اطلاعات مربوط به موقعیت خود بر روی نقشه داخلی، می‌تواند از نقشه برای یافتن مسیر بهینه استفاده کند تا ضمن دوری از هرگونه مانعی شما را به به مقصد یرساند.
شاید شما جزو افرادی باشید که نسبت به خودروهای خودران گارد دارند اما هر قدر که جمع و تفریق کنید، استفاده از آنها بهتر از نبودنشان است؛ دلایل متعددی برای تولید خودروهای خودران وجود دارد.
یکی از مهم ترین دلایل برای استفاده از این تکنولوژی دلایل اقتصادی است؛ هیچ کس از ماشین به طور بهینه استفاده نمی‌کند؛ در بیشتر مواقع، تنها از %4 زمان در دسترس بودن ماشین استفاده می‌شود، در حالی که %96 مابقی را بیشتر آنها در پارکینگ خاک می‌خورند؛ ماشین یکی از بزرگترین بخش‌های سرمایه‌گذاری‌های مردم است اما با این وجود به طور کامل از آن استفاده نمی‌شود. بنابراین بیشتر ما یک وسیله بسیار گران قیمت در دسترس داریم که در اغلب موارد بلا استفاده است.
اگر خدمات ارائه دهنده تقاضاهای جابه‌جایی کرایه تاکسی، هزینه‌ای که شرکت به ازای هر کیلومتر می‌پردازد و در نهایت از جیب مشتری‌ها می‌رود را تحلیل کنیم، راننده %50 هزینه را شامل می‌شود؛ اگر راننده را از این چرخه خارج کنیم و ماشین با سوخت الکتریکی حرکت کند، هزینه به ازای هر کیلومتر به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.
ارائه خدمات موضوع دیگری است که وجود دارد و شرکت‌های فن‌آوری را به آن سمت سوق می‌دهد؛ از آنجایی که اکثر اتومبیل‌ها سرنشینانی دارند که رانندگی نمی‌کنند، شما می‌توانید به ارسال و یادآوری اطلاعات به آنها فکر کنید.
تصور کنید شما در ماشین حسگرهایی دارید، که می‌تواند موضوع صبحبت‌های سرنشینان خودرو را دنبال و با شما صحبت کند. ماشین از طریق این حسگرها می‌تواند پیشنهاداتی را برای شما داشته باشد، مانند جایی از مسیر که یک قهوه یا غذای خوب سرو می‌کنند یا می‌تواند به شما تخفیف در فروشگاه‌های موجود در مسیر و غیره را نشان دهد؛ شرکت‌های فن‌آوری می‌توانند ضمن جمع‌آوری اطلاعات در مورد مسافران به آنها سرویس‌های مشابه چندگانه و اقتصادی ارائه دهند.
کاربرد هوش مصنوعی را فراموش نکنید؛ بسیاری از تکنولوژیست‌ها در جهان، در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر اقتصاد اتفاق نظر دارند؛ آنها معتقدند که هوش مصنوعی، در آینده‌ای نزدیک، یعنی حدود 5 تا 10 سال آینده، تاثیر عمده‌ای بر اقتصاد خواهد گذاشت؛ در مورد این‌که شرکت‌ها برای توسعه هوش مصنوعی نیاز به سرمایه‌گذاری زیادی دارند، شکی نیست اما این اتفاق به چه صورتی خواهد بود؟ از کاربرد‌های هوش مصنوعی، رباتیک (Robotics) اولین چیزی است که به ذهن می‌آید اما بازار آن به اندازه‌ای بزرگ نیست که بتواند چنین سرمایه‌گذاری بزرگی را توجیه کند.
ربات چت‌ها، سرویسی هستند که با یک سری قوانین مشخص و به کمک هوش مصنوعی طراحی می‌شوند و کاربران از طریق یک رابط چت با آن ارتباط برقرار می‌کنند هم ممکن است بازار دیگری باشند اما این بازار هم به اندازه کافی نمی‌تواند چنین سرمایه‌گذاری بزرگی را توجیه کند.
اما هنگام فکر کردن به اتومبیل، قضیه کمی متفاوت است؛ بازار خودرو، بازار بسیار بزرگی است و تقریبا هر فردی به آن احتیاج خواهد داشت؛ این یک پلت‌فرم ایده‌آل برای هوش مصنوعی است، زیرا اگر شما بخواهید یک ماشین خودران داشته باشید، به سنسورهایی نیاز خواهید داشت که جهان را به صورتی که واقعا هست بشناسد و خود را با ترافیک آن وفق دهد.
به طور خلاصه، ما ماشینی نیاز داریم که بتواند رقیبی برای هوش انسان باشد بنابراین، ما در اینجا، به طور جدی در پی کشف موارد استفاده از هوش مصنوعی همراه با مدل کسب و کار هستیم از آنجا که ما اکنون یک مدل تجاری داریم که ممکن است سالانه میلیاردها دلار را از سراسر جهان جذب کند، این امر توسعه هوش مصنوعی را به طور کامل معنی می‌کند.
ماشین خودران را می‌توان به عنوان یک سیستم چند عاملی شناخت؛ در واقع این مانند یک بازی است زیرا ما در حال پی‌ریزی استراتژی هستیم و تصمیماتی می‌گیریم که به طور بالقوه رضایت‌بخش هستند، درست مانند یک بازی شطرنج، می‌توانیم در چند حرکت با دادن امتیاز و قربانی یک مهره، کمی بعد وزیر حریف را بگیریم.
از سال 2015 تا سال 2017 از هوش مصنوعی به عنوان کمک راننده استفاده شده است؛ کمک راننده فن‌آوری است که برای جلوگیری از تصادفات استفاده می‌شود؛ این تکنولوژی برای کمک به باقی‌ماندن یک وسیله نقلیه بدون دخالت انسان در داخل خطوط ترافیکی استفاده می‌شود.
هنگام استفاده از این تکنولوژی، راننده هنوز هم باید هوشیار باشد؛ در اصل این نوع رانندگی، رانندگی مستقلی نیست، زیرا سیستم می‌تواند اشتباه کند. این ماشین‌ها آگاهی 360 درجه‌ای ندارند. و همه چیز را نمی‌بیند. این ماشین‌ها برای همه موقعیت‌های احتمالی تصادف طراحی نشده‌اند؛ به همین دلیل راننده باید هشدار بماند.
با شروع سال 2018، ما در مورد رانندگی بسیار مستقل صحبت خواهیم کرد؛ این در واقع یک رانندگی با سناریوهای محدود و بدون دخالت انسان است، که فقط در بزرگراه‌های اصلی قابل استفاده است.
رانندگی بسیار مستقل به این معنی است که راننده مجبور نیست چشم خود را به جاده بدوزد. این سیستم یک مهلت 10 تا 30 ثانیه‌ای را فراهم می‌کند تا راننده کنترل ماشین را به‌عهده گیرد و در صورت عدم وجود راننده، سیستم می‌داند چگونه ماشین را به طور ایمن به کناری هدایت کرده و آن را متوقف کند.
بنا بر پیشبینی‌های انجام شده، اقدام واقعی از سال 2021 شروع می‌شود؛ آنچه ما شاهد خواهیم بود به اصطلاح رانندگی کاملا مستقل است که در این سطح، اتومبیل‌ها قادر به رانندگی درون شهرها خواهند بود و تقاضاهای جابه‌جایی را پوشش خواهند داد.
انتهای پیام/