نوری پور گفت: افرادی که اختلال خودشیفته دارند همه چیز را برای خود می‌خواهند و خود را لایق احترام می‌دانند و انتظار‌های نامعقول و غیرممکن از دیگران دارند.
وی ادامه داد: این افراد از درون احساس صمیمیت با دیگران ندارند و ارتباط برقرار کردن با دیگران برای آن‌ها سخت است.
این روانشناس درباره ریشه این اختلال بیان کرد: منشا اختلال شخصیت خودشیفته والدین سرد و بی عاطفه هستند که موفقیت کودک خود را تشویق نکرده‌اند.
نوری پور تصریح کرد: این کودکان در بزرگسالی موفقیت‌های خود را بیشتر از آن چیزی که است نشان می‌دهند.
وی افزود: از نشانه‌های همسر خودشیفته خود برتربینی است و اگر برنامه ریزی آن‌ها خوب پیش نرود تقصیر دیگران می‌اندازند.
این روانشناس بیان کرد: همسران خودشیفته شنوندگان خوبی نیستند بیشتر دوست دارند حرف بزنند و احساسات خود را بیان کنند و ترجیح می‌دهند با حرف زدن خود را نشان دهند.
وی با بیان اینکه این افراد همدلی کمی دارند، افزود: افراد خودشیفته در مشاجره‌های خانوادگی مرز حرمت‌ها را رعایت نمی‌کنند، کم حوصله هستند و در مکانی ثابت که جایی برای ارائه نداشته باشند عصبی می‌شوند.
نوری پور خاطرنشان کرد: در ارتباط با افراد خودشیفته باید به صورت عدم تهاجمی و عدم تدافعی رفتار کرد؛ این افراد اگر احساس نا امنی کنند ممکن است رفتار‌های پر خطر داشته باشند.
انتهای پیام/