به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رای الیوم، در مقاله‌ای نوشت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، از اولین روز‌های سال جدید با فشار‌های شدیدی مواجه خواهد شد و با توجه به اینکه با اتهام‌های مختلفی از جمله فساد، تقسیم پست‌ها بر اساس رفاقت و خویشاوندی، انحراف افکار عمومی و اتخاذ سیاست‌های ناکام خارجی، روبروست احتمال برکناریش بیش از بقای او در قدرت است. به ویژه اینکه رابرت مولر، بازرس ویژه آمریکایی، قرار است گزارش نهایی خود را درباره همدستی ترامپ با موضوع دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری اخیر آمریکا، منتشر کند.
همچنین دموکرات‌هایی که مجلس نمایندگان را در اختیار خود گرفته‌اند آماده می‌شوند تا پرونده‌های رسوایی جنسی و مالی و همچنین فرار ترامپ و دامادش از مالیات را باز کنند و حتی جلساتی را برای استماع تشکیل دهند که گفته می‌شود ترامپ هم به شیوه اهانت‌آمیزی به این جلسات فراخوانده می‌شود.
در چنین شرایطی ترامپ برای ورود به دو عرصه برنامه‌ریزی می‌کند:
۱- اینکه با عمل به وعده‌های انتخاباتی خود، آثار مثبتی را از خود در واشنگتن بر جای بگذارد.
او در این زمینه به برخی از دستاورد‌های اقتصادی مثل روند رو به رشد توسعه و کاهش پنجاه درصدی آمار بیکاری دلبسته است.
۲- پیروزی در دومین رقابت انتخاباتی جهت تصاحب مجدد کرسی ریاست جمهوری.
اما به نظر می‌رسد او در رسیدن به هر دو مورد ناکام باشد به این دلیل که این امکان وجود دارد تا مجلس سنا و نمایندگان در هفته‌های آینده به او رای عدم اعتماد بدهد و در یک اقدام توافقی با او، به این نتیجه برسند که ترامپ از سمتش در ریاست جمهوری کنار برود در مقابل از مصونیت استفاده کند تا از پیگرد‌های قضایی در امان بماند.
در مقاله عطوان همچنین آمده است: فروپاشی وال استریت، که تنها طی چند روز شاهد سقوط بیش از سه هزار واحد بود و در ادامه هرج و مرج و بی‌ثباتی ناشی از سیاست‌های احمقانه و گستاخانه ترامپ که سبب شد کارشناسان پیش‌بینی کنند روند سقوط شاخص‌های بورس تداوم خواهد داشت، موجب شد تا بسیاری از نمایندگان و سناتور‌های جمهوری خواه خود را در طیف گروه‌های بی‌طرف یا مخالف ترامپ جا بزنند و حتی با پیش‌بینی شکست سخت جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی آینده، موضع رویارویی با ترامپ را در پیش بگیرند. ضمن اینکه در انتخابات میان‌دوره‌ای اخیر نیز جمهوری‌خواهان اکثریت مجلس نمایندگان را از دست دادند.
فروپاشی شاخص داوجونز در بورس وال استریت بسیار خطرناک است، زیرا این اتفاق فقط به این معنی نیست که بازرگانان و طبقه متوسط جامعه، به عنوان کسانی که میان سهامداران و سرمایه‌گذاران جایگاه قابل توجهی دارند، دچار زیان می‌شوند. وضع صندوق بازنشستگان هم که محلی برای سرمایه‌گذاری قابل توجه این قشر به شمار می‌آید شرایط بهتری ندارد، حال آنکه این طبقات اجتماعی به ویژه قشر مرفه، پایگاه اصلی آرای جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در آمریکا به شمار می‌آیند.
وقتی به اوضاع منطقه خود یعنی خاورمیانه بازگردیم مشاهده می‌کنیم نومیدی اصلی‌ترین عنوانی است که می‌توان در نگرش به سیاست‌های ترامپ در دو سال از ریاست جمهوریش در این منطقه، به زبان آورد. مثلا طرح معامله قرن بیش از آنکه راه حل باشد دردسرساز است، آن‌هایی که در پی بازاریابی این طرحند، از جمله محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، به دلیل دست داشتن در پرونده قتل جمال خاشقجی، روزنامه نگار سعودی، جایگاه متزلزلی دارند و با تهدیدات خطرناکی روبرو هستند. یا آنکه شکست نظامی در یمن، تصمیم به خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه (۲۲۰۰ نیرو) یا خارج کردن نیمی از نیرو‌های آمریکایی از افغانستان (۱۴ هزار نیرو)، از اتفاقاتی است که نمی‌توان آن‌ها را تنها تاکیدی برای شکست و فروپاشی برنامه‌های دولت ترامپ دانست بلکه این اتفاقات موجب کاهش محبوبیت او و فروپاشی جایگاهش در محافل سیاسی و نظامی آمریکا شده است.
دیدار چند ساعته اخیر ترامپ از پایگاه هوایی عین الاسد در استان الانبار عراق، با این هدف که بخشی از تعطیلات سال نو را در کنار نظامیان آمریکایی به سر ببرد، تاکیدی بر سخن ماست که می‌گوییم ترامپ گفته است کشورش برای هیچ، هفت تریلیون دلار در خاورمیانه از جمله پنج تریلیون دلار در جنگ عراق هزینه کرده است، این هزینه کرد آنقدر بیهوده بود که امروز رئیس جمهور آمریکا برای سفر به عراق باید به شیوه سارقان عمل کند، به این معنی که به دلیل نگرانی از جانش، زمان ورودش به عراق را اطلاع‌رسانی نکند و حتی دیدار با روسای جمهوری و پارلمان و همچنین نخست وزیر عراق را در بغداد نپذیرد. البته مقامات عراقی هم در اقدامی جالب توجه دیدار با او را رد کردند تا این حرکت نشان از بهبود شرایط در عراقی باشد که در پی زمینه سازی برای پیوستن به محور مقاومت است، کشوری که در پی اصلاح روش هایش گام بر می‌دارد و سعی می‌کند به آغوش کشور‌های عربی بازگردد. در این مسئله یعنی آمریکایی که برای جنگ‌هایش در خاورمیانه هفت تریلیون دلار هزینه کرد، اما رئیس جمهورش پانزده سال پس از پایان جنگ در عراق نمی‌تواند به شیوه عادی به این کشور عربی سفر کند با این حال دم از پیروزی می‌زند، دقت کنید.
ترامپ در سوریه، افغانستان، یمن و لیبی شکست خورد و مجبور می‌شود خفت‌بارانه نیروهایش را از این مناطق خارج کند. کشور‌های عربی به ویژه کشور‌های عضو شورای همکاری خلیج (فارس) که روزگاری در خواب پیروزی و تغییر نظام دمشق بودند امروز به سمت دمشق خیز برداشتند تا بار دیگر روابطشان را با سوریه از سر بگیرند و در این مسیر وعده مشارکت در بازسازی این کشور را بدهند. همچنین پیش‌بینی می‌شود حضور ۵۵۰۰ نیروی آمریکایی در عراق هم چندان به درازا نکشد، این پیش بینی وقتی تقویت می‌شود که بدانیم او در عراق اعلام کرد، پایگاه نظامی کشورش در عراق برای حملات هوایی علیه تروریسم در سوریه به کار گرفته خواهد شد. سخنانی که نشان از کودنی و نادانی در قبال تحولات منطقه و بی‌توجهی او از این حقیقت است که چنین سخنانی نقض حاکمیت عراق به شمار می‌آید.
ترامپ بیش از بیست مقام عالی رتبه کاخ سفید را از دولتش بیرون کرده و آخرین آن‌ها جیمز متیس، وزیر دفاع، اوست. معتقدم او در این وادی به سرعت رو به جلو می‌رود تا جام برکناری را از دست کنگره سربکشد به همین دلیل است که بنیامین نتانیاهو، هم‌پیمان او، و تمامی هم پیمانان عربی که دل در گروه آمریکا دارند و روابطشان را با دولت ترامپ توسعه داده‌اند، دچار خوف و هراس شده‌اند. روی سخن ما با نتانیاهو و پس از آن جرد کوشنر است و اتفاقات روز‌های آتی گواهی بر این سخنان ماست.
انتهای پیام/