بیشتر بخوانید:ناگفتههای بازیگر نقش شازده از اعتیاد در صحنه تئاتر تا نشستن بر تخت سلطنت درون عمارت
کار اما از آنجا بیخ پیدا میکند که عزیزان سلبریتی این صفکشیدنها را دلیلی بر ارزش و اعتبار متنی میدانند که نوشتهاند. اینطور نیست. این دیدهشدنها (و نه خوانده شدنها) به خاطر نامی است که روی جلد میآید و نه ارزشی که آن اثر یا متن دارد. این مقدمه را نوشتیم تا این بحث را باز کنیم که این طبعآزماییها به محسن چاوشی هم رسیده و او چند وقتی است که روی اینستاگرامش متنهایی منتشر میکند. چاوشی دو روز پیش شعری منتشر کرد.
شعری سپید که مشخص بود به عمد با تقطیعها و فاصلهگذاریهایش میخواهد بگوید که شعری جدی است. اگر چه چاوشی در جواب تمام کامنتهایی که از تحبیب بود و تحسین تا غیر شعرخواندن این پست، چیزی ننوشت اما نگاهی به این شعر نشان میدهد این شعری که او منتشر کرد، حداقلهای شعر سپید را بخوبی رعایت کرده است و برای او که تا پیش از این چندین ترانه نوشته و خوانده، میتواند متن قابل توجهی باشد. با این حال، اگر او میخواهد شعر نوشتن را جدی بگیرد باید این مقدمهای که نوشتیم را جدی بگیرد.
البته او طی این سالها در حوزه موسیقی نشان داده که خیلی اهل خوشحال شدن از تحسینها و غضبکردن از تکذیبها نیست و ترجیح میدهد تجربه کند اما برای این تجربه پیشنیازها و دانشها و بینشها و هوشش را هم به کار میگیرد. اما آنچه محسن چاوشی بهعنوان شعر نوشته است کاملاً و براساس آموزههای ما از شعر سپید و مؤلفههایش درست و حساب شده است و باقی میماند اینکه ما به زمینه ذهنیمان به سلیقهای شعری نزدیک باشد یا نه؛ اما اینکه در آینده نام محسن چاوشی بر شعری که مینویســـد بچربد یا برعکس تصمیمی است که او خواهد گرفت.
منبع:روزنامه ایران
انتهای پیام/