عطا اسلامی، روانشناس در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، گفت: اعتیاد یعنی وابستگی یا نیاز به مصرف روزانه مواد اعتیاد آور که روی سلسله اعصاب مرکزی (مغز) تاثیر مستقیم داشته و باعث سرخوشی، هیجان، تحریک پذیری، کندی و یا تندی روانی حرکتی، اضطراب، افسردگی و رفتار‌های غیر طبیعی می‌شود.
به گفته این روان شناس، افرادی که دچار احساس حقارت وکوچک بینی بوده و یا به توانایی‌ها و باور‌های خود اطمینان ندارند و به دنبال تایید دیگران هستند ممکن است در مقابل تعارف و در خواست دوستان برای مصرف مواد مخدر جرات و توان مخالفت نداشته باشند.
وی وجود اختلالات روانی و شخصیتی، دید مثبت نسبت به مواد، داشتن زمینه‌های ارثی، وضعیت بد تحصیلی، عدم کنترل فرزندان که موجب تقویت احساس رها شدگی در آن‌ها می‌شود، تنش و در گیری در خانواده، طردشدن از طرف معلمان، دوستان و بستگان، مهاجرت و حاشیه نشینی، دسترسی آسان به مواد، عوامل فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، دوستان معتاد، عوامل درون خانوادگی و محیطی را از دیگر دلایل شروع اعتیاد دانست.
اسلامی افزود: در مسیر درمان شاید بتوان اصلی‌ترین دلیل ناکامی درمان بسیاری از افراد معتاد را در ناآگاهی خود فرد، اطرافیان و جامعه نسبت به ماهیت وسوسه انگیز مواد و تاثیر مستقیم آن بر ساختار‌های مغزی جستجو کرد.
وی تصریح کرد: بدون تردید از آنجایی که اعتیاد تحت تاثیر عوامل مختلف شکل می‌گیرد برای درمان آن نیز عوامل متعددی باید با هم افزایی وهمکاری پیگیردست به دست هم دهند تا مشکل ریشه‌ای حل شود.
این روانشناس با اشاره به نقش خانواده و اطرافیان در هنگام ترک مواد و سپری کردن دوره درمان اعتیاد تاکید کرد: با درنظر گرفتن اینکه بسیاری از معتادان به کرات اقدام به ترک مواد کرده و با شکست مواجه شده‌اند اطرافیان باید توجه داشته باشند که اعتیاد یک بیماری مزمن است و فرد یک شبه به آن مبتلا نشده، بنابراین ابتدا باید به خانواده و اطرافیان این آگاهی را بدهیم که دوره درمان اعتیاد یک فرآیند زمان‌بر بلندمدت و در مواردی طاقت‌فرسا است.
اسلامی یادآور شد: متأسفانه در اکثر موارد خانواده ها، جامعه و اطرافیان آستانه تحمل کافی برای مواجهه با لغزش‌های احتمالی بیمار (معتاد) را نداشته و بعد از چندین مرحله ناکامی و شکست فرد معتاد و شروع مجدد از اصلاح و تغییر وی نا امید شده و با خشونت و بدرفتاری‌های عاطفی و بی‌توجهی به سایر بیماری‌ها، مشکلات وزمینه‌های بازگشت مجدد، اقدام به طرد فرد معتاد و بی محل کردن وی نموده و ممکن است ناخواسته او را در منجلاب ویرانگر و تباه کننده مواد مخدر به حال خود رها ساخته و صرفاً شاهد وخیم‌تر شدن وضعیت و نابودی او باشند.
عطا اسلامی درادامه اظهار داشت: ازاینرو درمانگران و روانشناسان حوزه اعتیاد با آگاهی و شناخت کامل معتقدند که نمی‌توان بدون در نظر گرفتن ماهیت وسوسه انگیز و احتمال بالای شروع مجدد مصرف مواد و همچنین عجز و ناتوانی بیمار در برابر شرایط و موقعیت‌های وسوسه‌کننده طرح درمانی مناسبی را ارائه داد و امید زیادی برای موفقیت درمان داشته باشیم.
وی گفت: باید با همدلی، پذیرش، بردباری، درک وضعیت روحی و روانی و حمایت‌های عاطفی بدون شتاب زدگی و تنبیه و سرزنش اجازه دهیم فرایند درمان روند طبیعی خود را سپری کرده و در این مسیر انگیزه شخص را برای تلاش بیشتر و اجتناب از بازگشت مجدد تقویت نماییم.
اسلامی افزود: حتی در صورت عود مصرف، امید خود را از دست نداده و با دلسردی و عصبانیت مراحل درمان را خاتمه ندهیم.
وی با اشاره به اینکه سوءمصرف، منجر به وابستگی و اعتیاد می‌شود، تصریح کرد: درمان اصلی اعتیاد مداخلات روانی اجتماعی است که در این راستا نقش روانشناسان و روان درمانگران بسیار موثراست.
انتهای پیام/ی