شب ادراری همیشه یکی از مشکلات والدین بوده و هست. حتی در نوشتههای ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد هم در مورد شب ادراری توضیح داده شده است. ابن سینا در کتاب قانون طب مینویسد: شب ادراری اغلب به دلیل خواب عمیق است. هنگامی که کودک قویتر و تنومندتر میشود خوابش سبکتر و شب ادراری متوقف میشود. هنگامی که کودکتان دچار شب ادراری میشود باوجود سختیای که برایتان بوجود میآید، باید توجه داشته باشید هیچ گاه نباید او را به خاطر شب ادراری تنبیه کنید و یا حتی باعث به وجود آمدن احساس شرم در او شوید. زیرا که تنبیه حتی روند درمان شب ادراری را کندتر میکند.
شب ادراری از کنترل کودک خارج است و خودش مقصر نیست. معمولا کودکانی که دچار شب ادراری میشوند خجالت زده میشوند و ازینکه کسی بفهد ابا دارند. همینطور توجه داشته باشید که درمورد شب ادراری کودکتان هرگز با بقیه حرف نزنید. زیراکه این امر تاثیر بدی بر شخصیت کودکتان میگذارد. روانشناسان معتقدند بهتر است در ابتدا برای کودک آنچه در بدن او اتفاق میافتد را توضیح دهید. مثلا بگویید: "وقتی خوابی مغز نمیتواند مثانه را کنترل کند و تقصیر تو نیست. وقتی بزرگتر شوی دیگر رختخواب خودت را خیس نمیکنی". سپس سعی کنید دلایل شب ادراری کودکتان را شناسایی کنید و آنها را برطرف کنید.
دلایل شب ادراری چیست؟
شب ادراری دلایل مختلفی دارد. شب ادراری در کودکان به دلیل تکامل نیافتن مرکز تخلیه کنترل ادرار در مغز بوجود میآید. شب ادراری برای پسران تا ۶ سالگی و برای دختران تا ۷ سالگی امری غیرطبیعی نیست. در ۹۵% مواقع وقتی کودکتان به ۱۰ سالگی میرسد شب ادراری او متوقف میشود و اگر همچنان ادامه پیدا کرد بیشتر اوقات ناشی از تاخیر در تکامل قسمت کنترلکننده ادرار در مغز و ژنتیک است.
شب ادراری (مخصوصا شب ادراری نوع اول) اغلب ارثی است. اگر پدر یا مادری در کودکی به شب ادراری مبتلا بوده باشند، شانس ابتلای کودکانشان به شب ادراری ۴۴% خواهد بود و در صورتی که هر دو والد در کودکی شب ادراری داشته باشند، شانس ابتلای کودک به ۷۷% میرسد.
اگر شب ادراری کودک از نوع دوم باشد، ممکن است بدلیل استرس و فشارهای محیطی باشد. مانند جدا شدن پدر و مادر، تولد یک فرزند جدید، ورود به مدرسهی جدید و .... حتی برای کودکانی که از ابتدا دچار شب ادراری هستند (شب ادراری نوع اول) هم استرس و فشارهای محیط میتواند اوضاع را وخیمتر کند.
از دیگر عواملی که باعث شب ادراری میشوند میتوان به این موارد اشاره کرد: ناپایداری مثانه، تاخیر در تکامل مغزی، خواب سنگین، اختلالات روانی، اختلالات سیستم اعصاب، مثانه نوروژنیک، عفونت، بیماریهای عضوی ناحیه مثانه یا آلت تناسلی، شلی یا کاهش ظرفیت مثانه، کمبود ترشح هورمون ضد ادرار، یبوست، مصرف بعضی از مواد خوراکی و ....
راههای مقابله با شب ادراری:
به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کنید تا معاینات جسمی و آزمایشهای پزشکی (انگل، کلیه، اسفنکترها، مثانه، اوره و...) را انجام دهد و دلیل شب ادراری کودکتان را شناسایی کند.
اگر احتمال میدهید که شب ادراری کودکتان به خاطر استرس یا ترس است خیلی خوب است که به روانپزشک مراجعه کنید.
برخی مواد خوراکی طبیعی وجود دارند که تا حدودی میتوانند مشکل شب ادراری را حل کنند. موادی مانند دارچین، گردو و کشمش، انگور فرنگی (انگور هندی)، عسل، سرکه سیب، آب زغال اخته، پودر خردل، شکر زرد، زنجبیل، دم کرده گل ختمی و سنبل الطیب در کاهش شب ادراری موثرند.
به کودکتان مواد غذایی تحریک کننده مانند ادویه جات، فلفل، سرکه، نوشیدنیهای گازدار، افزودنیهای خوراکی به مقدار زیاد و نوشابههای کافئین دار ندهید. این مواد احتمال شب ادراری در کودکتان را افزایش میدهند.
تشکهای هشدار دهنده (زنگ دار) را از داروخانه تهیه کنید. این تشکها با تشخیص کمترین میزان رطوبت با صدای زنگ کودک را بیدار میکنند و کم کم به کودک آموزش میدهد که جلوی شب ادراری خود را بگیرد.
در طول روز به کودکتان مایعات بیشتری بدهید. این کار باعث افزایش حجم مثانهی کودک میشود.
هرگز درمورد شب ادراری کودکتان به دیگران به خصوص هم سن و سال هایش، چیزی نگویید. این کار کودکتان را خجالت زده میکند و روند درمان شب ادراری کندتر میکند و ممکن است روی رابطه بزرگسالی کودک با والدین تاثیری منفی بگذارد.
ورزشهایی که باعث تحریک و تقویت عضلات مثانه میشوند را در برنامه روزانه کودکتان بگنجانید. مانند دراز نشست، شنا رفتن و ...
در طول شب به کودک مایعات و مواد غذایی که بطور طبیعی ادرارآور هستند ندهید و قبل از خواب حتما او را به دستشویی ببرید تا مثانه اش را کاملا تخلیه کند.
سادهترین راه خانگی برای درمان شب ادراری ماساژ زیر شکم کودک است.
در صورت لزوم از داروهای درمان شب ادراری استفاده کنید. البته حتما بعد از اینکه به پزشک مراجعه کردید و دلیل شب ادراری کودکتان شناسایی شد دست به این کار بزنید. داروها باعث ازبین رفتن شب ادراری میشوند، ولی عوارضی هم به دنبال دارند. داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی (توفرانیل)، داروهای ضد انقباض (اکسی بوتینین)، اسپری دسموپرسین (هورمون آنتی دیورتیک) و ایمی پرامین.
منبع: برترین ها
انتهای پیام/