به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ظهور و سقوط قدرتمندترین امپراتوری‌های جهان باستان از هخامنشیان در ایران، تا دودمان هان در چین و امپراتور روم و... همچنین امپراتوری‌های سده‌های میانه مثل امپراتوری مغولان، امویان، عباسیان و... تا امپراتوری‌های جهان معاصر همچون امپراتوری عثمانی، بریتانیا، اسپانیا و... همگی موید این حقیقت‌اند که هیچ حکومتی که بر پایه مساحت، جمعیت، ثروت و قدرت نظامی غول‌آسا تشکیل شده باشد، ابد مدت نبوده و عاقبت از هم فرومی‌پاشد. امروز ٢٥ دسامبر ٢٠١٨ مصادف است با سالروز فروپاشی یکی از بزرگترین و قدرتمندترین اپراتوری‌های جهان معاصر یعنی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی. ٢٧سال پیش در چنین روزی، برابر ٢٥ دسامبر ١٩٩١ میلادی، میخائیل گورباچف آخرین رهبر شوروی از سمت خود استعفا کرد و به این ترتیب وارث امپراتوری تزارها بعد از ٦٩سال از هم پاشیده و به ١٥ کشور ریز و درشت تقسیم شد.
بیشتربخوانید :۲۷ سال پس از فروپاشی شوروی / پایان رویای کمونیسم
شکست‌های پی‌درپی روسیه در جنگ جهانی اول، بلشویک‌ها و سوسیالیست‌ها را که از ابتدا نیز موافق ورود روسیه به صحنه این نبرد نبودند، برای ابراز مخالفت علنی با حکومت تزار نیکلای دوم جری کرد. این مخالفت‌ها دهقانان، کارگران و نظامیان ناراضی را نیز به عرصه مبارزه با حکومت تزاری کشاند که نتیجه مستقیم آن انقلاب اکتبر روسیه در نوامبر ١٩١٧، سرنگونی حکومت ١٨٦ساله تزارها و به قدرت رسیدن کمونیست‌ها بود. این میان از ١٩١٧ تا ١٩٢٢ میلادی به حفظ دستاوردهای انقلاب سوسیالیستی، مبارزه با دشمنان داخلی و خارجی حزب بلشویک و قلع و قمع مدعیان و رقیبان سیاسی گذشت. در سال ١٩٢٢ با تثبیت حکومت بلشویکی، نام حزب بلشویک به حزب کمونیست تغییر یافت و تاسیس اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی با اتحاد روسیه و سرزمین‌های متعلق به امپراتوری تزارها به شکل رسمی اعلام شد.
ولادیمیر لنین، ژوزف استالین، نیکیتا خروشچف، لئونید برژنف، یوری آندروپوف، کنستانتین چرنینکو و نهایتا میخائیل گورباچف افرادی بودند که نزدیک به ٧ دهه زعامت یکی از آخرین امپراتوری‌های جهان معاصر را برعهده داشتند و به‌عنوان ابرقدرت شرق در برابر امپریالیسم آمریکا و متحدان غربی‌اش قد علم کردند. جنگ بین‌الملل دوم، جنگ کره، جنگ ویتنام، دخالت سیاسی/نظامی در امور کشورهای اروپای شرقی، جنگ سرد، عصر اتم، عصر فضا و دست آخر دخالت نظامی در افغانستان را باید ازجمله مهمترین مقاطع تاریخ سیاسی جهان به شمار آورد که یک سوی آن اتحاد جماهیر شوروی بود. میخائیل گورباچف آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی که سرزمینی گرفتار در چنبره مشکلات اقتصادی را از رهبران کهنسال پیشین به ارث برده بود، با اعمال سیاست‌های نوین سعی کرد نفس‌های به شمار افتاده غول شرق را به حالت عادی برگرداند، اما نتوانست و هنگامی که ٢٥ دسامبر ١٩٩١ بیانیه انحلال اتحاد جماهیر شوروی را در رادیو و تلویزیون می‌خواند، موفق نشد ابراز تاسف قلبی خود را پنهان کرده و نگوید که «با انحلال شوروی به این صورت نمی‌توانم موافق باشم، اما چون در برابر عمل انجام‌شده قرار گرفته‌ام، چاره دیگری ندارم.»
منبع: روزنامه شهروند
انتهای پیام/