به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تجارت، کارآفرینی، تولید داخلی، صادرات، تشکیل انجمن، حتی گلایه و شکایت‌های این روزهای «اسدالله سلیمانی» برای پیشبرد رسالتی است که به دوش گرفته. رسالتی برای ترویج حجاب و حمایت از خانم‌های محجبه‌ای که پوشش چادر را به هر پوششی ترجیح می‌دهند.
بیشتربخوانید :چرا تولید چادر مشکی در ایران توسعه پیدا نمی‌کند؟
«اسدالله سلیمانی» تاجر پارچه در بازار «حضرتی» مولوی، کوچه «ارامنه» است خیلی از بازاری‌های قدیمی تهران و شهرستان‌ها او را می‌شناسند؛ به‌خصوص کسانی که در مقوله فرهنگی حجاب و یا تولید چادر، دستی بر آتش داشته‌اند. بالغ‌بر ۱۶ سال جزو بازاریان کوچه ارامنه است. چه آن موقع که قید همه سود اقتصادی‌اش را می‌زد تا در سال‌های دفاع مقدس لباس گرم به رزمندگان برساند؛ چه حالا که بازهم اعتقادی به ثروت‌اندوزی ندارد و دغدغه او بی‌کاری تولیدکنندگان و ترویج مقوله حجاب است او معتقد است تولید چادر باکیفیت و قیمت مناسب می‌تواند به حفظ حجاب کامل برای خانم‌ها کمک کند.
سلیمانی از آن دست تولیدکننده‌ها نبوده که در حجره‌اش بنشیند و فقط به تجارت، واردات پارچه و افزایش تولید بچسبد و تنها به سود اقتصادی‌اش فکر کند. گواه او حجره و منزل استیجاری او بعد از سال‌ها تلاش و کار است. برای او سود معنوی و دِینی که برگردنش احساس می‌کند از هر چیزی مهم‌تر بوده و هست. دِینی که شاید همان موقع که «آیت‌الله خامنه‌ای» در مقام ریاست جمهوری قدم به خانه پدری‌اش در «میلاجرد» گذاشت بر گردن خود احساس کرد و یا شاید همان موقع که پیکر برادر شهیدش «احمد سلیمانی» را بعد از ۱۲ سال به دامن خانواده آوردند؛ اما نه! او پیش از این‌ها بر خود تکلیف کرده بود. درست در سال ۱۳۵۹ که تازه جنگ شروع‌شده بود و او کارگاه کش‌بافی داشت او و تمام کارگران این کارگاه در طول ۸ سال دفاع مقدس بیش از ۱۰۰ هزار پوشاک گرم بدون هیچ چشم‌داشتی به جبهه فرستادند. «رجبعلی سلیمانی» پدر اسدالله از مردان ادیب روزگار و حافظ قران بود و به پسرانش سفارش می‌کرد تا می‌توانید به اسلام و انقلاب خدمت کنید. اسدالله وقتی شاهد پیشتازی برادران جانباز و شهیدش بود کمر همت را بست تا او هم تا جایی که می‌تواند به این انقلاب خدمت کند، می‌گوید: «من نمی‌خواهم رفیق بی‌معرفت دوستانی باشم که همه دنیایشان را گذاشتند و رفتند. می‌خواهم در مسیر آن‌ها باشم و آنچه امروز به ذهنم می‌رسد ترویج حجاب است.»
سلیمانی عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب می‌گوید: «طرح نذر حجاب فردوس برای اولین بار در سال ۱۳۹۶ در نمایشگاه قران اجرا شد.» سلیمانی با مشارکت دو برند دیگر و همچنین با همکاری کارگروه ساماندهی مد و لباس «طرح فردوس» را راه‌اندازی کردند. در همان سال حدود ۴ هزار چادر در نمایشگاه قران باقیمت ۵۰ درصد کمتر از زیر قیمت بازار فروختند. سلیمانی درحالی‌که به دغدغه اعضاء انجمن برای پیشبرد اهداف حجاب و عفاف اشاره می‌کند، توضیح می‌دهد: «با اجرایی شدن طرح فردوس بیش از ۱۲۰ هزار چادر در سراسر کشور عرضه‌شده است. هرچند این روزها تولیدکنندگان با کمبود پارچه چادرمشکی روبه‌رو شده‌اند اما همچنان در برخی شهرستان‌ها این طرح اجرا می‌شود. با گرانی پارچه و به حداقل رسیدن پارچه‌های وارداتی و کمبود تولید پارچه در کشور کارگران زیادی که به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در دوخت و تولید چادرمشکی فعالیت داشتند بیکار شده‌اند.»
هنوز رد قیچی روی انگشتان «اسدالله سلیمانی» مانده است. رد قیچی که روزهای متوالی آن را روی زمین نگذاشته و برش زده است او با همه مشکلات تولید، مثل گرانی و کمبود پارچه همچنان برنذرفرهنگی خود پافشاری می‌کند. این را می‌شود از تقدیرنامه‌هایی که در حجره‌اش به چشم می‌آیند شاهد بود. تقدیرنامه کمیته امداد امام خمینی، تقدیرنامه استفاده از کالای ایرانی و ... توضیح می‌دهد: «یکی از بخش‌های نذر حجاب در طرح فردوس این بود که شعبه‌های پخش چادر که با انجمن حجاب و عفاف همکاری داشتند در سراسر کشور چادرهای کهنه را به مبلغ ۱۵ هزار تومان می‌خریدند و با تخفیف ویژه حدود ۵۰ درصد زیر قیمت بازار در اختیار مشتری قرار می‌دادند. با این طرح تعداد انبوهی از چادرهای کهنه؛ اما قابل‌استفاده جمع شد که بعد از وقوع زلزله سال گذشته بیش از هزار چادر برای زلزله‌زدگان کرمانشاه فرستادیم؛ اما متأسفانه در مقطع کوتاهی این اتفاق افتاد و با ورود تعدادی از سودجویان بازار، طرح فردوس از نفس افتاد.»
سلیمانی اولین تولیدکننده انبوه چادرمشکی در مدل «چادرملی» است و تابه‌حال بیش از ۱۸۰ مدل چادرمشکی را در بازار عرضه کرده است، می‌گوید: «تولید چادرمشکی در کشور ما طی این سال‌ها می‌توانست به‌قدری توسعه پیدا کند که ما صادرکننده اصلی چادر به کشورهایی مثل عراق، عربستان، کویت و...باشیم. نه اینکه خودمان پارچه‌های چادری را از کشورهای کره، ژاپن و ... وارد کنیم. حالا این روزها باوجود تحریم‌ها و بالا رفتن قیمت‌های پارچه‌های چادری، درگیر گرانی چادرهم بشویم؟! طوری که میزان تولید چادر کاهش پیدا کند و قیمت چادرمشکی چند برابرشود؟»
وقتی انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب تشکیل شد اعضاء این انجمن به فکر سودآوری نبودند و آنچه همه ما را در این مسیر نگه‌داشته دغدغه فرهنگی است؛ اما متأسفانه برخی از کسانی که خودشان را کارشناس معرفی می‌کنند به‌تازگی پیشنهاد داده‌اند که از طراحان فرانسوی دعوت کنیم تا برای طراحی چادرمشکی نظر بدهند. سؤال من این است کدام خانم فرانسوی چادر سرکرده است تا بتواند چادر پرفروش و مورد استقبال برای زنان ما طراحی کند؟
سلیمانی مدیرعامل «حجاب گستر» و عضو هیئت‌مدیره «انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب »در مورد تولید داخلی پارچه چادرمشکی می‌گوید: «دو کارخانه پارچه‌بافی چادر مشکی «چادر شهرکرد» و «کرپ ناز کرمانشاه» درصد کمی از نیاز دوزندگان چادر را تأمین می‌کنند. این در حالی است که «کرپ ناز کرمانشاه» مدتی است به دلیل بدهی تعطیل‌شده و کارگران این کارخانه که تعدادی بالغ‌بر ۱۶۰۰ نفر بودند از کار بیکار شده‌اند. در حال حاضر کارخانه شهرکرد فعال است و بنا به گفته مدیرعامل این کارخانه، سالانه ۴ میلیون متر پارچه چادر مشکی تولید می‌کند البته قرار شده این میزان تولید پارچه تا آخر سال به ۸ میلیون متر برسد؛ که متأسفانه این میزان هم تأمین‌کننده نیاز ما نیست.»
سلیمانی با اشاره به اهمیت تولید داخلی پارچه می‌گوید: «مقدار پارچه مصرفی چادر مشکی در طول یک سال حدود ۹۰ میلیون متر است درواقع ۸ میلیون متر پارچه تولیدی شهرکرد کمتر از ۱۰ درصد از مصرف ما را تأمین می‌کند تولید پارچه چادر مشکی و دوخت و دوز آن می‌تواند در شرایط کنونی جامعه برای هزاران نفر اشتغال‌زایی کند.»
سلیمانی درحالی‌که پارچه چادر مشکی تولید شهرکرد را روی میز برش پهن کرده است توضیح می‌دهد: «پارچه شهرکرد ازنظر من که تولیدکننده ۳۰ ساله هستم بسیار مناسب است. در شرایط مختلفی این پارچه را آزموده‌ایم نه چروک می‌شود نه پرز می‌گیرد و به نسبت پارچه‌های کره‌ای قیمت پایینی دارد. مهم‌تر اینکه استفاده از این پارچه حمایت از تولید داخلی است.»
سلیمانی پارچه تولید کارخانه شهرکرد را با پارچه‌های کره‌ای مقایسه می‌کند و توضیح می‌دهد: «علاوه بر واردات پارچه چادرمشکی، بهتر این است که تولید پارچه در کشورمان را افزایش دهیم و توجه تولیدکننده را به صادرات پارچه به کشورهای حوزه خلیج‌فارس جلب کنیم.»
سلیمانی با اشاره به هزینه‌های واردات پارچه از کشورهای کره و ژاپن به کشورهای عربی که هزینه قابل‌توجهی را برای آن‌ها دارد می‌گوید: «با گسترش صنعت تولید پارچه می‌توانیم، به کشورهای عربی که فاصله جغرافیای چندانی با کشور ما ندارند پارچه صادر کنیم و هزینه خرید از کشور ما به دلیل مسافت کم برای آن‌ها ارزان‌تر تمام می‌شود.»
سلیمانی در آخرین کلام می‌گوید: «ما حمایت نمی‌شویم. این روزها رسالتم را چراغ خاموش پیش می‌برم.»