ملانظری در مورد ماجرای زمین‌های ده ونک بیان کرد: از دید دانشگاه افرادی مراجعه کرده و مواردی را درباره مالکیت زمین‌های اطراف دانشگاه بیان می‌کردند و ۲۴ واحد از زمین‌ها را تحویل دانشگاه داده و رفتند؛ از یک نگاه اطلاع رسانی حرفه‌ای بهتر بود این موارد و موارد مشابه در فیلم‌هایی که در فضای مجازی بود پخش می‌شد.
ملانظری اظهار کرد: واقعیت این است که در تمام موارد گفته شده یک بحث جدی وجود دارد و آن دولتی بودن زمین است؛ این زمین از گذشته دولتی بوده و الان هم چنین وضعیتی دارد و دارای یک پلاک ثبتی کامل و غیرقابل انفصال است، یعنی این پلاک ثبتی از سال 1317که اولین سال‌های شکل گیری شرکت‌های دولتی بود، ایجاد شدند و درسال ۱۳۴۷ اولین سندی صادر شده سند دولتی بوده است که به بهره برداری یک وزارتخانه درآمده و پس از آن مالکیت این سند دولتی دست به دست شده و به بهره برداری‌های مختلف رسیده است؛ نهایتا در سال ۱۳۸۰ بر اساس یک تفاهم بهره بردار این سند دولتی، دانشگاه الزهرا (س) تعریف شده است.
رئیس دانشگاه الزهرا (س) گفت: تمام سند زمین‌ها که حدود ۵۲ هزار مترمربع و شامل ۱۲ هزار مترمربع خانه‌ها است به صورت یکپارچه بوده و دارای سند دولتی است اما افراد مدعی در خانه‌ها به صورت خانه سازمانی مستقر بودند تا رفت و آمد به شهر کمتر شود؛ این خانه‌ها تحت عنوان خانه سازمانی مطرح بوده و خانه سازمانی دارای تعریف مشخصی است.
ملانظری گفت: اولین و جدی‌ترین شرط برای واگذاری زمین‌ها به مردم طبق مصوبه شورای عالی، درباره فروش زمین‌ها بود و ضروری است که ابتدا زمین‌ها به نام وزارت راه باشد، ولی اینطور نبوده و به نام دولت و به بهره برداری آموزش و پرورش است به همین دلیل وزارت راه نمی‌تواند درباره چیزی که متعلق به او نیست تصمیم گیری کند.
وی ادامه داد: با فرض اینکه این زمین‌ها در اختیار وزارت راه بوده باید حائز شرایطی باشند که باید برای ساکنان این شرایط مورد بررسی قرار گیرد؛ از جمله شرایط این است که خانه‌ها نباید نیاز دولت باشد و تصمیم گیری برای واگذاری باید به شرط مازاد بر نیاز بودن اتخاذ شود.
رئیس دانشگاه الزهرا بیان کرد: مردم در تمام این سال‌ها در جریان کامل ماجرای کاربری زمین‌ها بوده اند و و از سال ۵۸ اقدامات اولیه انجام شده بود تا همان موقع این کارخانجات به خارج از تهران منتقل شوند که توافقاتی صورت گرفت تا مردم هم همراه کارخانه از تهران بروند؛ از همان زمان دائم پیگیری تخلیه خانه‌های سازمانی صورت گرفته و در سال ۷۷ که مجدد پیگیری ها از سر گرفته شد، افراد شرایط را نداشتند پیشنهاد واگذاری بوده، ولی هیچ وقت محقق نشده است.
ملانظری گفت: سال ۷۷ برای تخلیه اقدام شد و برخی خانه‌ها پس گرفته شدند مجدد درسال ۸۰ اقدام شده و برخی دیگر از خانه‌ها تخلیه و در اختیار بهره بردار قرار گرفت.
وی بیان کرد: دانشگاه الزهرا طرح توسعه‌ای ندارد و این یک موردحقوقی برای سندی است که به نام دانشگاه است، دانشگاه به عنوان یک محل فرهنگی پس از گرفتن حکم، با رویکرد فرهنگی خود موضوع را دنبال کرد و به همین منظور شروع به دسته بندی اهالی کرد و مشاهده شد برخی ثروتمندان هستند که نیاز به خانه‌ها ندارند.
رئیس دانشگاه الزهرا با بیان اینکه اولین اجرای حکم در تابستان صورت گرفت، افزود: پنج واحد تخلیه شدند که مربوط به افرادی متمول بود و ۱۹ واحد بقیه برای تخلیه با دانشگاه توافق کردند، اکنون ۶ هزار مترمربع از زمین‌ها تخلیه شده و به تناسب نیاز افراد بین ۸۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان به آن‌ها کمک کردیم.
زهرا نژاد بهرام عضو شورای اسلامی شهر تهران مهمان تلفنی برنامه گفت: چون مساله زمین‌های ده ونک حقوقی بود شورا نمی‌توانست در فضای حقوقی آن ورود کند، اما چون به اهالی و ساکنان مربوط بود به عنوان یکی از نمایندگان مردم در آنجا حضور پیدا کردم.
وی افزود: طرح توسعه دانشگاه موضوعی جدی در تهران است که مشکلات متعددی را برای ساکنان در محدوده‌های مختلف به وجود آورده است از جمله می‌توان به طرح توسعه دانشگاه‌های تهران، صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر و دانشگاه الزهرا (س) اشاره کرد با این تفاوت که زمین‌ها به نام دانشگاه الزهرا (س) است.
نژاد بهرام بیان کرد: مبنا و سنگ زیرین تمام تصمیمات قانون است لذا تنها کاری که می‌توان در این شرایط انجام داد اعتراض حقوقی است.
وی گفت: من به عنوان نماینده مردم نامه‌ای را خدمت وزیر سابق راه و شهرسازی نوشتم و درخواست توجه ویژه به این موضوع را کردم. البته جلسات متعددی هم با ساکنان داشتم؛ برمبنای بررسی‌های مرکز استراتژیک ریاست جمهوری نهایتا رئیس دفتر ریاست جمهوری از معاون اول خواست تا طرح توسعه دانشگاه متوقف شود.
نژاد بهرام گفت: دانشگاه به هیچ وجه برای خانه‌های کارگری حکم تخلیه را عملیاتی نکرده و ۲۵ خانه که تخلیه شدند با رضایت اهالی بوده است.
انتهای پیام/