به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه اینترنتی رأی الیوم، در یادداشتی با اشاره به تلاش‌های برخی کشورهای عربی برای عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی نوشت: همه ما این قانون طلایی را از بر شده‌ایم، قانونی که در سال‌های گذشته بار‌ها به اجرا در آمده است و می‌گوید هرگاه بنیامین نتانیاهو با بحرانی روبرو شود که کابینه و اسرائیل را تهدید می‌کند به سلاح روابط عمومی متوسل می‌شود؛ همان سلاحی که کار با آن را به خوبی بلد است. نتانیاهو حلقه نجات خود را در دستان دولت‌های عرب و دستاورد‌های سازش مجانی و ننگ‌آور با اسرائیل می‌داند.
نتانیاهو اکنون در سه جبهه با چالش روبروست:
- نخست جنوب لبنان و افزایش توانمندی‌های موشکی و مهارت‌های حزب‌الله در جنگ زمینی
- دوم سوریه در سایه افزایش قدرت ایران و بهبود اوضاع سوریه و ارتش این کشور
- سوم کرانه باختری و تشدید مقاومت مسلحانه در منطقه غزه؛ همان جایی که شکست بزرگی را متحمل شد و به ناچار و از وحشت اصابت موشک‌های مقاومت به قلب تل‌آویو و حیفا، پس از ۴۸ ساعت خواستار آتش‌بس شد، اما قطعا در جنگ قریب‌الوقوع بعدی برد این موشک‌ها حتما به تل‌آویو خواهد رسید.
نتانیاهو به جای مقابله با تک‌تک یا همه این چالش‌ها به مسئله عادی‌سازی روابط، دستاورد‌ها و نفوذ در برخی کشور‌ها اقدام کرده است تا به این ترتیب نگاه‌ها را از خود منحرف کند و اذهان عمومی اسرائیل را فریب دهد. موافقت سلطنت‌نشین عمان با عبور هواپیما‌های شرکت «عال» اسرائیل از حریم هوایی این کشور برای رفتن به هند نمونه‌ای از این پرونده است.
سردبیر رای الیوم افزود: غیرممکن است هواپیما‌های شرکت عال در حریم هوایی عمان جز با توافق مشابهی با عربستان تردد کند. اما عبور هواپیما‌های اسرائیل از آسمان سودان هنوز هم معماگونه است؛ زیرا امان تاکنون حتی با نوشتن چند سطر این مسئله را تکذیب یا تایید نکرده است و به نظر من سکوت رسمی سودان می‌تواند نشانگر موافقت با این امر باشد.
عطوان در ادامه یادداشت خود افزود: متأسفانه دولت‌های عربی بی هیچ اجر و مزدی در دام سازشی افتاده‌اند که نتانیاهو سر راهشان گذاشته است و از یک آرمان عادلانه عربی و اسلامی دست برداشته‌اند و به طرح صلح اعراب یعنی همان طرحی که خود مبلّغ آن بودند و از زمان برگزاری نشست سال ۲۰۰۲ بیروت در همه نشست‌های سران کشورهای عربی آن را مطرح می‌کردند، بی‌اعتنایی کرده‌اند. پس این امنیت و فناوری که اسرائیل دارد و آمریکا، روسیه و چین از آن بی بهره‌اند چه نتیجه‌ای داشته است که این دولت‌ها شتابان در پی اسرائیل روانند و برای نتانیاهو و کابینه‌اش یا تیم‌های ورزشی اسرائیلی در پایتخت‌های خود فرش قرمز می‌گسترند؟
سازش با نتانیاهویی، که دستانش به خون کودکان غزه و غیرنظامیان بی‌دفاع در سوریه که در حملات هواپیما‌های اسرائیل شهید می‌شوند آغشته است، از حکام عرب در برابر ایران و به عبارتی طعمه اسرائیل و هم‌پیمانان آمریکایی‌اش -برای ایجاد ترس و وحشت در دل‌های آنان- حمایت نخواهد کرد و شاید هم نتایج معکوسی داشته باشد؛ چرا که ملت فلسطین و بسیاری از ملت‌های عرب از جمله بیشتر ملت‌ها در کشورهای عربی حوزه خلیج [فارس] که با این سازش مخالفند و در برابر آن مقاومت می‌کنند و اسرائیل را دشمن ابدی عرب‌ها و مسلمانان می‌دانند تسلیم نخواهند شد.
سازش کشورهای عربی با اسرائیل هدیه گرانبهای دولت‌های عرب برای ایران و محور مقاومت است، به ویژه اکنون که این کابینه عصیانگر (اسرائیل) در وحشت و سردرگمی بی سابقه‌ای به سر می‌برد و سلطه‌گری‌های آمریکا با اوج گرفتن قدرت‌های بزرگ و جدیدی مثل چین و روسیه و در آینده نزدیک هند و عموما با قدرت گرفتن کشورهای عضو بریکس و با افزایش رسوایی‌های دونالد ترامپ، رئیس جمهور این کشور، رو به افول است.
فرار نتانیاهو به سوی عادی‌سازی روابط با برخی کشورهای عربی و کشورهای حوزه خلیج [فارس] نه تنها موجب منحرف کردن نگاه‌ها از بحران‌های داخلی و خارجی وی نخواهد شد بلکه به نوعی این بحران‌ها را به دوستان تازه‌کار عرب وی منتقل خواهد کرد به ویژه با توجه به تحرکات مردمی که اکنون دنیا را در نوردیده است و مشخصا در اردن و فرانسه قابل ملاحظه است. خدا می‌داند آوردگاه بعدی کجاست و قطعا سونامی در راه است.
در انتهای این مطلب آمده است: به سازشکاران عرب نوید می‌دهم نتانیاهو دوست جدید و صمیمی‌شان با وجود ترفندهایش، چندان در قدرت باقی نخواهد ماند و محور مقاومت ابدا تسلیم نخواهد شد. نمایشنامه کشف تونل ۴۰ متری زیر مرز‌های لبنان و اسرائیل نیز هرگز کسی را فریب نخواهد داد؛ چرا که موشک‌های مقاومت که روز به روز بر دقت و تأثیرات آن افزوده می‌شود، حرف آخر را خواهند زد و همین پوزه نتانیاهو و کسانی را که به او امید بسته‌اند، به خاک خواهد مالید. هر طور که دوست دارید سازش کنید و با رقص و آواز به استقبال هواپیما‌های اسرائیل بروید. این مرحله کوتاه هم می‌گذرد... روزگار بین ما حکم خواهد کرد.
انتهای پیام/