به گزارش حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شکل گیری و بنای ساخت شهر مهریز را به مهرنگار دختر انوشیروان ساسانی منسوب می‌دانند و در روزگاران پیشین «مهرگرد» و سپس «مهریجرد» نام داشت.
بنابر روایت‌ها شهر امروزی مهریز از ادغام و به هم پیوستن سکونت گاه‌هایی به نام‌های مهرپادین، مزویرآباد، بغدادآباد، استهریج و منگ آباد به وجود آمده است.
این شهر را می‌توان توده‌ای از باغ‌های بسیار زیبا، زمین‌های مزروعی وسیع با گونه معماری و ساخت متفاوت توصیف کرد که این شکل قرارگیری، گونه‌های متفاوت خانه، باغ و خانه باغ و در سطح کلان الگوی باغشهر تاریخی ویژه حاشیه کویر را به وجود آورده است.
علی اصغر صمدیانی مدیر پایگاه تاریخی بافت تاریخی مهریز گفت: در طرح تفصیلی ویژه بافت تاریخی شهر مهریز با تاکید ضوابط حفاظت و کنترل توسعه سعی شده مولفه‌های هویتی میراث فرهنگی و طبیعی مهریز شناسایی و برای حفاظت از آن‌ها طرح و برنامه‌ای راهبردی تدوین شود.
وی گفت: بافت مهرپادین تنها مجموعه ثبتی در مهریز است که براساس طرح مصوب میراث فرهنگی و با اعتبار ملی پایگاه پژوهشی بافت تاریخی مهریز به مدت دو سال مورد مرمت و حفاظت قرار گرفت.
مدیر پایگاه تاریخی بافت تاریخی مهریز ادامه داد:بدنه سازی و کف سازی مسیر گردشگری مجموعه مهرپادین درحالی انجام شد که این مسیر دارای امامزاده، مسجد، حسینیه، آب انبار و حمام تاریخی است.
صمدیان گفت: مجموعه تاریخی مهرپادین یک بخش مهمی از بافت تاریخی مهریز است به طوری که مسجد این مجموعه متعلق به قرن هشتم و قدمت بقیه آثار به دوره قاجار برمی گردد.
انتهای پیام/