برای رفع این چالش تا به امروز روش‌ها و پلیمرهای گوناگونی برای ساخت جایگزین‌های مصنوعی عروق مورد بررسی قرار گرفته‌اند اما همچنان چالش‌هایی مانند لخته‌زایی و عدم خواص مکانیکی مناسب استفاده از این جایگزین‌ها را با مشکل مواجه کرده است.
بر این اساس محققان پژوهشکده فناوری‌های نو دانشگاه صنعتی امیرکبیر با علم به این نیاز، ساخت و مشخصه‌یابی هیدروژلی زیست سازگار با خواص زیستی و مکانیکی مناسب را مد نظر قرار دادند و موفق به دستیابی به دانش فنی هیدروژلی پیشرفته و نوترکیبب از خانواده "ژلما" شدند.
این هیدروژل زیست سازگار بوده و کلیه خواص، مکانیکی لازم برای ساخت عروق مصنوعی را از خود نشان می‌دهد.
این هیدروژل آزمون سمیت سلولی را با موفقیت پشت سر گذاشته ضمن آنکه نتایج این تست‌ها زنده مانی سلولی ۹۸ درصدی را نشان داده است.
علاوه بر آن آزمون‌های خواص مکانیکی از قبیل کشش، فشار بر روی این هیدرژل صورت گرفته و نتایج کاملا مطلوبی به دست آمده است، به گونه‌ای که این هیدروژل می‌تواند کرنش 50 درصد را در تعداد سیکل‌های بالا بدون هیچ گونه تغیر شکلی تحمل کند.
در اختیار داشتن دانش فنی کامل سنتز این ترکیب این امکان را برای محققین این پروژه فراهم آورده که با اعمال تغییرات مناسب در ترکیب و پارامترهای موثر در سنتز ، تغییرات چشمگیری در خواص آن از جمله تورم پذیری، تخریب پذیری، خواص مکانیکی و بیولوژیکی بر حسب نیاز در کاربرد نوع عروق، فراهم آورند.
در ساخت این هیدروژل از پلیمرهای طبیعی "کیتوسان" و "ژلاتین" استفاده شده است و نمونه‌های اولیه ساخته شده نتایج مطلوبی را از خود نشان می‌دهد که بدون شک دریچه‌‌های امید جدیدی برای ساخت عروق مصنوعی برای بیماران را مژده می‌دهد.
انتهای پیام/