این روزنامه در گزارشی نوشت: با گذشت بیش از سه سال از جنگ یمن, این آمار تکاندهنده یاسآور است: 57 هزار نفر کشته شدهاند, 14 میلیون نفر در معرض گرسنگی و قحطی هستند و هر هفته 10 هزار مورد جدید ابتلا به وبا گزارش می شود. بر اساس برآورد گروه ”کودکان را نجات دهید“, بالغ بر 85 هزار کودک زیر پنج سال بر اثر گرسنگی جان خود را از دست دادهاند که معادل روزانه 77 کودک از سال 2015 است. اگر روزانه 77 کودک در انگلیس و آمریکا بر اثر عوامل اجتناب پذیر جان خود را از دست میدادند, فریاد خشم از این امر در سراسر جهان شنیده می شد.
اما داستان جنگ یمن, داستان دخالت منفعتطلبانه و بیتوجهی بینالمللی است. سران جهان در اجلاس اخیر گروه 20 بیشتر تظاهر به حمایت در این باره کردند, البته اگر اصلاً در این خصوص صحبت کرده باشند. یمن اهمیت اقتصادی یا راهبردی کمی دارد. در دوران باستان, یمن را به خاطر خاک حاصلخیزش, ”بلاد عرب خوشبخت“ مینامیدند. در حال حاضر این عبارت تنها یک عبارت کنایی غمانگیز است.
شاید اوضاع رو به تغییر باشد. مارتین گریفتیس, دیپلمات انگلیسی و فرستاده سازمان ملل در امور یمن امیدار است این هفته گفتگوهای صلح را در استکهلم برگزار کند. توطئهچینی قدرتهای خارجی -که با انگیزه عواملی خارجی که ربط مستقیم به یمن ندارند صورت میگیرد- همچنان مانع از پیشرفت (تلاش ها برای برگزاری گفتگوهای صلح) می شود.
دونالد ترامپ که شخصاً از مظنون اصلی پرونده قتل خاشقجی, یعنی محمد بن سلمان, ولیعهد عربستان دفاع کرده است, در کاهش فشار فزاینده در کنگره برای کاهش روابط با عربستان سعودی و محدود کردن حمایت نظامی و فروش سلاح به این کشور مستاصل شده بود. دولت انگلیس هم که با فشارهای مشابهی رو به رو بود, از درخواست آمریکا برای آتش بس در یمن حمایت کرد.
با این همه, عوامل مرموزتری هم در این شرایط دخیل است. پس از آنکه سنای آمریکا با بی اعتنایی به کاخ سفید تصمیم گرفت پایان این هفته (میلادی) درباره قطعنامهای رای گیری کند که ترامپ را ملزم به کاهش روابط نظامی با عربستان سعودی می کند, معلوم شد گروههای فشاری که از سعودی پول دریافت کرده بودند, به دستکم پنج تن از 37 سناتور جمهوریخواه پول دادند تا این قطعنامه مخالفت کنند. آمار و ارقام وزارت دادگستری نشان می دهد رژیم سعودی سال2017 دستکم 24 میلیون دلار صرف اعمال نفوذ و تاثیرگذاری در واشنگتن کرد. همچنین سؤالاتی در خصوص سودهای تجاری سازمان ترامپ در عربستان سعودی و مذاکرات مبهم آمریکا و عربستان درباره (قرارداد) انرژی هسته ای به ارزش 80 میلیادر دلار مطرح است.
سعودی ها همچنان در برابر (درخواست برای برقراری) آتش بس در یمن مقاومت میکنند و با حماقت تمام ادعا می کنند در آستانه پیروزی هستند. یکی از تهاجم های دولت سعودی در اطراف بندر مهم الحدیده تا هفته گذشته ادامه داشت, این در حالی است که سازمان ملل هشدار داده بود این حمله, واردات مواد غذایی را بیش از پیش در معرض خطر قرار می دهد.
برای محمد بن سلمان, توقف تحمیلی و بی نتیجه جنگی که سال 2015 در یمن به راه انداخت, یک شکست شخصی بزرگ دیگر, پس از فاجعه قتل خاشقجی, شکست راهبردی در سوریه, و سقوط اخیر روابط عربستان با ترکیه, لبنان و اتحادیه اروپا است. جایگاه وی در داخل, که تا همین حالا هم تضعیف شده است, ممکن است در معرض خطر شدید قرار گیرد, و همچنین ممکن است وی با تحقیق سازمان ملل درباره ارتکاب جنایات جنگی رو به رو شود.
بی میلی عربستان و امارات به گفتگوهای صلح, و عزم ترامپ در حفاظت از دوستان خود در ریاض, گویای علت رویکرد دوگانه چشمگیر آمریکا در نشست هفته گذشته شورای امنیت سازمان ملل است؛ نشستی که در آن, آمریکا با اجرای فوری آتش بسی که خود مایک پمپئو (وزیر خارجه آمریکا) یک ماه پیشتر درخواست کرده بود, مخالفت کرد. در آن نشست, دیپلمات های انگلیسی گفتند اوضاع به قدری وخیم است که نمیتوان (اجرای آتش بس را) به تاخیر انداخت, اما آمریکا اصرار کرد باید تا آغاز گفتگوهای استکهلم منتظر ماند.
گفته می شود سعودی ها و امارات, در پشت صحنه, با هشدار به دست نشاندگان یمنی خود برای حضور نیافتن در مذاکرات استکهلم در صورت اجرای آتش بس, تهدید کردهاند گفتگوهای استکهلم را بر هم زنند. همه اینها به ضرر روند مذاکرات تحت هدایت سازمان ملل, در صورت آغاز موفقیت آمیز گفتگوها است و مایه تاسف خواهد بود. وزارت خارجه و وزارت دفاع آمریکا به دلایل اقتصادی و امنیتی, احتمالاً از پایان دادن به جنگ یمن استقبال خواهند کرد. اما روشن است که ترامپ به سعودی ها در خصوص هر گونه آتش بس و توافق آتی اجازه وتو می دهد.
خلاصه کلام: در حالی که قدرت های خارجی مانند پرنده های شکارچی بر فراز سرزمین درهم کوبیده یمن پرواز و برای برتری با یکدیگر رقابت میکنند, کودکان یمنی همچنان بر اثر گرسنگی جان خود را از دست می دهند. یک هفته تاخیر دیگر برای برقراری آتش بس در یمن به معنای جان باختن 77 کودک دیگر در هر یک از این هفت روز است, و دو هفته تاخیر به معنای جان باختن دو برابر این تعداد کودک است و با هر هفته تاخیر, این تعداد به صورت تصاعدی افزایش می یابد.
انتهای پیام/