قبلهام روى تو و خانۀ تو جاى من است
یا حسین ورد زبان من و لبهاى من است
مرده آرند به هر مجلس تو، زنده شود
محفل روضۀ تو وادى سیناى من است
کودکى بیش نبودم، به تو وابسته شدم
این هم از مرحمت مادر مولاى من است
هر زبانى که سه بار عرض سلامت گوید
بار سوّم نشده اشک به سیماى من است
همۀ دلخوشى من به تو و مادر توست
گریه کردن به شما لذّت دنیاى من است
انتهای پیام/