به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، برند ام‌جی در کشورمان چندان مشهور نیست؛ ولی در سطح جهانی پرآوازه و صاحب سبک است. از سویی دیگر باید قبول کرد که ام‌جی با مالکیت چینی‌ها نه‌تن‌ها از ورشکستگی کامل نجات یافت، که به‌خوبی متحول شد و حالا با محصولاتی قابل قبول در بازار مشکل‌پسند انگلستان حضور دارد. فراموش نکنیم، MG سازنده مدل‌های ماندگاری در تاریخ خودروسازی بریتانیا محسوب می‌شود و اکنون ۶ درصد از کل معاملات خودرو‌های کلاسیک این کشور را به خود اختصاص داده که بالاترین میزان در قیاس با دیگر برند‌ها است.
ام‌جی (MG) مخفف عبارت گاراژ موریس (Morris Garage) در سال ۱۹۲۳ در انگلستان بنیان نهاده شد و مانند دیگر خودروسازان این کشور بار‌ها در طول حیات خود، به دست شرکت‌های دیگر افتاد. ویلیام موریس، صاحب این برند، تا زمان مرگ خود در ۱۹۶۳ مدیریت آن را بر عهده داشت؛ تا اینکه در سال ۱۹۶۷ شرکت MG به مالکیت بریتیش موتور و کمی بعد به خودروساز بزرگ آن زمان انگلستان، لیلاند (Leyland) واگذار شد و حتی بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۵ به کلی تعطیل بود. درنهایت تا سال ۲۰۰۶ برند‌های روور، بی‌ام‌و، بریتیش ایرو اسپیس و ام‌جی روور خودروسازی ام‌جی را با تولیدات محدود به چند مدل اسپرت و نه‌چندان پرتقاضا در سطح جهانی، اداره کردند تا نوبت به SAIC چین رسید.
سایک موتورز، اکنون مالکیت کارخانه‌های خودروسازی متعددی در چین و خارج از آن را در اختیار دارد و با تولید ۵.۲ میلیون دستگاه، چهارمین خودروساز بزرگ این کشور و یکی از غول‌های خودروسازی دنیا محسوب می‌شود. از نظر تیراژ تولید می‌توان حضور این شرکت چینی را نقطه عطفی در تاریخ MG دانست؛ چرا که آن را از یک کارخانه تک محصول کوچک با تولید ۹ هزار دستگاه در سال ۲۰۰۸، به بیش از ۷۳ هزار دستگاه در سال ۲۰۱۵ رساند. فراموش نکنیم؛ هم‌اکنون خط مونتاژ MG با قطعاتی که تماما از چین به آن وارد می‌شود، در لانگبریج انگلستان فعال است و سالانه بیش از ۴ هزار دستگاه از محصولات این برند در این کشور فروخته می‌شود.
دفتر طراحی و مهندسی MG در بیرمنگام انگلیس فعال است و خودرو‌هایی که طی سال‌های اخیر دیده‌ایم و به کشورمان وارد شده، مورد تأیید این مرکز بوده‌اند؛ درحالی‌که خط تولید اصلی این محصولات، در نانجینگ چین است. به‌طور کلی می‌توان خودرو‌هایی را که به نام ام‌جی تولید می‌شوند به دو دسته تقسیم کرد. گروه اول، علاوه بر چین در بازار انگلستان هم حضور دارند؛ اما گروه دوم، چنین شرایطی ندارند و در سایت اصلی این خودروساز به آدرس http://mg.co.uk دیده نمی‌شوند. به نظر می‌رسد خودروی ۳۶۰ هم با چنین شرایطی روبرو است؛ چرا که پس از جستجویی کوتاه در اینترنت، به تصاویر این مدل با لوگوی سایک‌موتورز و برند روئی (Roewe) چین رسیدیم، ضمن اینکه خبری مبنی بر حضور آن در اروپا نبود. پس می‌توان نتیجه گرفت خودروی مذکور، صرفا با برند شناخته‌شده‌ی ام جی در ایران عرضه می‌شود و در اصل، محصولی از سایک موتورز است. این موضوع، مسلما نمی‌تواند کیفیت مدل ۳۶۰ را زیر سؤال ببرد؛ چراکه دیگر محصولات ام جی، از جمله شاسی‌بلند GS و خودروی مشهور MG ۶ هم با برند سایک در چین فروخته می‌شوند.
نکته‌ی جالب درباره‌ی مدل ۳۶۰، مونتاژ آن در ایران و شهر تبریز است. گفته می‌شود که این کارخانه با نام پارس موتورز، حاصل سرمایه‌گذاری مشترک و ۵۰-۵۰ بین سایک موتورز چین و پارس‌موتورز ایران خواهد بود تا نهایتا به‌عنوان پایلوت تولید MG در خاورمیانه با تیراژ ۱۰ هزار دستگاه در سال، فعالیت کند. اولین سری محصولات این کارخانه، هفته‌ی گذشته به خریداران در اقصا نقاط ایران تحویل داده شد و پیش‌فروش جدید آن نیز به‌تازگی آغاز شده است. ام جی ۳۶۰، به‌عنوان جایگزین مدل ۳۵۰ معرفی می‌شود، اما از نظر قیمت و تجهیزات داخلی، در کلاس پایین‌تری قرار دارد.
کارشناسان صنعت خودرو، به زیبایی و جلوه‌ی قابل قبول محصولات مدرن چینی در مقایسه با مدل‌های گذشته، اعتراف می‌کنند. این حقیقت که به‌سختی می‌توان از بعضی خودرو‌های چینی ایراد طراحی گرفت؛ غیر قابل انکار است و درباره‌ی ام جی ۳۶۰، با ارفاق صدق می‌کند. این خودرو از حیث طراحی بدنه، هماهنگ خوبی با استاندارد‌های جهانی دارد و می‌تواند خریدار ایرانی را جذب خود کند. از سویی دیگر، نباید فراموش کرد که خودرو‌های جذاب چینی مثل ام جی ۳۶۰، عمدتا از محصولات مشهور دنیا و خصوصا خودرو‌های ژاپنی، الگوبرداری می‌کنند و به‌ندرت طراحی کاملا مستقل و نوآورانه، ارائه دارند.
در نمای روبرو، ام جی ۳۶۰ به مدل قبلی این سری وفادار بوده و خصوصا در بخش جلوپنجره، کاملا شبیه به مدل ۳۵۰ است؛ هرچند تویوتا کمری گرند مدل ۲۰۰۴ را یادآوری می‌کند. چراغ‌های جلو، اسپرت و قطره‌ای هستند؛ ضمن اینکه با دو انحنا در قسمت پایین، هماهنگ با طرح جلوپنجره به نظر می‌رسند. سپر ام جی ۳۶۰، نسبتا ساده است و خطوط حجم‌دهنده‌ی خاصی ندارد. تقریبا نیمی از این قسمت، با فضای خالی و ادوات پلاستیکی سیاه‌رنگ عرضه شده است که علاوه بر تأمین مجرای هدایت هوا برای پیشرانه، نقش زیادی در کاهش هزینه‌ی تولید خواهد داشت. برای کاهش یک‌نواختی در طراحی سپر، حالتی ذوزنقه‌ای به بخش پلاستیکی داده شده است و نوار LED روشنایی روز هم داخل آن قرار دارد.
نمای پشت ام جی ۳۶۰، سادگی دیگر اجزا بدنه را حفظ کرده و به عقیده‌ی نگارنده، شدیدا از سوبارو لگاسی الهام گرفته است. فرم کلی چراغ عقب و در صندوق، کاملا شبیه سدان مشهور سوبارو به نظر می‌رسد و البته بدون پیچیدگی‌های آن اجرا شده است. سپر و گلگیر عقب، کاملا یک‌تکه هستند که در صورت تصادف، هزینه‌ی سنگینی در پی خواهند داشت. از نکات مثبت این بخش، کوچک بودن بخش پلاستیکی زیر سپر است که با حجم‌دهی مناسب، چراغ‌های هشدار و اگزوز دوگانه، حس اسپرت و قابل قبولی دارد.
در مجموع، می‌توان به طراحی ظاهری ام جی ۳۶۰، نمره‌ی قبولی داد و افزایش ابعاد آن در مقایسه با ام جی ۳۵۰ را به فال نیک گرفت. این خودرو با طول ۴۵۷۹ میلی‌متر، عرض ۱۸۰۴ میلی‌متر و ارتفاع سقف ۱۴۹۰ میلی‌متر از سطح جاده ارائه می‌شود، درحالی‌که فاصله محور ۲۶۶۰ میلی‌متر دارد.
ورود به خودروی ام‌جی ۳۶۰، فراتر از انتظار سرنشین از یک خودروی چینی است. هرچند پلاستیک سخت، مهم‌ترین ماده‌ی تشکیل‌دهنده‌ی داشبورد به نظر می‌رسد، حس لوکس و راضی‌کننده‌ی کابین، غیر قابل انکار خواهد بود. مدل فول‌آپشن این خودرو که در چین تحت عنوان نسخه‌ی فلگ‌شیپ (پرچم‌دار) ارائه می‌شود، دارای طرح دورنگ داشبورد و پوشش در است، به‌طوری که چرم کرم‌رنگ، صندلی‌ها و نیمه‌ی پایین داشبورد را پوشش می‌دهد و دیگر اجزا، مشکی هستند؛ ضمن اینکه ادواتی با طرح چوب، فضای داخلی را چشم‌نواز جلوه می‌دهند.
نمایگشر ۸ اینچی لمسی، بزرگ‌ترین سایز دیده شده در این کلاس خودرویی است که در ام جی ۳۶۰ نیز وجود دارد. هرچند این مانیتور، دقیقا در وسط داشبورد قرار دارد؛ به دلیل سبک طراحی، متمایل به راننده جلب نظر می‌کند. جایگذاری کلید‌ها در ام جی ۳۶۰، بسیار خوب است و سردرگمی خاصی به وجود نمی‌آورد. در طرفین نمایشگر، مجرا‌های اصلی هدایت هوا حضور دارند که با حالت عمودی، حس لوکس محصولات ولوو را تداعی می‌کنند. کمی پایین‌تر و در مقابل دسته‌دنده، شارژر USB، فندک، کلید هشدار چراغ‌های چشمک‌زن و فعال‌کننده‌ی کنترل کشش دیده می‌شود که کاملا در دسترس راننده هستند. نکته‌ی جالب در این قسمت، استفاده نکردن از قاب فلزی مربوط به مسیر حرکت دسته‌دنده برای مدل اتوماتیک است که تشخیص تفاوت آن از نمونه‌ی مجهز به گیربکس دستی را مشکل می‌کند.
ام جی ۳۶۰، فاقد صندلی برقی است و در مدل فول آپشن، با ۶ جهت برای صندلی راننده و ۴ جهت برای سرنشین کناری، به‌صورت کاملا دستی تنظیم می‌شود. این خودرو برای ۴ سرنشین بلندقد، فضای ایده‌آلی فراهم می‌کند که در قسمت مقابل زانو و بالای سر، مناسب به نظر می‌رسد. از سوی دیگر، برای سرنشین پنجم هم در وسط صندلی ردیف عقب فضای کافی وجود دارد. صندوق بار، با فضای ۴۸۲ لیتر ارائه می‌شود که پهنای مناسبی دارد و تقریبا چهار چمدان بزرگ را در خود جای می‌دهد. از نکات مثبت در طراحی ام جی ۳۶۰، قابلیت بسیار کاربردی صندلی‌های عقب است که در صورت نیاز، می‌توانند از قسمت پشتی به سمت جلو جمع شوند تا امکان حمل اجسام بزرگ فراهم شود.
فرمان ام جی ۳۶۰، تلسکوپی و با پوشش چرم مصنوعی به‌صورت دوتکه ارائه می‌شود که علاوه بر ظاهر مطلوب، خوش‌دست و قابل قبول است. این بخش با ادوات نقره‌ای رنگ، شباهت خوبی به نمونه‌های موجود در دیگر مدل‌های ام‌جی دارد و با کلید‌های مربوط به کروز کنترل و فرمان‌دهی به سیستم پخش صوت، ارائه می‌شود. طراحان این خودرو با هدف لوکس جلوه دادن فضای داخلی، از آرایش سیلندری مرسوم در محصولات ام جی، برای پنل سرعت سنج و نشان‌دهنده‌ی دور موتور استفاده نکرده‌اند و طرحی ساده با حسی مدرن ارائه می‌کنند که البته چندان عالی و جذاب نیست. شاید در نگاه اول، تصور شود که با پنل تمام دیجیتال و حتی یک نمایشگر بزرگ در پشت فرمان مواجه هستیم؛ اما در واقع عقربه‌ی مکانیکی سرعت سنج با اعدادی از صفر تا ۲۲۰ در وسط وجود دارد و دو نمایشگر TFT کوچک، در طرفین آن دیده می‌شود. این خودرو، فاقد نشان‌گر دور موتور به‌صورت عقربه‌ای است و این عدد را با طرحی دیجیتال اطلاع‌رسانی می‌کند.
خودروی ام جی ۳۶۰، فعلا با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری تنفس طبیعی در ایران حضور دارد؛ اما در کشور چین، با پیشرانه‌ی توربوشارژ ۱.۴ لیتری نیز ارائه می‌شود. هرچند که قدرت نمونه‌ی ۱.۵ لیتری برای علاقه‌مندان سدان‌های ارزان‌قیمت خانوادگی، کافی به نظر می‌رسد، پیشرانه‌ی توربوشارژ که در حال حاضر روی خودروی ام جی GT در چین دیده می‌شود، می‌تواند جذابیت زیادی برای خریدار ایرانی داشته باشد و قیمت بالاتر را توجیه کند. لازم به توضیح است که نسخه‌ای از خودروی ام جی GT که در ایران وجود دارد، دارای پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری توربوشارژ به قدرت ۱۲۷ اسب بخار است.
ام جی ۳۶۰ با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری، قدرت ۱۰۷ اسب بخار و گشتاور ۱۳۵ نیوتن‌متر تولید می‌کند. بیشترین قدرت در دور موتور ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و نهایت گشتاور از دور موتور ۴۵۰۰ دور بر دقیقه حاصل می‌شود. این خودرو در دو نسخه‌ی مجهز به جعبه‌دنده‌ی دستی ۵ سرعته یا اتوماتیک ۴ سرعته عرضه می‌شود که می‌تواند وزن خالص آن را در بازه‌ی ۱۲۳۵ تا ۱۲۸۰ کیلوگرم نگه دارد. با این حساب، رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در زمانی حدود ۱۱.۵ تا ۱۲.۵ ثانیه ممکن می‌شود و نهایت سرعتی نزدیک به ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت خواهد داشت. بنا به ادعای شرکت سازنده، میانگین مصرف سوخت این خودرو، ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است که با سرعت ثابت در بزرگراه به ۵.۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و در ترافیک شهری به ۸.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر خواهد رسید.
قرار است شرکت صنعت خودروی آذربایجان، ام‌جی ۳۶۰ توربوشارژ را با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری عرضه کند. این محصول، با قدرت ۱۳۰ اسب بخار در دور موتور ۵۵۰۰ دور بر دقیقه، همراه گشتاور ۲۱۰ نیوتن‌متر از دور موتور ۲۱۰۰ دور بر دقیقه خواهد بود. در چنین شرایطی، میانگین مصرف سوخت ۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر فراهم می‌شود و زمان رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، حدود ۱۰.۵ تا ۱۱ ثانیه قابل پیش‌بینی است.
در چین، مدل ۳۶۰، با پیشرانه‌ی جذاب ۱.۴ لیتری توربوشارژ، ۱۵۴ اسب بخار قدرت و ۲۳۵ نیوتن‌متر گشتاور دارد که برای چنین خودرویی، ایده آل به نظر می‌رسد. بیشترین قدرت در موتور ۵۶۰۰ دور بر دقیقه حاصل می‌شود؛ اما نهایت گشتاور از دور موتور ۱۶۰۰ دور بر دقیقه در اختیار راننده خواهد بود. این مدل فقط با جعبه‌دنده‌ی اتوماتیک ۷ سرعته عرضه می‌شود و می‌تواند در زمانی نزدیک به ۹ ثانیه، سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را ثبت کند. نهایت سرعت ام جی ۳۶۰ با پیشرانه‌ی توربوشارژ، ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت خواهد بود و میانگین مصرف سوخت ۸.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر خواهد داشت.
شرکت سازنده، خبر از فهرست نسبتا کاملی از آپشن‌ها برای ام جی ۳۶۰ می‌دهد که این اقلام را شامل می‌شود: رینگ‌های ۱۶ اینچ، سیستم تهویه مطبوع دستی، شیشه بالابر‌های برقی کلیه پنجره‌ها، تنظیم ارتفاع فرمان، چراغ‌های هالوژن با قابلیت تنظیم ارتفاع، آینه جانبی مجهز به چراغ راهنما، قابلیت تنظیم برقی آینه‌های جانبی همراه با گرم‌کن داخلی، تیغه برف پاک‌کن ژله‌ای، گرم‌کن شیشه عقب، روکش صندلی چرم مصنوعی، تنظیم دستی صندلی راننده و سرنشین جلو در ۴ حالت، آرایش صندلی‌های عقب با قابلیت تاشوندگی مستقل، فضای ذخیره‌سازی اشیاء زیر صندلی جلو، محفظه ذخیره پشت صندلی‌های جلو و فیلتر تصفیه هوای داخل کابین.
فقط نمونه‌ی مجهز به گیربکس اتوماتیک، دارای نمایشگر لمسی ۸ اینچی است که علاوه بر ناوبری ماهواره‌ای، دارای دوربین پارک و سنسور عقب خواهد بود. این سیستم، توانایی پخش سرگرمی‌های چندرسانه‌ای به کمک ۴ بلندگو، اتصال به تلفن همراه از طریق بلوتوث، در کنار درگاه‌های USB و AUX دارد. از دیگر آپشن‌های مخصوص مدل اتوماتیک می‌توان به سانروف برقی، چراغ مطالعه و تکیه‌گاه صندلی عقب، تنظیم دستی ۶ جهته‌ی صندلی راننده و قابلیت تغییر گودی کمر، صندلی‌های چرم، سیستم روشنایی روز و سردنده‌ی کروم –چرم، اشاره کرد.
همان‌طور که قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسد، ام جی ۳۶۰ هم موفق به دریافت ۵ ستاره‌ی ایمنی از بنیاد تست تصادفات چین (C-NCAP) شده است. طبق معمول، فیلم یا مدرک معتبری از تست تصادف این خودرو در دسترس نیست تا بتوان بر اساس آن نتیجه‌ی خاصی گرفت. خریدار ایرانی می‌تواند امیدوار باشد که با محصولی از یک برند معتبر چینی مواجه است که در بدترین شرایط تصادفات، ضعیف‌تر از خودرو‌های ساخت داخل نخواهد بود.
از آپشن‌های ایمنی ام جی ۳۶۰، می‌توان به اعلام خطر کاهش فشار باد لاستیک‌ها، اهرم تنظیم ارتفاع کمربند ایمنی، هشدار باز بودن کمربند، طراحی سه نقطه‌ای کمربند ایمنی برای صندلی‌های عقب، ایموبیلایزر یا سیستم ضد سرقت، سنسور و دوربین پارک عقب، قفل ایزوفیکس صندلی‌های عقب، هشداردهنده افزایش سرعت، شیشه بالابر راننده مجهز به سیستم تشخیص مانع، قفل مرکزی از راه دور، سفت شدن فرمان با توجه به افزایش سرعت، چراغ بدرقه (خاموش شدن خودکار چراغ‌ها، چند دقیقه پس از خاموش کردن خودرو) اشاره کرد.
این خودرو با ترمز ABS و فناوری توزیع هوشمند نیروی ترمز (EBD) عرضه می‌شود. سیستم کمکی ترمز (BA) و مدیریت ترمز‌ها در هنگام حرکت مارپیچ (CBC) در ام جی ۳۶۰، وجود دارد.
کمتر از یک ماه از تحویل اولین نمونه‌های ام جی ۳۶۰ مونتاژ ایران به خریداران می‌گذرد. با توجه به اینکه کیفیت مونتاژ در کنار دیگر فاکتور‌های فنی یک خودرو، در عملکرد هر محصول تأثیرگذار است، باید کمی صبر کرد تا نسخه‌ی جدید ام جی ۳۶۰، از دوران آب‌بندی خارج شود و چهره‌ی واقعی خود را نشان دهد. این خودرو، یک سال پیش در اختیار رسانه‌ها و علاقه‌مندان تست فنی در ایران قرار داده شد و بعد، در نمایشگاه‌های خودروی سراسر ایران حضور داشت.
پشت فرمان ام جی ۳۶۰، برای کسانی که تجربه رانندگی با سدان‌های وطنی، نظیر سمند و پژو دارند؛ رضایت‌بخش و قابل قبول است؛ اما مسلما قابل مقایسه با محصولات کره‌ای نیست. دید مناسب به اطراف فراهم می‌شود و با توجه به حضور دوربین عقب، پارک خودرو به‌سادگی انجام میگیرد. قدرت پیشرانه برای یک خودروی خانوادگی در این سطح، قابل قبول است و خصوصا در نمونه‌ی مجهز به جعبه‌دنده‌ی دستی، شتاب متعادلی دارد که هر چند اسپرت و جوان پسند نیست، برای خودرویی که وزنی کمتر از ۱۳۰۰ کیلوگرم دارد، کفایت می‌کند. این پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری، به اندازه‌ی نمونه‌های ۱.۶ لیتری در دیگر خودرو‌های موجود در ایران، قدرت دارد و در گروه ۱۱۰ اسب بخار قرار میگیرد. مانورپذیری خوب در کنار فنربندی متوسط، رانندگی شهری با ام جی ۳۶۰ را قابل قبول جلوه می‌دهد و باید کمی صبر کرد تا استهلاک کمک‌فنر‌ها در سرعت‌گیر‌های پرتعداد خیابان‌های ایران، مشخص شود. پیش‌تر اشاره شد که فضای نشیمن مدل ۳۶۰، بسیار خوب است و سفر‌های طولانی ۴ سرنشین بلندقد را ممکن می‌کند. صندوق بار بزرگ در کنار امکان خواباندن صندلی‌های عقب، از نکات مثبت این خودرو است که تقریبا در هیج کدام از سدان‌های وطنی دیده نمی‌شود.
سطح آپشن‌های این خودرو برای محصولی که قیمت متوسطی دارد، رضایت‌بخش خواهد بود. هرچند بسیاری دیگر از مدل‌های چینی، امروزه با این گونه تجهیزات عرضه می‌شوند و صرفا دارندگان خودرو‌های ساخت داخل، از دیدن آپشن‌هایی مثل دوربین عقب، نمایشگر و کروز کنترل، شگفت‌زده خواهند شد. در مجموع، می‌توان گفت: در صورت اضافه شدن تعداد کیسه‌های هوا از ۲ عدد برای سرنشینان جلو به ۴ یا ۶ عدد برای تمامی ابعاد خودرو، فهرست نسبتا کاملی از آپشن‌ها در اختیار مالک ام جی ۳۶۰ قرار خواهد گرفت. از دیگر نکات منفی در تجهیزات فنی ام جی ۳۶۰، فقدان ESP یا سیستم کنترل پایداری است که هرچند در خودروی با قدرت پایین چندان لازم به نظر نمی‌رسد؛ اما در مسیر‌های لغزنده و برفی اهمیت زیادی خواهد داشت.
جالب است بدانید که با توجه به حضور کارخانه‌ی مونتاژ ام جی ۳۶۰ در ایران، فروش این خودرو توسط شرکت مدیا موتور (نماینده رسمی ام جی در کشور) انجام نمی‌شود و طبیعتا، پارس موتورز باید اقدام به فروش مستقل و افتتاح یا اعطای نمایندگی خدمات پس از فروش در شهر‌های مختلف کشور کند.
مهم‌ترین رقیب این خودرو در ایران، محصولات مشابه چینی هستند که در راس آن‌ها، سایپا آریو (S۳۰۰) و بسترن B۳۰ حضور دارند. البته ام جی ۳۶۰، با توجه به سطح آپشن‌ها و سایز بدنه، قابل مقایسه با جک J۵ و بسترن B۵۰ است که هرچند مثل آن‌ها از پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری استفاده نمی‌کند، می‌تواند بر فروش چنین محصولاتی در رنج قیمتی ۷۰ تا ۷۵ میلیون تومان تأثیر بگذارد. در مقایسه با سدان چری به نام آریزو ۵ هم باید گفت: با توجه به پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری ۱۱۶ اسب بخار و کیفیت نسبتا خوب فنی و ظاهری، ام جی ۳۶۰ به دلیل قیمت پایین‌تر در نمونه‌ی فول‌آپشن، ارزش خرید بالاتری دارد.
انتهای پیام/