گرسنگی
اولین چیزی که هنگام گریه کردن نوزاد به ذهن همه میرسد، گرسنگی است. شناختن علائم گرسنگی کمک میکند کودک خود را قبل از اینکه به مرحلۀ گریه کردن برسد تغذیه کنید. برخی از نشانههای گرسنگی در نوزادان شامل بهانهگیری، ملچملوچ کردن، قرار دادن دست خود در دهان و جستوجوی سینۀ مادر است. جستوجوی سینه یعنی همان واکنشی که باعث میشود وقتی گونۀ نوزاد را نوازش میکنید، او سرش را به سمت دست شما برگرداند.
قولنج و دردهای شکمی
مشکلات شکمی مرتبط با گاز شکم یا قولنج و کولیک نوزاد میتواند به گریههای زیادی منجر شود. قولنج نوزادی، گریههایی تسلیناپذیر و متوالی کودکان است که به راحتی آرام نمیشود و علت مشخصی ندارد. همچنین اگر کودک شما پس از تغذیه بهانهگیری و گریه میکند، ممکن است نوعی درد شکمی داشته باشد. قطرههای ضدنفخ نوزادان یا گریپ واتر ممکن است برای بهبود درد دل نوزاد مؤثر باشد، هرچند این موضوع هنوز از نظر علمی ثابت نشده است، بنابراین لازم است قبل از استفاده از هر کدام این داروها، تأیید و اجازۀ پزشک اطفال کودکتان را بگیرید. علل دیگر دردهای شکمی در نوزادان شامل رفلاکس نوزاد یا بازگشت اسید معده به مری، آنفلوآنزای معده، آلرژی به شیر، عدم تحمل لاکتوز، یبوست نوزاد و انسداد روده است که لازم است توسط پزشک بررسی شود.
نیاز به آروغ زدن
اگر کودک شما بعد از غذا خوردن گریه میکند، ممکن است نیاز به آروغ داشته باشد. نوزادان هنگام مکیدن سینۀ مادر یا شیشهشیر، هوا را میبلعند و اگر این هوا از معدۀ آنها خارج نشود، ممکن است ایجاد ناراحتی کند. برخی از نوزادان از داشتن هوا در شکم خود به شدت اذیت میشوند، درحالیکه برخی دیگر اصلاً آروغ نمیزنند یا نیاز زیادی به آروغ زدن هم ندارند.
پوشک کثیف
یکی دیگر از دلایل گریۀ نوزادان، کثیف و خیس بودن پوشکشان است. عدهای از نوزادان بعد از خیس شدن، خیلی زود به گریه میافتند و دیگر نوزادان میتوانند پوشک کثیف را برای مدتی بیشتر تحمل کنند. در هر صورت، بررسی پوشک نوزاد توسط والدین برای حل آن بسیار راحت و آسان است. همچنین برای پیشگیری از حساسیت پوشک یا ادرار سوختگی لازم است همواره حواستان به تمیز بودن پوشک کودکتان باشد.
نیاز به خواب
در مورد موضوع خواب نوزادان، به نظر میرسد که تمام کودکان خسته باید به سادگی قادر به خوابیدن در هر زمان و در هر مکانی باشند، اما این کار برای آنها کمی سختتر از آن چیزی است که شما تصور میکنید. به جای چرت زدن، کودکان ممکن است بیقرار شوند و گریه کنند، به ویژه هنگامی که بیش از حد خسته هستند.
نیاز به بغل یا آغوش
نوزادان نیاز زیادی به در آغوش گرفته شدن دارند. آنها دوست دارند چهرۀ پدر و مادر خود را ببینند، صدای آنها را بشنوند و به ضربان قلبشان گوش کنند و حتی میتوانند بوی منحصربهفرد پدر و مادر خود را تشخیص دهند. پس گریه کردن میتواند درخواست آنها برای در آغوش گرفته شدن باشد. نگران نباشید که با بغل کردن زیاد نوزاد، او را لوس کنید، زیرا لوس شدن یک نوزاد به خصوص در طول چند ماه اول زندگی ممکن نیست. برای استراحت دادن به دستهای خود نیز گاهی میتوانید نوزاد را در یک آغوشی کودک حمل کنید.
احساس سرما یا گرما
اگر کودک شما احساس سرما کند، مثلاً وقتی لباسش را درآوردهاید تا پوشکش را عوض کنید یا باسن او را با یک دستمال یا پنبۀ مرطوب تمیز میکنید، ممکن است اعتراض خود را با گریه نشان دهد. نوزادان دوست دارند به خوبی پوشانده و تا حدی گرم نگه داشته شوند؛ اما نه بیش از حد گرم. قانون کلی این است که نوزادان با پوشیدن یک لایه لباس بیشتر از لباس مورد نیاز شما راحت هستند. نوزادان، بیشتر از سرمای زیاد ابراز ناراحتی میکنند تا از گرمای زیاد و اگر سردشان شود، با شدت بیشتری گریه میکنند.
دندان درآوردن
دندان درآوردن نوزاد میتواند دردناک باشد، زیرا هر دندان جدید از لثۀ جوان و حساس کودک بیرون میآید. برخی کودکان بیش از دیگران درد میکشند، اما همۀ آنها به احتمال زیاد در مرحلهای از دندان درآوردن گریان و بیقرار میشوند. اگر به نظر میرسد کودکتان درد میکشد و شما نمیدانید چرا، لثۀ او را با انگشت خود لمس کنید. ممکن است از کشف برآمدگی دندان در حال درآمدن کودکتان شگفتزده شوید. اولین دندان کودکان اغلب بین چهار و هفت ماهگی درمیآید، اگرچه زودتر هم میتواند اتفاق بیفتد.
بیشتر بخوانید:ترفندهای مراقبت از پوست نوزادان+ روش
تحریک زیاد
نوزادان از محرکهای محیط اطرافشان میآموزند، اما گاهی پردازش آن همه موضوع جدید مثل نورها، سروصدا و دست به دست شدن برایشان سخت میشود. گریه میتواند روش آنها برای اعلام خستگی باشد. برخی نوزادان از پیچیده شدن در یک پارچۀ سبک لذت میبرند. به نظر میرسد زمانی که به آنها فشار زیادی از محیط وارد میشود، پیچیده شدن با حفظ و رعایت نکات ایمنی بسیار ضروری به آنها احساس امنیت بیشتری میدهد. اگر کودک شما بزرگتر از دو ماهه است نباید او را در چیزی بپیچید، همچنین اگر پیچیده شدن را دوست ندارد، سعی کنید به جای پیچیدنش، او را به یک محل آرام بروید و به کودک فرصت کمی آرامش و استراحت دهید و از قنداق کردن او به شکل جدی بپرهیزید.
تحریک کم و نیاز به سرگرمی
گریۀ یک کودک پرتوقع و خردهگیر ممکن است فقط به دلیل شخصیت اجتماعی او باشد که مشتاق دیدن جهان اطرافش است و اغلب تنها راه برای قطع هیاهو و گریۀ این نوزادان، فعال بودن و سرگرم کردن آنهاست. این مورد میتواند خستگی شیرین زیادی برای شما به دنبال داشته باشد. میتوانید نوزاد را رو به محیط بیرون و نه رو به سینۀ خودتان در یک آغوشی بگذارید تا بتواند تمام فعالیتهای اطرافش را ببیند. همچنین فعالیتهای زیادی را برنامهریزی کنید. به عنوان مثال، با دوستان و اقوامی که بچه دارند رفتوآمد کنید. به طور منظم به مکانهای مناسب کودکان مانند پارکی در نزدیکی خانه یا باغوحش بروید.
بیمار بودن
اگر شما نیازهای اساسی نوزاد خود را برآورده کردهاید و همۀ روشهای آرام کردن نوزاد امتحان کردهاید و نوزادتان هنوز گریه میکند، او ممکن است بیمار شده باشد. بهتر است درجه حرارت بدنش را بررسی کنید و در صورت نداشتن تب، گوش به زنگ دیگر نشانههای بیماری باشید. گریۀ یک نوزاد به علت بیماری معمولاً متمایز از گریۀ ناشی از گرسنگی یا بیحوصلگی اوست. اگر گریۀ نوزاد شما مثل همیشه نیست، به غریزۀ خود اعتماد کنید و فوراً با پزشکش تماس بگیرید یا در اولین فرصت به مطب مراجعه کنید. همچنین لازم است با نشانههای بیماری نوزادان آشنا باشید.
موارد دیگر
یک موی سر شما که محکم دور انگشتان پا، دست یا آلت تناسلی کودکان پسر پیچیده است و گردش خون را قطع کرده، ممکن است باعث درد و گریۀ نوزادتان شود. پزشکان به این وضعیت دردناک، تورنیکه مویین میگویند و اگر به نظر میرسد نوزاد بدون هیچ دلیلی گریه میکند، این یکی از چیزهایی است که میتوانید بررسی کنید. برخی از نوزادان نیز نسبت به چیزهایی مثل زبری برچسب لباس یا پارچه بسیار حساس هستند. آنها حتی میتوانند در مورد موضوعات جزئی از شیوۀ بغل کردن گرفته تا نوع شیشهشیرشان بسیار مشکلپسند و حساس باشند و غر بزنند.
اگر کودک شما هیچکدام از دلایل بالا را برای گریه کردن نداشت، احتمالاً گریۀ او بیدلیل است. دلیل گریۀ بیدلیل کودک را فقط خود او میداند. با این حال، راهکارهایی برای آرام کردن گریههای بیدلیل کودکان وجود دارد تا شما بتوانید او و خودتان را تسکین دهید، حتی اگر به درستی ندانید چرا ناراحت است.
منبع:تبیان
انتهای پیام/