احمد چلداوی استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره وضعیت فعلی پایان‌نامه‌های دانشجویی، گفت: در حال حاضر پایاننامهها در راستای تأمین دو هدف نوشته می‌شوند؛ هدف اول کسب مدرک دانشگاهی و هدف دوم ارتقای اعتبار استاد؛ از این رو بیش از 90 درصد از پایان‌نامه‌های ارائه شده در راستای حل مشکلات صنعت نبوده و کارکردی در این زمینه ندارد.
وی افزود: به دلیل هدفمند نبودن پایاننامهها و انگیزه‌هایی چون کسب مدرک دانشگاهی یا ارتقای اعتبار علمی استاد، شکافی بزرگ بین صنعت و مرزهای دانش ایجاد خواهد شد، و شاهد این موضوع هستیم که در حالی که دانشگاه‌های ما در حوزه دانش در مرزهای جهانی حرکت کرده و حتی از آن جلو می‌زند اما متأسفانه در عرصه صنعت پیشرفتی چشم‌گیر نداشته و به نحوی در این باره دچار عقب افتادگی‌هایی شده‌ایم.
چلداوی گفت: برای هدف دار کردن و کاربردی شدن پایاننامهها، باید ارتباط صنعت و دانشگاه سیستماتیک‌تر شده و صنعت برای حل مشکلات خود و بالا رفتن سطح علمی دانشگاه‌ها مجبور به پرداخت مالیات به دانشگاه‌ها باشد، یعنی صنعت مشکلات خود را در قالب پروژه تعریف کرده و با پرداخت هزینه‌ها آن را به دانشگاه واگذار کند. در این حالت اساتید می‌توانند با استفاده از کمک دانشجویان در حل مشکلات صنعتی کمک کنند.
وی افزود: از طرفی برای ارتقای اساتید باید در آئین‌نامه‌های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری که چاپ مقالات وتویی را به استاد تحمیل می‌کند، تجدیدنظر شده و به جای مقاله ISI ، پایان نامه استادانی که بتوانند مشکلات صنعت را حل کنند، پذیرفته شود.
استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت بیان کرد: یکی دیگر از کارها برای فراهم کردن ارتباط صنعت و دانشگاه، ایجاد دوره‌های مخصوص و ویژه صنعت در دانشگاه است،به این معنی که متناسب با نیازهای صنعت، دوره‌های آموزشی و پژوهشی برگزار شود.
چلداوی درباره فواید ایجاد ارتباط بین صنعت و دانشگاه، گفت: اگر پایاننامهها در راستای نیازهای صنعت ارائه شود، می‌توان از آنها به نحو احسنت استفاده کرد و صنعت در حل مشکلاتش با حمایت از دانشگاه از پژوهش‌های علمی انجام شده توسط دانشجویان بهره ببرد، از طرف دیگر حمایت مالی صنعت از دانشگاه، کمکی شایان به استاد و دانشجو خواهد بود و بسیاری از مشکلات آنها حل خواهد شد.
وی اظهار کرد: مشکل امروز ما در ارائه پایاننامهها این است که پروژه‌ها و تحقیقات براساس موضوعات کاربردی انجام نشده و پس از پایان پروژه به دنبال کارکرد آن می‌افتند؛ این موضوع در حالی است که در خارج از کشور استاد نمی‌تواند دانشجوی فوق لیسانس و دکترا بگیرد مگر آنکه بابت آن از یک صنعت خاص گرنت ( اعتبار ویژه ) دریافت کرده باشد، به طور مثال به استاد اجازه می‌دهند برای حل مشکل صنعت در یک پروژه خاص، در قبال دریافت هزینه انجام تحقیقات دو دانشجو را جذب کند.
چلداوی بیان کرد: در حال حاضر تعداد دانشجویان فوق لیسانس بسیار بیشتر از لیسانس شده است و این افزایش مشکلاتی را ایجاد کرده است؛ به طور مثال به دلیل تعداد زیاد دانشجویان، موضوعات پایاننامهها توسط استاد یا دانشجو تعیین شده و اغلب موضوعات کاربردی و مهمی انتخاب نمی‌شود، بنابراین در بسیاری از موارد دانشجویان برای رفع تکلیف و عدم علاقه به تحقیق درباره سوژه پایان‌نامه اقدام به خرید آن می‌کنند، آن را به استاد تحویل داده و فارغ‌التحصیل می‌شوند که این یک فاجعه در نظام علمی کشور به شمار می‌رود.
انتهای پیام/