پایگاه اینترنتی نشنال اینترست در گزارشی به قلم توماس اسپور نوشت: گزارش ”کمیسیون راهبرد دفاع ملی“ که چهارشنبه منتشر شد، شامل نتیجه گیری‌هایی است که پیامد‌های شدیدی برای امنیت ملی آمریکا دارد. خود این گزارش که نشان دهنده اجماعی دو حزبی است، چیزی استثنایی برای واشنگتن است، اجماعی دو حزبی که بیشتر بازتاب دیدگاه‌های صریح و بی پرده است تا گزارشی ملایم و تعدیل شده.
این کمیسیون در گزارش ۶۰ صفحه‌ای خود که به زبانی ساده نگاشته شده است، تصویری بسیار نگران کننده از وضعیت دفاع ملی آمریکا ترسیم کرده، و اوضاع موجود را ”بحرانی وخیم“ نامیده است که ”بسیار فوری“ است. این درخواستی است که باید به آن توجه کنیم.
”قانون اختیارات دفاع ملی“ (مصوب در سال) ۲۰۱۷ این کمیسیون را مجاز کرد تا ”درباره راهبرد دفاع ملی آمریکا بررسی و پیشنهاد‌هایی را ارائه کند. “ اعضای کمیسیون همگی کارشناسان امنیت ملی هستند، که نیمی از آن‌ها را سران جمهوریخواه و نیم دیگر را سران دموکرات کمیته‌های نیروهای مسلح مجلس نمایندگان و سنا انتخاب می‌کنند. این ساختار دوحزبی به یافته‌های کمیسیون، اعتبار و اهمیت ویژه‌ای می‌بخشد.
در مجموع، اعضای این کمیسیون با ”راهبرد دفاع ملی“ دولت که ژانویه ۲۰۱۸ منتشر شد، موافقند. این راهبرد به طور عمده بر حفظ برتری آمریکا متمرکز بود، و در آن بر اهمیت ائتلاف ها، افزایش آمادگی و اصلاحات در پنتاگون تاکید شد.
با وجود این، کمیسیون مزبور در گزارش خود، پس از اشاره به زمینه‌هایی که از ”راهبرد دفاع ملی“ که با آن موافق است، به تشریح برخی از نواقص مهم این راهبرد، و منابع حمایتی و ایده‌ها پرداخت. اعضای این کمیسیون در یکی از اذعان‌های اصلی خود در این گزارش، ابراز تردید کردند که وزارت دفاع ”طرح ها، ایده ها، و منابع لازم برای دستیابی به اهداف دفاعی تعیین شده در راهبرد دفاع ملی را داشته باشد. “
نیروهای ناکافی
در این گزارش تصریح شده است آمریکا هم اکنون با پنج چالش فزاینده رو به روست- چین، روسیه، ایران، کره شمالی، و تروریسم فراملی-، با این همه، کمتر از هر زمان دیگری از پایان جنگ جهانی دوم، نیروی نظامی دارد. در این گزارش آمده است: ”به عبارت ساده، آمریکا، اگر می‌خواهد به اهداف این راهبرد دست یابد، نیاز به نیرویی بیشتر از نیروهای فعلی خود دارد. “
کارشناسان دفاعی متعدد، چه در داخل دولت و چه خارج از آن، سال هاست که این مسئله را به ما می‌گویند. در حال حاضر، نیروی دریایی می‌گوید برای اجرای راهبرد دفاع ملی نیاز به ۳۵۵ کشتی دارد. این در حالی است که آن‌ها در حال حاضر ۲۸۶ کشتی دارند. نیروی هوایی می‌گوید نیاز به ۳۸۶ اسکادران دارد، در حالی که آن‌ها هم اکنون ۳۱۲ اسکادران دارند؛ و ارتش هم می‌گوید نیاز به ۵۰۰ هزار نظامی در حال خدمت دارد، در حالی که تعداد این نیرو‌ها هم اکنون ۴۷۶ هزار نفر است.
در این گزارش با احتساب پنج دشمن بالقوه آمریکا تصریح شده است: ” (ایده) ایجاد تعداد نیروی لازم برای دو جنگ، در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری در دوران پس از جنگ سرد، از نظر راهبردی منطقی است. “ با این همه، در راهبرد دفاع ملی فقط به (ایجاد) تعداد نیروی لازم در یک جنگ به همراه توانایی تعریف نشده برای ”بازدارندگی“ در برابر یک دشمن دیگر اشاره شده است. چنین ساختاری، هیچ توانمندی به آمریکا برای بازدارندگی در برابر دشمن فرصت طلبی نمی‌دهد که می‌بیند آمریکا درگیر جنگی منطقه‌ای است. به علاوه، چنین ساختاری توانایی تحمل تلفات جنگی یا حفظ هر گونه حضور آتی در هیچ منطقه‌ای به جز منطقه درگیری را فراهم نمی‌کند.
به طور خلاصه، در ایده (ایجاد) تعداد نیروی لازم برای یک جنگ، که در راهبرد دفاع ملی قید شده است، تعداد نیرو‌هایی که آمریکا برای پیروزی نیاز دارد، دست کم گرفته شده است. این کمسیون این ایده را تایید نمی‌کند.
منابع ناکافی
این کمیسیون در توصیف اینکه منابع برای دفاع ملی تا چه حد ناکافی است، هیچ مضایقه‌ای نکرده و در گزارش خود در این باره تصریح کرده است: ”ابزار موجود برای دستیابی به اهداف راهبرد دفاع ملی بسیار ناکافی است. “ در این گزارش به تاثیر فزاینده ”قانون کنترل بودجه“ (مصوب سال) ۲۰۱۱ اشاره شده است که موجب حذف ۵۳۹ میلیون دلار از بودجه پنتاگون، و سلسله آثار سوء آن بر آمادگی، مدرن سازی و شمار نیرو‌ها شد.
این ارزیابی کاملاً دقیق است. جیمز ماتیس، وزیر دفاع آمریکا سال ۲۰۱۷ در اظهاراتی در کنگره اعلام کرد برای بازسازی بخش نظامی و رساندن آن به سطوح لازم، هزینه‌های نظامی باید به طور ثابت، سالانه سه تا پنج درصد افزایش یابد. با این همه، بودجه دفاعی پیش بینی شده بسیار کمتر از آن هدف بود- حتی قبل از آنکه ترامپ، رئیس جمهور آمریکا اعلام کند بودجه ۲۰۲۰ پنتاگون، چهار ممیز پنج دهم درصد کاهش خواهد یافت.
در این گزارش این طور نتیجه گیری شده است که ”اگر آمریکا هم اکنون و در آینده بودجه کافی در اختیار بخش نظامی خود قرار ندهد، با خطر از دست دادن ذخایر مالی در کوتاه مدت، و هزینه‌های جانی، امنیتی و مالی در درازمدت رو به رو خواهد شد. “
موقعیت جهانی
این کمیسیون از استقرار نیروهای آمریکا (در نقاط مختلف جهان) به شدت حمایت، و پیشنهاد می‌کند ارتش یگانی قوی را به اروپا اعزام کند و در آنجا مقر نظامی داشته باشد. این کمیسیون همچنین خواستار حضور دفاعی قوی‌تر در منطقه هند و اقیانوس آرام شده است.
هر دو پیشنهاد مستدل است. شمار متعددی از کارشناسان از استقرار نیروهای آمریکایی بیشتر (در نقاط مختلف جهان) به منظور بازدارندگی بهتر و دفاع زودهنگام حمایت می‌کنند. همانطور که ژنرال بریدلاو، فرماندهی سابق آمریکا در اروپا سال ۲۰۱۵ در کنگره بیان کرد، ”نیرو‌هایی که به طور دائم مستقر می‌شوند، چنان موجب تقویت نیرو می‌شوند که اعزام‌های چرخشی هرگز با آن برابری نمی‌کند. “
دیگر برداشت‌های راهگشا
این کمیسیون به شیوه‌ای معقول به قصور در تشریح راهبرد آمریکا برای مقابله با چین و روسیه در راهبرد دفاع ملی پرداخت. در این گزارش تصریح شده است: ”مفاهیم (ایده های) عملیاتی، ارتباط ضروری بین اهداف راهبردی، سیاست دفاعی، و اولویت بودجه‌ای را تشکیل می‌دهد، و راهبرد دفاع ملی فاقد این ایده هاست. “ این نکته ظریفی است که حاکی از تحلیل دقیق این کمیسیون است.
موضوع آمادگی نیز توجه این کمیسیون را جلب و در گزارش خود تصریح کرد: ”با توجه به درخواست شدید برای نیروی کوچکتر، بی ثباتی مستمر بودجه، و بودجه ناکافی، آمادگی ارتش به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است. با این همه، نمی‌توان به طور دقیق ارزیابی کرد که این آمادگی تا چه حد تحت تاثیر قرار گرفته است. کمیسیون برای بهبود این امر، در گزارش خود پیشنهاد کرده است پنتاگون ”ابزاری تحلیلی برای ارزیابی آمادگی در زمینه چالش‌های مختلف، از درگیری‌های نه چندان شدید با طرف‌های مختلف در مناطق مختلف گرفته تا درگیری‌های شدید طولانی با رقبای اصلی، ایجاد کند. “
در این گزارش به مدرن سازی بازدارندگی هسته‌ای آمریکا نیز پرداخته شده است. کمیسیون مزبور در گزارش خود تصریح می‌کند ”همه تسلیحات هسته ای، و همچنین بیشتر ساختار‌های حمایتی آن‌ها به پایان عمر خود نزدیک می‌شوند. مدرن سازی هسته‌ای باید با دریافت بودجه پایدار و قابل پیش بینی از کنگره صورت گیرد.“ این توصیه‌ای منطقی است. اما با توجه به تصویر بودجه دفاعی فعلی، عمل به آن دشوار خواهد بود.
انتهای پیام/