بنابر گزارشهای موجود، میزان نقدینگی کشور، نزدیک به یک تریلیون و 660 هزار میلیارد تومان برآورد میشود، این موضوع موید این واقعیت تلخ است که نقدینگی به صورتی صحیح به سمت تولید هدایت نشده است.
با این وجود، ظهور و بروز کمبود نقدینگی در بسیاری از واحدهای تولیدی موید این واقعیت تلخ است که متاسفانه، نقدینگی موجود در کشور، به نحو شایسته و مطلوبی به سمت تولید هدایت نشده و قطعا در صورت حصول این امر خطیر، از بروز بسیاری از نارساییهای فعلی اقتصادی پیشگیری می شد و یقینا نظام تولیدی کشور نیز از پویایی و طراوت فزاینده تری برخوردار بود.
غلامرضا مصباحی مقدم،کارشناس حوزه اقتصادی، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و عضو فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام، در گفتوگو با رسانهها با اشاره به رشد افسار گسیخته نقدینگی در صحنه اقتصادی کشور، اظهار کرد: در طول نزدیک به 13 سال گذشته، نقدینگی با رشدی 25 برابری همراه شده و به تبع یکی از عوامل اصلیِ کاهش ارزش پول ملی کشور،به همین عارضه باز میگردد.
وی معتقد است، حفظ ارزش پولی هر کشوری، به سیاست های پولی تعریف و طراحی شده حاکم بر اقتصاد آن جامعه، معطوف میشود و با اصلاح سیاست های پولی می توان از رشد افسار گسیخته نقدینگی جلوگیری کرد.
به زعم این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی، یکی از دلایل افزایش نقدینگی به ضریب استقراض از بانک مرکزی باز میگردد و بدهکاری بانکهای عامل به بانک مرکزی از عوامل اثرگذار دیگر در ظهور و بروز این عارضه به شمار میرود.
مصباحی مقدم میگوید: میزان نقدینگی می باید منطبق و متناسب با رشد و افزایش تولید باشد و به تبع در شرایطی که سَرانه تولید ما در طول چهار دهه گذشته حدود 4 درصد بوده، رشد نقدینگی سالانه 6 تا 8 درصدی و بعضا 20 ، 30 و یا حتی 38 درصدی، به بروز چالشهایی جدی منتهی خواهد شد.
در این میان و در طول سالهای گذشته به کرات بر ضرورت کنترل نقدینگی تاکید شده که البته شرایط امروز جامعه و کشور از حیث اقتصادی نشان می دهد، در این امر توفیق چندانی نداشته ایم که اگر غیر از این بود،امروز شاهد این حجم انبوه از نارسایی های ریز و درشت در صحنه اقتصادیِ جامعه نبودیم.
با این اوصاف، برخی صاحب نظران اقتصادی همچون مصباحی مقدم، قائل به این نظریه هستند که هدایت نقدینگی به مراتب مهمتر از کنترل نقدینگی است.
وی در تشریح این موضوع با ذکر مثالی میگوید: بارش شدید باران،سیل را در پی خواهد داشت اما با احداث سیل بند و ذخیره مناسب و اصولیِ آن، می توان تهدید مذکور را به فرصتی ویژه برای آبادانی و آبیاری مزارع مبدل کرد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می افزاید: نقدینگی سرگردان(همچون آب های حجیم سرگردان) به هر جا میخورد ویرانگر است و باید با هدایت نقدینگی به بازار سرمایه از این پدیده به عنوان فرصتی ویژه بَهرِه بُرد.
کم نیستند کارشناسانی که قائل به این نظریه هستند که با هدایت نقدینگی به سمت تولید، علاوه بر ارتقای بنیه تولیدی کشور، زمینه برای رشد فرصت های شغلی به نحوی شایسته و مطلوب فراهم خواهد شد.
رضا ترکاشوند،کارشناس حوزه اقتصادی و دبیر کل کانون صرافان ایران از مدافعان این نظریه به شمار میرود.
وی در گفتوگو با رسانه ها در این خصوص بیان کرد: دولت باید سود سپرده های بانکی را کاهش دهد تا برای تولید کننده، سرمایه گذاری در بازار سرمایه و تولید از جذابیت افزون تری برخوردار شود و به نوعی فعالیت در این عرصه ، مقرون به صرفه تر از سپرده گذاری سرمایه در بانک برآوُرد شود.
به زعم این کارشناس ارزی،باید موانع پیش روی حُصول این امر برداشته شود و نقدینگی به سمت ارزش افزوده در تولید هدایت شود نه اینکه به سمت بانک ها سوق پیدا کند و بدون تلاش و زحمت چندانی ، به جامعه باز گردد که به تبع این روال و رویه،نتیجه ای جز افزایش نقدینگی در کشور در پِی نخواهد داشت.
شبکه تحلیلگران اقتصاد مقاومتی، طی نامه ای به علی لاریجانی ریاست مجلس شورای اسلامی،بر ضرورت هدایت 1500 هزار میلیارد تومان به سمت عرصه تولیدی کشور تاکید ورزیدند.
آنچنان که در نامه مذکور، مرقوم شده، در شرایط فعلی که کشور از حیث سرمایه گذاری با برخی موانع و مشکلات مواجه است، نقدینگی 1500هزار میلیارد تومانی به مثابه فرصتی ویژه محسوب می شود که می باید به بهترین نحو ممکن از آن بهره برداری شود در غیر اینصورت این میزان از نقدینگی به تهدیدی جدی مُبَدَل خواهد شد.
مشکلات اقتصادی با تکیه بر ظرفیت ها،استعدادها و فرصتهای داخلی موجود در کشور قابل حل خواهد بود در غیر اینصورت نقدینگی سرگردان به سمت بازارهایی دیگر همچون ارز،طلا و... سرازیر می شود و به تبع در چنین شرایطی،شاهد تشدید و تعمیق نارسایی ها و عارضه های اقتصادی خواهیم بود، آنچنان که در گذشته نیز این سیکل معیوب و خُسران آور تجربه شده است.
مرتضی ساسانی یکی از تولید کنندگان فعال در استان البرز در گفتوگو با خبرنگار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به نقش تعیین کننده کسب سود و منفعت در تمامی فعالیت های اقتصادی،صنعتی و تولیدی اظهار کرد: باید واقع بین بود و به این امر توجه داشت، زمانی سرمایه گذاری در عرصه تولیدی جذاب می شود که ماحصل و نتیجه چنین سرمایه گذاری هایی به سود و منفعت منتهی شود،در غیر اینصورت با شعار یا دستور ، نقدینگی به سمت تولید هدایت نخواهد شد.
وی افزود: توسعه صادرات، حصول رونق اقتصادی، مقابله با کالای قاچاق و مجموعه ای از عوامل اینچنینی، سرمایه گذاری در حوزه تولیدِ داخلی را سودآور می کند و قطعا با تحقق این امر،بستر برای تامین شایسته و حداکثریِ منویاتِ مقام معظم رهبری در پیاده سازی شعار سال (حمایت از کالای ایرانی)فراهم می شود.
ساسانی گفت: در چنین شرایطی، بنیه اقتصادی کشور تقویت می شود، فرصت های شغلی افزایش می یابند و روند توسعه و پیشرفت اقتصادیِ جامعه با سرعت و شتاب هر چه بیشتری همراه می شود.
این فعال در عرصه تولیدی و صنعتی تصریح کرد: تحقق چنین امور مهم و سازنده ای،مستلزم همگرایی،هم افزایی و هسمویی تمامی دستگاههای ذی ربط خواهد بود و با بازبینی و اصلاح سیاست های نظام بانکی،تولیدی، صادراتی و حتی رویکرد ما در حوزه سیاست خارجی و تلاش هر چه بیشتر برای اجرایی ساختن سیاست های اقتصاد مقاومتی به عنوان نقشه راهی جامع و استراتژیک که شُمول آن تمامی موارد ذکر شده فوق را در بر میگیرد، قادر به مرتفع ساختن معضلات اقتصادی کشور خواهیم بود،در غیر اینصورت دَر، بَر همان پاشنه زنگار گرفته و معیوب گذشته خواهد چرخید و مردم و نظام به دلیل مسیر اشتباه طی شده و برخی غفلت و کم توجهی ها، هزینه های سنگینی را پرداخت خواهند کرد.
انتهای پیام/
الان زندگی ما عوام اینطور شده
الان زندگی ما عوام اینطور شده
مثلا اعلام شود که کشور به فلان تولیدات نیاز دارد و به این میزان .
هر وقت که تعداد لازم کارخانه ایجاد شد دیگر مجوز آن تولید داده نشود.
اینجوری خیلی ها جرات میکنند به سرمایه گذاری در تولید.
یادم میاد 20 سال پیش همه هجوم بردن به تولید پفک و کیک و چیپس
خب مایحتاج چی میشه
ای خدا یعنی میشه ایران هم صنعتی بشه.