ابر‌های شگفت انگیز زادگاه صور فلکی را بیشتر بشناسید

به گزارش خبرنگار  حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،  درعلم کیهان به ابرهای حجیم پوشیده شده از گاز و پلاسما سحابی یا میغ‌وار می‌گویند، در واقع سحابی‌ها زادگاه تولد ستارگان هستند؛ ابرهایی با اشکال‌هایی مختلف که هر کدام در صورت فلکی مخصوص به خود جای گرفته‌اند.

در این خبر به معرفی برخی از مهم‌ترین سحابی‌های کهکشان پرداخته‌ایم، با ما همراه باشید.

سحابی جبار؛ پرورشگاه ستاره‌ای جبار

سحابی جبار، شکارچی یا M42 از اکسیژن، هیدروژن و گوگرد تشکیل شده است. این سحابی روشن‌ترین  سحابی گازی آسمان است که در صورت فلکی جبار قرار دارد و علت روشن شدن آن به 4 ستاره تازه متولد شده داغ، خوشه کوچک خوشه ذوزنقه وار یا  (Trapezium) درونش باز می‌گردد؛ توده گازی توسط فوتون‌های فرابنفش این 4 ستاره تحریک و درخشان می‌شوند و رنگ قرمز ناشی از هیدروژن و گوگرد و رنگ سبز-آبی به دلیل اکسیژن است. وسعت سحابی شکارچی تقریبأ ۴۰ سال نوری و فاصله آن تا زمین 1500 سال نوری است. 

سحابی جغد؛ گوی درخشان

سحابی جغد، Messier 97 ،  NGC3587 یا ESO 378-1 یک سحابی سیاره نما یا سیاره‌ای است که در صورت فلکی هیدار قراردارد. سحابی جغد  ساختمانی سه لایه دارد و حدود ۴ سال نوری گستردگی و ۳۲۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این گوی درخشان بقایای یک ستاره در حال مرگ را نشان می‌دهد.

سحابی دمبل

سحابی دمبل یا M27 ، سحابی هسته سیب و   NGC6853 یک سحابی سیاره نماست که در صورت فلکی روباهک قرار دارد، این سحابی تقریبا هزار سال نوری از ما فاصله دارد و قطر آن 2.5 سال نوری است. سحابی دمبل  از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. خورشید ما پس از مرگ تبدیل به چنین جرمی می شود.

سحابی امگا

سحابی امگا؛  سحابی قو،  سحابی خرچنگ دریایی، سحابی نعل اسب و M17 نام‌های دیگر این سحابی است که در فاصله 6 هزار و 500 سال نوری از زمین در صورت فلکی کماندار قرار دارد. امگا سحابی فعال است که در عمق راه شیری  و در بازوی قوس کهکشان واقع شده است.

سحابی اسکیمو؛ یکی از چشم گیرترین سحابی های سیاره نما

سحابی اسکیمو، سحابی دلقک یا NGC 2392 یک سحابی سیاره نماست. وسعت این سحابی برابر 1.3 سال نوری وفاصله آن از زمین  3 هزار سال نوری است. این سحابی در  کهکشان راه شیری و در میان صورت فلکی«دو قلو» یا «جمینی» یا «جوزا»  واقع شده است. چون این سحابی شبیه کلاه اسکیموهاست، به این نام شهرت دارد. اطراف آن از لایه‌های خارجی و گرد و غبار تشکیل شده است و داخل سحابی ستارگان و سیارک‌های بسیاری وجود دارند که درخشش سحابی را بیشتر می‌کنند. نورهای نارنجی، صورتی، بنفش و آبی با زمینه سیاه، بر جاذبه‌های این سحابی افزوده‌اند.

سحابی جمجمه و دواستخوان

این سحابی که به نام NGC 2467 هم شناخته می‌شود 13 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و  صورت فلکی « کشتی‌دم»  قرار دارد. این سحابی محل تولد بسیاری از ستاره‌های ناشی از گاز هیدروژن اضافی است و از گرد و غبار، گاز و ستاره‌‌های جوان تشکیل شده است که به صورت گرانشی بهم گره خورده اند.

سحابی مار

این سحابی محل تولد ستارگان جدید است و 1300 سال نوری از زمین فاصله دارد.

انتهای پیام/