در این سالها هم فیلمسازان خوبی از نسل جوان ما توانستند در عرصه تولید فیلم کوتاه بدرخشند و پای در عرصه سینمای حرفه ای بگذارند. با همه اینها شاید فیلم کوتاه در کشور ما، آن طور که باید و شاید و در قیاس با سینمای جهان مورد توجه مدیران فرهنگی و حتی مخاطبان قرار نمی‌گیرد. امری که می تواند به نارضایتی هنرمندان و بی انگیزگی آنها دامن بزند. با این حال، فیلم کوتاه به رغم تمامی مشکلات به حیات خود ادامه می‌دهد؛ اما این حوزه نیازمند تلاش نهاد‌هایی است که می‌توانند جوانان این حرفه را حمایت کنند تا آثارشان تولید شود. در این باره نظر برخی هنرمندان را جویا شدیم که در ادامه می‌خوانید؛
بابک حمیدیان بازیگر سینمای کشورمان درباره جایگاه فیلم کوتاه در ایران و مقایسه آن با سینمای جهان گفت: ارزش و اعتباری که فیلم کوتاه در دیگر کشور‌ها دارد، به طور حتم در کشور ما وجود ندارد. آن طور که باید به این حوزه توجه نمی‌شود و کمتر می‌توان در سینما‌های کشور اکران این آثار را شاهد بود. اکران این فیلم ها تنها در سینمای هنر و تجربه آن هم در سانس های محدود اتفاق می‌‌افتد.
وی در ادامه درخصوص مستقل بودن این حوزه اظهار داشت: فیلم کوتاه خود یک سینمای مستقل است و در این چند سال آن طور که باید به این سینما توجه نمی‌شد؛ اما خوشحالم که امسال استقبال خوبی از آن شده است. باید نگاه‌های مدیریتی بسیاری به این حوزه معطوف شود تا این عرصه سینمایی جایگاه خود را پیدا کند. جوانان با انگیزه و مستعدی در این زمینه داریم که نباید نادیده گرفته شوند.
این بازیگر در پایان به بازی خود در برخی فیلم های کوتاه اشاره کرد و گفت: من نزدیک به ۱۷ سال است که کار حرفه‌ای انجام می دهم و معمولاً هر دو سه سال یک بار، گریزی به بازی در فیلم کوتاه می زنم. از بازی در این حوزه انرژی می‌گیرم و به شدت برایم ارزشمند است و همیشه هم پیشنهاد‌های خوبی داشتم. بودن جشنواره فیلم کوتاه به شدت لازم است و می تواند برای نمایش و معرفی فیلم های کوتاه و کارگردان هایشان موثر باشد و فضا را برای ادامه تولید آثاری درخشان فراهم کند.
سعید پور اسماعیلی معاون فرهنگی و آموزش انجمن سینمای جوانان ایران درباره جایگاه فیلم های کوتاه در سینمای جهان گفت: فیلم کوتاه در دنیا جایگاه خاصی دارد؛ به نحوی که در بعضی کشور‌ها پیش از اکران فیلم‌های بلندشان، فیلم کوتاه را نمایش می‌دهند تا مخاطبان علاوه بر آشنایی با این حوزه در جهت تولید آن هم گام بردارند و برای آنها هم ایجاد انگیزه کند. اما در سینما‌های تهران بجز هنر و تجربه بستری برای اکران این آثار نیست و ظرفیت سالن‌ها آنقدر محدود است که نوبت به اکران فیلم‌های بلند هم نمی‌رسد.
وی درباره راهکاری برای نمایش هرچه بهتر فیلم های کوتاه برای مخاطبان اظهار کرد: همه پاتوق‌های فرهنگی می‌توانند محلی برای نمایش این فیلم‌ها باشند؛ کتابخانه‌ها و فرهنگسرا‌ها می‌توانند این آثار را نمایش دهند تا مخاطبان علاوه بر حمایت این حوزه خود نیز دست به تولید فیلم کوتاه بزنند.
اسماعیلی درباره اثر فیلم کوتاه بر ساخت آثار بلند گفت: فیلم کوتاه می‌تواند خیلی اثرگذارتر، نیرومند‌تر و غیرمستقیم‌تر روی مخاطب تاثیر بگذارد. فیلم کوتاه سینمای مستقلی است و الزاماً کسانی که می‌خواهند وارد سینمای بلند شوند، فیلم کوتاه نمی‌سازند؛ اما بسیاری از افرادی که فیلم کوتاه ساختند وارد سینمای بلند شدند و به موفقیت‌های خوبی هم رسیدند. البته این حوزه با توجه به کوتاه بودن آثار به هیچ عنوان حرفه راحتی نیست و در این راه تنها افرادی موفق هستند که با ایده و سوژه‌هایی بکر دست به تولید بزنند.
وی تاکید کرد: یک فیلمساز باید قالب تولید را به خوبی درک کند تا بتواند به درستی در این مسیر حرکت کند.کیانوش عیاری و شهرام مکری از آن دست کارگردان‌هایی هستند که از این مسیر توانستند به موفقیت‌های سینمایی برسند و در جشنواره‌های جهانی و جشنواره‌های فیلم فجر جوایزی را به خود اختصاص دهند. این موفقیت‌ها می‌تواند انگیزه خوبی برای فیلمسازان کوتاه باشد تا با قدرت بیشتری این مسیر را ادامه دهند.
معاون فرهنگی و آموزش انجمن سینمای جوانان ایران درباره اثر جشنواره فیلم کوتاه بر روند پیشرفت فیلم های این عرصه بیان کرد: برای یک فیلمساز چه چیز بهتر از این که فرصتی را در جشنواره برای نمایش اثرش داشته باشد. البته باید محافل دیگری هم به کمک این حوزه بیاید تا آثار در آنجا هم دیده شود و فیلم کوتاه از این مهجور بودن رها شود.
انتهای پیام/