طرح راهروی اقتصادی مشترک چین- پاکستان( CPEC) به ارزش 57 میلیارد دلار، مهم ترین طرح همکاری میان دو کشور است که اجرا و تکمیل آن دست کم تا سال 2025 میلادی به طول می انجامد.
چین می داند که برای تکمیل این طرح بزرگ به عنوان شریان حیاتی اقتصادی این کشور در آینده (اتصال مناطق شرقی چین به آبهای گرم دریای عمان، خلیج فارس و اقیانوس هند و کوتاه شدن مسیر تجارت با جهان) باید هزینه بپردازد.
سفیر چین در پاکستان نیز در سخنرانی خود در نشست سه جانبه «چین، پاکستان و افغانستان» که از سوی موسسه چین و پاکستان در اسلام آباد برگزار شد، گفت: افغانستان می تواند برای اتصال سه منطقه جنوب آسیا، غرب آسیا و آسیای میانه نقش پل ارتباطی را بازی کند.
'یائو جینگ' با تاکید بر پایان جنگ داخلی در افغانستان گفت: طرف های تاثیرگذار در تحولات افغانستان برای پایان بی ثباتی در این کشور همه تلاش خود را انجام دهند.
وی گفت: دولت چین با استفاده از تمامی ظرفیت های خود سعی می کند به عنوان تسهیل کننده، اقداماتی برای حل چالش های داخلی افغانستان انجام دهد.
سفیر چین در پاکستان افزود: طرح کریدور اقتصادی چین-پاکستان موسوم به «سی - پک» تنها یک طرح با اهداف اقتصادی است و علیه هیچ کشوری برنامه ریزی نشده است و پکن نیز با طرح های توسعه اقتصادی به دنبال تامین امنیت در منطقه است.
این دیپلمات ارشد چین به نقش مهم پاکستان برای بازگشت ثبات و امنیت در منطقه اشاره و خاطرنشان کرد: چین از اقدامات پاکستان در منطقه حمایت می کند زیرا که معتقدیم تلاش های پاکستان در راستای ثبات پایدار در منطقه است.
وی گفت: پاکستان در تلاش است تا بحران افغانستان را از طریق سیاسی حل و فصل کند و چین نیز با پاکستان برای رسیدن به این هدف همکاری خواهد کرد.
یکی از سیاستمداران ارشد پاکستان و عضو مجلس سنای این کشور نیز در سخنانی در این کنفرانس، با تشریح ظرفیت های بالقوه قاره آسیا، قرن بیست یکم را متعلق به آسیایی ها دانست و گفت: غروب یکه تازی غرب با گذر زمان درحال نزدیک شدن است.
«مشاهد حسین سید» افزود: تحولات مهمی در جنوب آسیا درحال وقوع است، زیرا شبکه های گسترده ریلی و جاده ای به اقصی نقاط منطقه گسترش یافته و بنادر و خطوط لوله نیز به شدت چهره منطقه را دگرگون می کند.
این عضو مجلس سنای پاکستان گفت: افغانستان چه بخواهد چه نخواهد به صورت طبیعی باید از مزیت های طرح سی پک استفاده کند.
وی تصریح کرد: پاکستان درنظر دارد به جای سیاست مقابله گرایی و تنش، از سیاست توسعه روابط فرهنگی اقتصادی و سیاسی استفاده کند.
«عمر زاخیلوال» سفیر پیشین افغانستان در پاکستان نیز در این نشست گفت: به عنوان یک اقتصاد دان معتقدم که مرزهای سیاسی و اقتصادی باید از همدیگر جدا باشد تا در سایه وجود اختلافات سیاسی، مردم منطقه بتوانند از ظرفیت های اقتصادی حداکثر استفاده را ببرند.
وی با حمایت از طرح «سی - پک » بین چین و پاکستان گفت: کابل از گسترش طرح کریدور اقتصادی سی پک به خاک افغانستان حمایت می کند زیرا معتقدیم این طرح نه تنها باعث توسعه داخلی افغانستان می شود بلکه روابط این کشور با دیگر کشورهای منطقه را توسعه می دهد.
براساس برنامه اصلی راهبردی برای اجرای طرح «یک کمربند-یک جاده»، چین می رود با سرمایه گذاری هشت میلیارد دلاری در زیرساخت های برخی کشورها در آسیا، اروپا و آفریقا، اهداف دراز مدت اقتصادی خود را پی بگیرد.
مفهوم کمربند اقتصادی راه ابریشم یا 'یک کمربند، یک جاده' جدید برای نخستین بار، هفتم سپتامبر 2013 در آسیای مرکزی و توسط 'شی جینگ پینگ' رهبر جمهوری خلق چین طی سخنرانی در دانشگاه نظربایف قزاقستان مطرح شد.
به نوشته ایرنا، اما آغاز عملی این طرح به مدت ها قبل بازمی گردد؛ در واقع، پکن سیاست اقتصادی فعال خود را در منطقۀ آسیای مرکزی تقریباً از اواسط سال 2000 در دستور کار خود قرار داده است.