به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، خودرو‌های سدان سایز متوسط، طرفدار زیادی در دنیا دارند و برخلاف رشد تقاضا برای شاسی‌بلندها، همچنان با محبوبیت و فروش قابل قبولی تولید می‌شوند. محصولاتی مثل تویوتا کورولا و هوندا سیویک، پیشروی این کلاس خودرویی در چند دهه‌ی گذشته بوده‌اند، اما امروزه با حضور غول‌های خودروسازی کره، رقبای قدرتمندی در مقابل دارند. این روزها، هیوندای النترا و کیا سراتو (فورته) با تیپ بدنه‌های سدان و هاچبک در بازار جهانی عرضه می‌شوند، درحالیکه با قیمت مناسب و سطح آپشن‌های رضایت‌بخش، مورد تحسین کارشناسان هستند. هرچند که مجموع فروش این خودروها، همچنان فاصله‌ی قابل توجهی با تیراژ تولید رقبای ژاپنی دارد، می‌توان از افزایش تقاضا برای النترا و سراتو، رشد کیفی این خودروها در سال‌های گذشته را نتیجه گرفت.
هرچند که شرکت خودروسازی کیا موتورز کره جنوبی، در ایران با خودروی پراید معرفی شد؛ امروزه با محصولاتی متنوع در کلاس بدنه‌های متفاوت، برندی قابل اعتماد برای خریداری داخلی محسوب می‌شود. این تصور غلط که صنعت خودروسازی کره تازه‌کار و فاقد قدمت است، با گذری بر تاریخچه‌ی شرکت کیا مشخص می‌شود. این مجموعه، در سال ۱۹۴۴ و حدود ۷۲ سال پیش بنیان نهاده شد؛ اما در بیست سال اول، بر تولید کامیون و موتورسیکلت با تکیه بر محصولات ژاپنی تمرکز داشت. اولین خودروی تولید انبوه کیا، بر اساس مدلی از مزدا در سال ۱۹۷۳ شکل گرفت؛ اما امروزه با کارخانه‌های متعدد در سراسر دینا، مستقل از برند‌های خارجی فعالیت می‌کند. بیش از ۴۵ درصد از سهام کیا، در اختیار هیوندای است تا عضو مهم یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های خودروسازی دنیا، محسوب شود. مجموع تولیدات کیاموتورز در سال گذشته، حدود ۳.۵ میلیون دستگاه برآورد می‌شود و همچنان خودروی سراتو (فورته)، پرفروش‌ترین محصول این برند در سطح جهانی است.
نسل اول سراتو سال ۲۰۰۳ معرفی شد تا آغازگر هجوم خودرو‌های کره‌ای به بازار دنیا باشد. این خودرو با نسل دوم، به نام فورته (Forte) در امریکا حضور موفقی داشت و با تیپ بدنه‌ی هاچبک و نام سید (Cee'd)، محبوبیت بالایی در بازار اروپا تجربه کرد. سراتو، از همان مدل‌های اولیه در ایران فروخته می‌شد، اما تقریبا هرگز با بدنه‌ی هاچبک به کشور وارد نشد. این خودرو با بدنه‌ی سدان و تیپ نسل دوم که بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ در بازار جهانی حضور داشت، همچنان توسط ساپیا تولید می‌شود، اما شاهد واردات جدیدترین نسخه با چهره جدید نیز هستیم.
با توقف تولید جهانی سراتو کوپ (مدل کوپه دودر) توسط کیا، این محصول صرفا با بدنه‌ی سدان (چهار در صندوقدار) وارد ایران می‌شود. پلت‌فرم این خودرو با محصولات هیوندای، مثل النترا و i. ۳۰ مشترک است، درحالیکه از پیشرانه‌ی متفاوتی استفاده می‌کند. آخرین مدل سراتو، نسخه‌ی فیس لیفت ۲۰۱۷ است، اما بر مبنای محصولی عرضه می‌شود که سال ۲۰۱۲ طراحی شده و از سال ۲۰۱۳ در بازار جهانی حضور دارد. با معرفی نسل جدید النترا در سال ۲۰۱۶، می‌توان امیدوار بود که مدل جدیدی از سراتو هم تا یک سال دیگر، معرفی شود.
سراتو ۲۰۱۷، یک فیس‌لیفت تمام و کمال محسوب نمی‌شود و بیشتر بر تغییر نمای روبروی خودرو تمرکز داشته است. از سویی دیگر، نمی‌توان با قاطعیت گفت که نسخه‌ی جدید از طرح اصلی مدل ۲۰۱۳، زیباتر شده است، چراکه نسبت به خودرو‌های مدرن هم‌کلاس (مثل مزدا ۳، هوندا سیویک و هیوندای النترا) کمی قدیمی به نظر می‌رسد.
درحالیکه مدل جدید سراتو، از همان جلوپنجره‌ی همیشگی استفاده می‌کند تا به زبان طراحی کیا وفادار بماند، چراغ‌های کاملا متفاوتی دارد که نسبت به قبل، بزرگ‌تر هستند. چراغ‌های اصلی، حالا کشیده‌تر دیده می‌شوند و تا نیمه‌ی کاپوت جلو و روی گلگیر، پیش می‌روند. پهنای چراغ، با عرض جلو پنجره هماهنگی دارد، اما با خطوط خمیده و حالتی منحنی ارائه می‌شود. روی سپر، خطی حجم دهنده به صورت نیم‌دایره در نظر گرفته شده است که زیر چراغ‌ها و جلوپنجره را پوشش می‌دهد. این ترفند، سپر سراتو را بزرگ‌تر و ترکیب ظاهری خودرو را، با اُبهت‌تر نشان می‌دهد.
درحالیکه مدل جدید سراتو، از همان جلوپنجره‌ی همیشگی استفاده می‌کند تا به زبان طراحی کیا وفادار بماند، چراغ‌های کاملا متفاوتی دارد که نسبت به قبل، بزرگ‌تر هستند. چراغ‌های اصلی، حالا کشیده‌تر دیده می‌شوند و تا نیمه‌ی کاپوت جلو و روی گلگیر، پیش می‌روند. پهنای چراغ، با عرض جلو پنجره هماهنگی دارد، اما با خطوط خمیده و حالتی منحنی ارائه می‌شود. روی سپر، خطی حجم دهنده به صورت نیم‌دایره در نظر گرفته شده است که زیر چراغ‌ها و جلوپنجره را پوشش می‌دهد. این ترفند، سپر سراتو را بزرگ‌تر و ترکیب ظاهری خودرو را، باابهت‌تر نشان می‌دهد.
سراتو ۲۰۱۷، از نمای جانبی همچنان مدرن و جذاب به نظر می‌رسد. خط اصلی بدنه، از انتهای چراغ عقب تا چرخ جلو کشیده شده، درحالیکه دقیقا از جایگاه دستگیره‌ها امتداد یافته است. پایین در‌های جلو، به جای خطوط معمول که موازی خط پنجره‌ها و به صورت مستقیم کشیده می‌شوند، شاهد یک منحنی زاویه‌دار و رو به بالا هستیم که تا حدودی قرینه‌ی سقف به نظر می‌رسد. از این نما، حجم‌دهی خاصی در سپر‌های طرفین سراتودیده نمی‌شود، اما کشیدگی چراغ‌های اصلی جلو و عقب، کاملا واضح هستند و حس اسپرت خودرو را افزایش می‌دهند. از نکات مثبت در نمای جانبی سراتو، می‌توان به فرم جذاب سپر عقب و حالت خاص درپوش صندوق اشاره کرد، ضمن اینکه ادوات نقره‌ای رنگ زیر شیشه‌ها و رینگ‌های پنج‌پره‌ی ۱۷ اینچ، تاثیر زیادی بر جذابیت این مدل دارند.
نمای پشت سراتو، تفاوت زیادی با مدل ساخت ۲۰۱۳ ندارد و صرفا با تغییراتی جزئی در چراغ‌ها و سپر عقب ارائه می‌شود. با این حساب، علاقه‌مندان خودرو برای تشخیص سراتوی جدید از مدل قبلی، دچار مشکل خواهند شد، اما می‌توانند با توجه به نوار سفیدرنگ مربوط به روشنایی دنده عقب که در نسخه‌ی ۲۰۱۷ به جای مرکز کاسه چراغ در پایین آن قرار دارد؛ متوجه تفاوت مدل فیس‌لیفت شده شوند. البته دو نکته‌ی ظریف هم در طراحی نمای پشت خودرو منظور شده است که شامل حذف آنتن کوسه‌ای و اضافه شدن لبه‌ی درپوش صندوق با حالتی شبیه به اسپویلر می‌شود.
سراتو، همچنان فضای خوبی برای پلاک خودرو دارد و با در نظر گرفتن این قسمت، در بالا و نزدیک به چراغ‌های عقب، ترکیب خوبی پدید آورده است. خط نیم‌دایره‌ی حجم‌دهنده، شبیه به آنچه در سپر جلو وجود دارد، در سپر عقب هم دیده می‌شود تا ابعاد سراتو را بزرگ‌تر نشان دهد. طراحان کیا، همچنان بر جای‌گذاری چراغ‌های فرعی ترمز، روی قسمت پاستیکی و سیاه‌رنگ پایین سپر تاکید دارند. این موضوع، فضای خالی و نسبتا یک‌دستی در بخش فلزی سپر عقب ایجاد می‌کند و البته، هزینه‌ی تولید سراتو را کاهش می‌دهد.
در مجموع می‌توان نتیجه گرفت، برخلاف اینکه کیا سراتو با نسل قبلی و تغییر چهر‌ه‌ی جزئی ارائه می‌شود، همچنان برای بیننده جذابیت دارد. این خودرو با ابعادی به طول ۴۵۶۰ میلی‌متر با عرض ۱۷۸۰ میلی‌متر همراه فاصله محور‌های ۲۷۰۰ میلی‌متر و ارتفاع سقف ۱۴۴۵ میلی‌متر، در حال تولید است.
با ورود به سراتو ۲۰۱۷، متوجه خواهید شد که این خودرو، هیچ‌تفاوت خاصی با نسخه‌ی قبلی ندارد. حالت دایره‌ای داشبورد از نمای کنار، حس اسپرت و جوان‌پسندی فراهم می‌کند، اما با نمایشگر دیجیتال و تک‌رنگ روی داشبورد که ساعت و درجه حرارت بیرون خودرو را نشان می‌دهد، کمی قدیمی و از مدافتاده به نظر می‌رسد. این نوع از مانیتور، کمی پایین‌تر و در قسمت مربوط به تهویه‌ی مطبوع هم دیده می‌شود که دارای کلید‌های گردان سنتی در طرفین است. مجاری هوای تهویه مطبوع که در طرفین داشبورد و پیرامون نمایشگر اصلی قرار دارند، حالتی منحنی، اما طرحی مشابه یکدیگر دارند.
شکاف ورودی CD و DVD، به وضوح در میان داشبورد دیده می‌شود، ضمن اینکه به تبعیت از سبک طراحی سال‌ها قبل، شاهد دکمه‌ی اعلام خطر (فعال‌کننده‌ی فلاشرها) در این ناحیه هستیم. نسخه‌های فول‌آپشن سراتو با نمایشگر ۷ اینچ همراه خواهند بود، اما نمونه‌ی وارداتی دارای نمایشگر لمسی ۴.۲ اینچی است. کلید‌های مربوط به سیستم سرگرمی، با قاب باریک فلزی و نقره‌ای رنگ، از زمینه‌ی داشبورد جدا شده‌اند، درحالیکه با کلیدگران‌های معمولی برای کنترل بلندی صدا و موج رادیو، همراه هستند.
فرمان سراتو، با پوشش چرم مصنوعی ارائه می‌شود، اما فاقد ادوات فلزی و نقره‌ای است. حالت استخوانی فرمان، حس خوبی به راننده می‌دهد و ترکیبی کاملا اسپرت فراهم می‌کند. کلید‌های این قسمت، پرتعداد هستند و برای کروزکنترل، مدیریت سیستم سرگرمی، برقراری تماس تلفنی و بسیاری دیگر امکانات رفاهی سراتو، دکمه‌ی مستقلی روی فرمان وجود دارد. این مدل، از پنل‌های دایره‌ای برای جایگاه سرعت‌سنج و دور موتور استفاده نمی‌کند و از این نظر، مدرن‌تر به نظر می‌رسد. محیط سیاه، با اعداد سفید و عقربه‌ی قرمز، ترکیبی اسپرت و هیجان‌انگیز در پنل پشت فرمان ایجاد می‌کند، درحالیکه با نمایشگر TFT نسبتا بزرگ، اطلاعات فنی با اهمیت را به راننده اطلاع‌رسانی خواهد کرد.
متریال به کار رفته در داشبورد سراتو، با توجه به کلاس این خودرو رضایت‌بخش است. بخش‌های اصلی داشبورد و تودری، از پلاستیک سخت هستند، اما نقاطی که امکان لمس دارند، مثل استراحتگاه بازو داخل در‌ها و قسمت‌هایی از داشبورد، با پلاستیک نرم و قابل قبول ارائه می‌شوند. ظاهر صندلی‌های سراتو ۲۰۱۷، فراتر از انتظار نیست، اما بسیار اسپرت و جذاب به نظر می‌رسد. راحتی نشیمنگاه و هماهنگی آن با فیزیک بدنی یک فرد معمولی هم، خوب ارزیابی می‌شود.
فضای داخلی سراتو، برای چهار انسان بالغ مناسب است و با توجه به عرض خودرو، مسلما برای ۵ انسان بالغ با اندام متوسط، کافی نخواهد بود. شبیه به هیوندای النترا که پلت‌فرم مشترک با سراتو دارد، فضای مناسبی برای سرنشینان ردیف جلو فراهم می‌شود، اما نفر عقب در صورت داشتن قد بلندتر از ۱۸۰ سانتیمتر، چندان راحت نخواهد بود. در چنین شرایطی، فاصله‌ی سر با سقف، محدود به چند سانتیمتر و تقریبا در حالت چسبیده است، اما می‌توان از فاصله‌ی زانو‌ها تا صندلی جلو، رضایت داشت. در مجموع، می‌توان ادعا کرد که یک فرد بلندقد، روی صندلی عقب سراتو، کمی راحت‌تر از هیوندای النترا خواهد بود.
از نکات مثبت در طراحی سراتو، می‌توان به تودری‌ها اشاره کرد که محل نرم و قابل قبولی برای استراحت بازو دارند. دستگیره‌ها فلزی، براق و کروم هستند، ضمن اینکه در تمامی چهار در، بلندگوی سیستم صوتی و جایگاه پاکتی در نظر گرفته شده است. فراموش نکنیم، صندوق بار سراتو ۲۰۱۷، فضای مفید ۴۲۲ لیتر ارائه می‌کند که در مقایسه با نسل جدید النترا با صندوق ۴۶۰ لیتر، کوچک‌تر است. البته با جمع‌کردن صندلی‌های عقب (تکی یا سرتاسری) به سمت جلو، می‌توان فضای بار را افزایش داد.
کیا سراتو، با قوای محرک متنوعی در نقاط مختلف دنیا فروخته می‌شود. با توجه به اینکه تمامی مدل‌های سراتو، با توجه به حجم موتور کمتر از ۲.۵ لیتر و مصرف سوخت کمتر از ۱۰ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، شرایط لازم برای واردات به ایران را دارند.
طبق معمول خودرو‌های وارداتی، سراتو با پیشرانه‌ی مدل پایه وارد کشور می‌شود. این مدل تنفس طبیعی، با حجم ۲ لیتر و قدرت ۱۴۷ اسب بخار، گشتاور ۱۷۹ نیوتن‌متر دارد که به ترتیب در دور موتور‌های ۶۲۰۰ و ۴۵۰۰ دور بر دقیقه حاصل می‌شوند. عجیب اینکه در بروشور شرکت اطلس خودرو به عنوان نماینده رسمی کیا در ایران؛ قدرت همین پیشرانه‌ی ۲ لیتری در دور موتور‌های مشابه، ۱۵۲ اسب بخار و گشتاور آن، ۱۹۲ نیوتن‌متر نوشته شده است. در هر صورت، این مدل سراتو با بنزین استاندارد جهانی در زمانی حدود ۸.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و احتمالا با بنزین سوپر ساخت ایران، حدود ۹ ثانیه پس از شروع حرکت به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت خواهد رسید. سراتو ۲ لیتری، در زمانی نزدیک به ۱۷ ثانیه، سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت خواهد داشت و ۴۰۰ متر را طی خواهد کرد.
نهایت سرعت این نسخه از سراتو که با جعبه‌دنده‌ی خودکار ۶ سرعته در ایران فروخته می‌شود، محدود به ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است. میانگین مصرف سوخت سراتو ۲۰۰۰ سی‌سی در تست‌های خارج از کشور، ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و احتمالا با بنزنی وطنی، حدود ۸ لیتر در ۱۰۰ خواهد بود، ضمن اینکه می‌توان پیش‌بینی کرد با سرعت ثابت بزرگراه، ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و در ترافیک شهری، ۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف بنزین داشته باشد.
در بازار کشور‌های جهان اول مثل امریکا، سراتو با پیشرانه‌ی ۲ لیتری مجهز به GDI (پاشش مستقیم سوخت) هم ارائه می‌شود که عملکردی شبیه به توربوشارژ دارد. این مدل، قدرت ۱۷۳ اسب بخار در موتور ۶۵۰۰ دور بردقیقه و گشتاور ۲۱۰ نیوتن‌متر از دور موتور ۴۷۰۰ دور بر دقیقه تامین می‌کند تا در زمانی کمتر از ۸ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. میانگین مصرف سوخت این مدل، ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است، ضمن اینکه در بزرگراه ۶.۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و در ترافیک شهری، ۹.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، مصرف بنزین خواهد داشت.
جذاب‌ترین نسخه‌ی سراتو در بازار جهانی، مجهز به پیشرانه‌ی توربوشارژ و اینترکولر ۱.۶ لیتری است که نهایت قدرت ۲۰۱ اسب بخار و گشتاور ۲۶۵ نیوتن‌متر فراهم می‌کند. از مزیت‌های این مدل، تولید نهایت گشتاور از دور موتور ۱۵۰۰ دور بر دقیقه است که شتاب‌گیری خوبی در لحظه‌ی شروع حرکت خواهد داشت. سراتو توربو، در زمانی حدود ۶.۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت محدود به ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت ارائه می‌کند. میانگین مصرف سوخت این خودرو، ۹.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است که در بزرگراه به ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و در ترفیک شهری به ۱۰.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد.
سراتو وارداتی به ایران، امکانات رفاهی قابل قبولی ارائه می‌کند و بالاتر از نسخه‌ی استاندارد، محسوب می‌شود. سیستم جمع‌کننده‌ی برقی آینه‌ها، در این کلاس خودرویی به ندرت دیده می‌شود، اما همراه با رینگ‌های اسپرت ۱۷ اینچ طرح جدید، سانروف، دستگیره‌های کروم، روشنایی روز و چراغ‌های عقب LED، کنترل خودکار روشنایی با لامپ زنون همراه با سیستم بدرقه، از مهم‌ترین امکانات بیرونی سراتو ۲۰۱۷ در ایران هستند. نمی‌توان راجع به تمام آپشن‌های یک خودروی وارداتی با دقت سخن گفت، اما بازشدن خودکار درب صندوق هنگام نزدیک شدن راننده به پشت خودرو (بدون دخالت دست) احتمالا در مدل وارداتی ثابت خواهد بود. در بعضی نسخه‌های خارجی، فناوری گردش چراغ‌های اصلی در جهت چرخش خودرو هم، وجود دارد.
داخل سراتوی وارد شده به ایران، کوچک‌ترین نوع نمایشگر با سایز ۴.۲ اینچ وجود دارد، هرچند که بعضی نسخه‌های موجود در نمایشگاه‌ها با نمایشگر ۷ اینچ ارائه می‌شوند. پدال تعویض دنده پشت فرمان، دوربین عقب، درگاه شارژ USB، امکان ارتباط تلفنی از طریق بلوتوث و هماهنگی با سیستم‌های اپل کارپلی و اندرویداتو، برای سرنشینان سراتو وجود دارد. از آپشن‌های جذاب در کابین خودرو، می‌توان به گرم‌کن‌های موجود در چهار صندلی، ورود و استارت بدون کلید، تنطیم برقی گودی کمر راننده، سیستم ضد بخار شیشه‌ها، محفظه‌ی خنک نگه‌دارنده در داشبورد، حافظه‌ی تنظیمات (IMS)، کامیپوتر سفر، پنل سوپرویژن پشت فرمان و تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه اشاره کرد. در مقایسه با النترا و بعضی سراتو‌های وارداتی، به نظر می‌رسد که سراتوی درحال پیش‌فروش توسط نمایندگی رسمی، فاقد سردکن داخل صندلی‌های جلو باشد، درحالیکه این آپشن در سراتو‌های موجود در نمایشگاه‌های تهران دیده می‌شود.
شرایط سراتو از نظر امتیاز در تست‌های ایمنی هم، شباهت زیادی به هیوندای النترا دارد. این خودرو، تقریبا در انواع تصادفات از جهات مختلف، امتیاز خوبی گرفته و در مجموع به‌عنوان محصولی در کلاس کاملا ایمن (TOP SAFETY PICK+) معرفی شده است. فیلم کوتاه مربوط به آزمایش برخورد سراتو از نیمه‌ی روبه‌روی راننده، به‌عنوان یکی از خطرناک‌تری انواع تصادف، در ادامه قابل مشاهده است.
همان‌طور که در تصویر آهسته دیده می‌شود، اتاق سراتو مقاومت خوبی نشان می‌دهد و نه‌تن‌ها در ناحیه‌ی سقف، که از قسمت شیشه‌ی روبروی راننده هم استقامت بالایی فراهم می‌کند. در تصاویر رسمی مربوط به گزارش آزمون ایمنی IIHS، سلامت راننده‌ی فرضی خودرو در ناحیه‌ی پا و زانو، اثبات می‌شود، هرچند که در سمت راننده به دلیل فشار ضربه، کاملا منهدم شده است.
همان‌طور که در تصویر آهسته دیده می‌شود، اتاق سراتو مقاومت خوبی نشان می‌دهد و نه‌تن‌ها در ناحیه‌ی سقف، که از قسمت شیشه‌ی روبروی راننده هم استقامت بالایی فراهم می‌کند. در تصاویر رسمی مربوط به گزارش آزمون ایمنی IIHS، سلامت راننده‌ی فرضی خودرو در ناحیه‌ی پا و زانو، اثبات می‌شود، هرچند که در سمت راننده به دلیل فشار ضربه، کاملا منهدم شده است.
از آنجا که مهم‌ترین و شاید تنها رقیب کیا سراتو در بازار ایران، هیوندای النترا محسوب می‌شود، در بررسی فنی به تفاوت‌های این دو محصول می‌پردازیم. پیش‌تر اشاره شد که پلت‌فرم سراتو النترا مشترک است. این موضوع در باره‌ی پیشرانه‌ها و بسیاری از تجهیزات فنی آن‌ها نیز صدق می‌کند، چراکه در بسیاری پارامترها، مثل وزن، مصرف سوخت، قدرت و گشتاور، شرایط کاملا یکسانی دارند. حتی به نظر می‌رسد جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی خودکار، در سراتو و النترا مشترک باشد.
در بحث شتاب‌گیری، سراتو و النترا تفاوت خاصی ندارند. هرچند که با زمان سرعت‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۹ ثانیه، خودرو‌هایی پرهیجان و فراتر از انتظار محسوب نمی‌شوند، برای رانندگی استاندارد مناسب هستند. با توجه به قدرت ۱۴۷ اسب بخار پیشرانه، میانگین مصرف سوخت ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برای سراتو با بنزین وطنی قابل قبول به نظر می‌رسد. سه مود رانندگی اکو، اسپرت و استاندارد در سراتو وجود دارند که بر شتاب‌گیری و مصرف سوخت تاثیر گزار خواهند بود. برای فرمان الکتریکی این خودروها هم، سه حالت پاسخگویی نرمال، اسپرت و کامفورت در نظر گرفته شده است تا با توجه به علاقه‌ی راننده، سختی متفاوتی داشته باشد.
از نظر آپشن‌های رفاهی و ایمنی، تفاوت‌های ظریفی میان سراتو و النترا ۲۰۱۷ وجود دارد. به عنوان مثال، گردش چراغ‌های اصلی با چرخش فرمان و سیستم جمع‌کننده‌ی الکتریکی آینه‌ها، برخلاف النترا در سراتو دیده می‌شود. از سویی دیگر، می‌توان سراتو را در بازار جهانی، همراه با آپشن با ارزش ترمز خودکار و هدایت‌کننده‌ی خودرو، بین خطوط خریداری کرد که احتمالا در مدل‌های وارداتی آینده وجود خواهند داشت. فراموش نکنیم، النترا هم مزایایی در مقایسه با النترا دارد که شامل سیستم صوتی بهتر، از برند اینفینیتی و نمایشگر بزرگ‌تر است. از نظر ایمنی، محصول جدید هیوندای با یک کیسه هوای بیشتر در قسمت زانوی راننده ارائه می‌شود، اما کیا سراتو فاقد چنین آپشنی است و در عوض، هشدار برخورد از مقابل دارد.
پیش‌تر اشاره کردیم که توانایی‌های فنی النترا و سراتو مشابه هستند، اما از دید نگارنده، سبک طراحی کابین سراتو، حس اسپرت و جوان‌پسندتری به سرنشینان می‌دهد. نشستن پشت فرمان محصول کیا، دید بسیار خوبی در اختیار راننده می‌گذرد و به لطف سبک طراحی ستون‌ها همراه با حفره‌ای که نزدیک آینه بغل‌ها به کار رفته است، عملا نقطه‌ی کوری در مقابل وجود ندارد. سیستم تعلیق و فنربندی سراتو، امتیاز مثبت دیگری برای این خودرو است که در پیچش‌های ناگهانی فرمان و دست‌انداز‌های متداول شهری، تعادل مناسبی فراهم می‌کند.
در بحث ظاهری و جذابیت عمومی، برخلاف اینکه سراتو ۲۰۱۷، فیس‌لیفت محصولی ساخت ۲۰۱۳ محسوب می‌شود، همچنان مدرن و چشم‌گیر عمل می‌کند. این موضوع در نسل جدید النترا که حدود ۲ سال از عمر طراحی خود می‌گذارند، کمتر دیده می‌شود. از سویی دیگر، سبک طراحی سراتو باعث می‌شود که بزرگ‌تر و اسپرت‌تر از النترا به نظر رسد، درحالیکه یک سانتیمتر در طول و ۲ سانتیمتر در عرض، کوچک‌تر از مصحول هیوندای است.
در مجموع، می‌توان پیش‌بینی کرد که با توجه به تشابه فنی و کیفی در سدان‌های سراتو و النترا، خریدار ایرانی صرفا با تکیه بر ظاهر این خودروها، اقدام به خرید هرکدام از آن‌ها کند. فاصله محور‌های این محصولات، کاملا مشابه است، اما سراتو با صندوق بار کوچک‌تر و فضای کابین بزرگ‌تر ارائه می‌شود که در نتیجه، راحتی بیشتری برای سرنشین عقب فراهم می‌کند. با این اوضاف می‌توان پیش‌بینی کرد که خریدار جوان‌تر به سراغ سراتو و افراد میان‌سال با رویکرد استفاده‌ی خانوادگی، علاقه‌ی بیشتری به النترا نشان دهند.
انتهای پیام/