در سالهای اخیر استفاده از سلولهای مزانشیمی حاصل از تمایز سلولهای بنیادی پرتوان افزایش قابل توجهی داشته و نتایج امید بخشی از آن حاصل شده است؛ پرسشی در این بین مطرح میشود، آیا در سلولهای مزانشیمی حاصل از تمایز سلولهای پرتوان ویزیکلهای ترشحی مشابه سلولهای مزانشیمی برداشت شده از بدن است و این سلولها اثری یکسان بر اختلالات کبدی دارند؟
به منظور پاسخ به این پرسش، دکتر حسین بهاروند، دکتر امیرعلی حمیدیه، دکتر سورا مردپور و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه علوم پزشکی تهران، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن ویزیکلهای ترشحی سلولهای مزانشیمی حاصل از تمایز سلولهای پرتوان با سلولهای مزانشیمی حاصل از مغز استخوان و بافت چربی مقایسه شد؛ همچنین اثر این سلولها بر کبد آسیبدیده حیوان مدل آزمایشگاهی بررسی شد.
نتایج این پژوهش نشان داد، سلولهای مزانشیمی حاصل از تمایز سلولهای پرتوان، به شکل معنیداری بیشتر از سلولهای مزانشیمی مغز استخوان و چربی، تقسیم سلولهای تکهستهای پیرامون عروق را مهار میکنند همچنین این سلولها بیشتر از سلولهای مزانشیمی مغز استخوان و چربی ترشح عوامل ضدالتهاب را افزایش میدهند.
مقایسه نتایج در حیوانات مدل آزمایشگاهی که سروز در کبد آنان القا شده بود نشان داد، سلولهای مزانشیمی حاصل از تمایز مانند سلولهای مزانشیمی برداشت شده از بدن، باعث بهبود وضعیت بیماری و کاهش فیبروز و تراکم کلاژن و کاهش مرگ سلولهای کبدی شدند.
نتایج این پژوهش نشان میدهد، سلولهای مزانشیمی حاصل از تمایز و ویزیکلهای ترشحی آنان، مانند سایر سلولهای مزانشیمی، میتوانند بهعنوان محصولی تجاری برای پژوهش و درمان در دسترس مصرفکنندگان قرار گیرند.
انتهای پیام/