به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تلسکوپ بخش مهم و اصلی دارد: اپتیک‌های باکیفیت و پایه‌ای مستحکم و نرم. بقیه چیز‌ها همگی برابرند، دوربین‌های بزرگتر در تلسکوپ دامنه دید و سهولت کار بهتری نسبت به کوچکتر‌ها دارند همان‌طور که در ادامه متوجه خواهید شد. کارآیی و آسان بودن حمل و نقل را از یاد نبرید، بهترین تلسکوپ آن است که بتوانید از آن به خوبی استفاده کنید. با کمی دقت در انتخاب درست تلسکوپ مورد نظرتان می‌توانید برای مدتی طولانی از گشت و گذار در آسمان‌ها لذت ببرید.
بیشتربخوانید :دومین زن فضانورد جهان کیست؟+ تصاویر
روزنه لنز
به گزارش گویا ای تی، مهمترین مشخصه هر تلسکوپ قطر روزنه لنز آن یا همان aperture یعنی قطر لنز یا آینه جذب‌کننده نور آن است که عموما آن را objective خطاب می‌کنند. بر روی متمرکز‌کننده یا جلو لوله آن یا بر روی جعبه به دنبال مشخصات تلسکوپ بگردید. قطر روزنه (D) به میلیمتر و به ندرت به اینچ نشان داده می‌شود (۱ اینچ معادل ۲۵٫۴ میلیمتر است). به‌عنوان یک قانون عمومی باید بدانید که تلسکوپ شما باید حداقل روزنه‌ای به قطر ۲٫۸ اینچ (۷۰ میلیمتر) و ترجیحا بیشتر داشته باشد.
روزنه وسیع‌تر امکان دیدن اشیای کم نور‌تر و جزییات دقیق‌تری نسبت به روزنه‌های کوچکتر فراهم می‌کند. اما یک تلسکوپ کوچک خوب هم می‌تواند چیز‌های بسیاری را به شما نشان دهد مخصوصا اگر به دور از نور شهری زندگی می‌کنید. به‌عنوان مثال، در مکانی نسبتا تاریک می‌توانید با تلسکوپی با روزنه ۳٫۱ اینچی (۸۰ میلیمتری) کهکشان‌هایی در ورای کهکشان شیری را رصد کنید. اما اگر می‌خواهید همان کهکشان‌ها را با جزییات بیشتری ببینید احتمالا به تلسکوپی با روزنه ۶ یا ۸ اینچی مانند تصویر سمت راست نیاز خواهید داشت.
از تلسکوپ‌هایی که با میزان بزرگنمایی‌شان تبلیغ و به فروش می‌رسند دوری کنید مخصوصا آن دسته که قدرت بزرگنمایی غیرمحتمل ۶۰۰ برابری دارند. برای بیشتر فعالیت‌های نجومی حداکثر بزرگنمایی مفید یک تلسکوپ ۵۰ برابر میزان قطر روزنه‌اش در اینچ است ( و یا دو برابر در میلیمتر) .اگر می‌خواهید در بزرگنمایی ۶۰۰ برابر تصویر خوبی داشته باشید به لنزی با روزنه ۱۲ اینچی نیاز خواهید داشت. حتی در این صورت هم باید منتظر تاریکی شب بمانید تا شرایط رصد کردن کاملا مناسب باشد.
انواع تلسکوپ
سه نوع اصلی تلسکوپ وجود دارد:
عدسی نور شکن: در جلو لوله یک لنز دارند. این مدل تلسکوپ‌ها مدلی هستند که قطعا همه شما با آن آشنایی دارید. نگهداری از این مدل‌ها عموما ارزان است ولی با افزایش سایز روزنه قیمتشان بشدت بالا می‌رود.
بازتابنده: این نوع تلسکوپ‌ها نور را در آینه‌ای در انتهای لوله اصلی متمرکز می‌کنند. در بازه‌ای از سایز روزنه این نوع تلسکوپ‌ها ارزان‌ترین در بازار هستند، اما باید هر از گاهی جایگیری و تنظیم اپتیک‌ها را دستکاری کنید، مخصوصا اگر زیاد تلسکوپ را جابه‌جا می‌کنید. اما تنظیم آن کاری نسبتا ساده و سر راست است.
ترکیبی: یا ( catadioptric) تلسکوپ‌های این چنینی که ترکیبی از آینه و لنز دارند لوله‌های جمع و جور و کم وزن دارند. دو طراحی معروف از این تلسکوپ‌ها Schmidt-Cassegrains و Maksutov-Cassegrains هستند.
طول کانونی F یا FL( objective) یا هدف کلید فهمیدن میزان بزرگنمایی تلسکوپ است. این هم تنها همان فاصله کانونی هدف با چشمی تلسکوپ که در اول لوله قرار گرفته است می‌باشد.
پایه
تلسکوپ به یک پایه مناسب برای ثابت ماندن نیاز دارد. اغلب تلسکوپ‌ها در بسته‌ای که عرضه میشوند دارای سه پایه هستند اما بسیاری از تلسکوپ‌های کوچکتر تنها یک پایه اتصال دارند تا بتوان آنها را تنها با یک پیچ به سه پایه‌های عکاسی متصل کرد. پایه‌های مخصوص تلسکوپ دیگر اتصال‌های تک پیچی آسان ندارند اما در عوض مستحکم‌تر و مقاوم‌تر هستند.
خرید تلسکوپ
برخی از تلسکوپ‌ها موتور‌های کوچکی برای چرخیدن دارند که این کار را می‌توان با فشردن یک کلید بر روی کنترل انجام داد. در مدل‌های پیشرفته‌تر از این مدل‌ها که عموما تلسکوپ‌های «Go To » نام دارند یک کامپیوتر بسیار ریز درون کنترل قرار دارد. هنگامی که تاریخ و زمان درست و موقعیت جغرافیایی‌تان را وارد کردید (مدل‌های جدید حتی به این هم نیازی ندارند) تلسکوپ به صورت خودکار اشیای نجومی را ردیابی و رصد می‌کند. در برخی از این نوع تلسکوپ‌ها به شما اجازه انجام یک تور راهنما داده می‌شود که در آن بهترین نمایش از اشیای فضایی به همراه نوشته‌های دیجیتالی از اطلاعات کنونی درخصوص آن اشیاء به شما نشان داده خواهد شد.
اما تلسکوپ‌های Go To برای همه مناسب نیستند. فرآیند راه‌اندازی‌شان برای افرادی که از آن سر در نمی‌آورند و نمیدانند که باید براساس کدام ستاره‌ها تلسکوپ را تنظیم کنند، بسیار گیج‌کننده است. تلسکوپ‌های Go To ارزان روزنه‌های کوچکتری نسبت به مدل‌های معمولی و ابتدایی‌تر با قیمت برابر دارند.
روزنامه شهروند
انتهای پیام/