به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم ملی کشتی آزاد ایران در رقابت های جهانی 2018 با کسب 3 مدال برنز حسن یزدانی، علیرضا کریمی و پرویز هادی عنوانی بهتر از ششمی را کسب نکرد و در کشتی فرنگی نیز تا کنون توفیق چندانی را به دست نیاورده اما رسول خادم رئیس فدراسیون کشتی که عنوان سرمربی تیم آزاد را نیز یدک می کشد بجای قبول و برطرف کردن ضعف های فنی با انتشار نامه به رئیس جمهور اذهان را به این سمت و سو سوق می دهد که وی بدنبال فرافکنی است البته رئیس فدراسیون کشتی پیشتر علاقه ی خود را برای منتشر کردن بیانیه و نامه نگاری نشان داده است.
هنوز مدت زیادی از قهر و نازهای رسول خادم نگذشته است که به بهانه های واهی بارها جامعه کشتی را تا مرز سکته برد و دست آخر متوقع بود که باید وزارت ورزش و جوانان برخی خواسته های او را بپذیرد و در آن زمان بنا بر مصلحت استعفای وی پذیرفته نشد و دوباره با سلام و صلوات به کشتی برگشت آنهم در فدراسیونی که هم رئیسش خودش هست هم سر مربی کشتی آزادش!
رسول راه را درست نمی رود به نوعی در این بازی جر زنی می کند، در کشور ما بیشتر بخش ها در شرایط غیر حرفه ای از لحاظ امکانات و مسائل مالی قراردارند اما آنرا بهانه ناکامی نمی دانند چه بسا در رشته های دیگر هم بدون امکانات نتایج خوبی حاصل می شود و ورزشکاران بعد از مسابقات قهرمانی و کسب مدال به دستفروشی و هزار شغل دیگر دست می زنند اما ناکامی را به نداشتن پول و مشکل معیشتی ربط نمی دهند.
بیشتر بخوانید:
نامه رسول خادم به رئیس جمهور
رسول خادم راه را اشتباه می رود و البته در مورد نامه نگاری به رئیس جمهور بهتر بود بعد از بازگشت اول دیدگاه فنی را در مورد عملکرد تیم ملی اعلام می کرد و ضعف های خودش را می پذیرفت بعد به فکر نامه نگاری برای رئیس جمهور می افتاد.
از قدیم گفتند اول برادری را ثابت کن بعد ادعای ارث و میراث کن ، مگر نه اینکه فدراسیون کشتی نسبت به بقیه رشته ها بودجه مناسب تری دارد؟ اصلا از کجا معلوم مشکل از کادر فنی نیست؟
در هر صورت هیچ کسی نمی تواند موفقیت های کشتی را در طول تاریخ ورزش انکار کند و یا نفی کند کشتی به عنوان ورزش اول همواره در بازی های المپیک و آسیایی جور سایر رشته ها را کشیده اما نکته قابل توجه این است که چرا بجای پذیرش ضعف های فنی در رقابت های جهانی به دنبال پیدا کردن ناکامی در جای دیگری هستیم.
درست است شرایط قبل از اعزام ایده آل نبوده، تدارکات لازم به دلیل مشکلات مالی صورت نگرفته، برخی از اعزام ها لغو شده اما مگر زمانی که تیم های ملی در میادین بزرگ موفقیتی به دست آورند اوضاع خیلی بهتر از وضعیت کنونی بوده؟ مورد قابل تامل همین است که با بضاعت و امکانات موجود کشور باید برای موفقیت تلاش کرد.
مردم همیشه در کنار قهرمانان خود بوده و خواهند بود و برای همین است که نسبت به سرنوشت رشته هایی چون کشتی که ریشه در فرهنگ و تاریخ ما دارد واکنش های بیشتر نشان می دهند،به درستی که توقع از گوش شکسته ها همیشه بالا بوده و هست اما باید اشتباهات خودمان را در رقابت های جهانی قبول کنیم که اگر قبول کنیم به طور حتم در آینده نتایج بهتری حاصل خواهد شد.
آقای خادم نامه از راه دور فقط یک معنا می تواند داشته باشد و آنهم فرافکنی است در قبال نتایج ضعیف شما که مرد عمل هستید و روی تشک نشان دادید نیازی به قلم و کاغذ آنهم در سمت و سوی سیاست نیست، شاید هم احساس خطر قلم شما را پررنگ می کند که اگر این باشد برای نام بزرگی مثل رسول سم است.
انتهای پیام/
که پول نمی خواهد غیرت و مردانگی می خواهد و غرور ملی...