این زوج درمانگر بیان کرد: افراد باید توجه کنند که تنها باید به همسر آینده خود بگویند که صرع دارند و هیچ لزومی وجود ندارد تمام افراد حاضر و خانواده طرف مقابل این موضوع را بدانند، چرا که این موضوع می‌تواند مشکلات زیادی به وجود آورد.
سیفی‌کار درباره اینکه چه زمانی بگوییم صرع داریم، گفت: همه افرادی که با یکدیگر آشنا می‌شوند برخی نکات و ویژگی‌ها را مطرح می‌کنند؛ روزهای اول همه از خوبی‌ها و داشته‌هایشان می‌گویند و هیچکس مشکلات اخلاقی خود را بازگو نمی‌کند، در مرحله اول فرصت آشنایی و شناخت را مهیا کنید و بعد از آن بیماری خود را مطرح کنید.
وی ادامه داد: اصلا لزومی ندارد در جلسه اول بیماری خود را مطرح کنید و بهترین زمان برای بیان مطلب بعد از ایجاد آشنایی و جلسه خواستگاری است؛ در ازدواج غیر سنتی باید بعد از ایجاد شناخت این موضوع مطرح شود، این را فراموش نکنید که باورتان درباره این بیماری بسیار مهم است.
این زوج درمانگر تشریح کرد: موارد و نکاتی که تا بحال برایتان رخ داده است مانند تشنج و غش کردن و اینکه دچار چه حمله‌ایی می‌شوید را باید بیان کنید؛ لازم است مواردی را بگوییم که اطلاع کامل به طرف مقابل بدهد، بازگویی موارد احتمالی و عوارض زمینه ساز است که باید طرف مقابل از آن آگاهی داشته باشد نیز اهمیت دارد.
سیفی‌کار درباره اینکه چگونه باید بگوییم صرع داریم، گفت: یکی از کارها هدیه دادن کتاب در زمینه صرع به طرف مقابل است که بسیار در بیان مطالب کمک می‌کند چرا که او از بیماری مطلع می‌شود؛ کار دیگر ارائه مقاله است تا اطلاعات فرد را در این زمینه افزایش داد و باید با گرایشی آگاهانه و بدون ترس مطلب را بیان کرد که بسیار تاثیر مثبت دارد.
این زوج درمانگر ادامه داد: زمانی که بیماری خود را به طرف مقابل می‌گویید خودتان را قضاوت نکنید؛ فراموش نکنید که ابتدا خودتان باید این بیماری را بپذیرید و باورهایتان را تقویت کنید، دنیا را از زاویه مثبت نگاه کنید.
وی یادآوری کرد: ارتباط صحیح ارتباطی است که بتوان در آن شرایطی را مهیا کرد که تمام ابعاد شخصیتی را برای طرف مقابل بازگو کرد؛ باید اجازه دهیم طرف مقابل ما را بشناسد و همچنین خودمان شناخته شویم.
انتهای پیام/