به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان،ترازنامه صورت وضعیت مالی است که بنوعی تصویری لحظه‌ای از وضعیت مالی شرکت را در زمانی مشخص نمایش می‌دهد و حسابداران می‌توانند از آن گزارش مالی تهیه کنند.
ترازنامه‌ها معمولا در انتهای یک دوره مالی تهیه می‌شوند و فرمولی خاص برای بدست آوردن آن وجود دارد که امروز باشگاه خبرنگارن جوان قصد دارد تا به معرفی ترازنامه و نحوه بدست آوری و تفسیر آن بپردازد، پس اگر تمایل دارید اطلاعاتتان را در این زمینه بیشتر کنید این مطلب را از دست ندهید.
ترازنامه، بیلان یا صورت وضعیت مالی یکی از صورت‌های مالی اساسی است که وضعیت مالی یک شخصیت حسابداری (شخصیت گزارشگر) را در یک زمان مشخص نشان می‌دهد؛ که باید توسط یک نهاد حسابرسی تهیه شود.
ترازنامه معمولاً در پایان یک دوره مالی تهیه می شود. در ترازنامه سه قلم اطلاعاتی دارایی، بدهی و سرمایه مشخص می‌شود. این ۳ بخش در ترازنامه‌ها، این ایده را به سرمایه‌گذاران می‌دهد که داشته‌ها (دارایی‌ها) و چه دیونی (بدهی‌هایی) دارد و صاحبان شرکت چه مقدار سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
این مطلب را از دست ندهید: فرمول محاسبه سود دریافتی سپرده
ترازنامه به زبان ساده مشخص می‌کند که یک مؤسسه چه میزان دارایی دارد: زمین، ساختمان، اثاثه، وجه نقد در صندوق و… همگی میزان دارایی مؤسسه را نشان می‌دهند. بدهکاران به شرکت نیز جز دارایی‌های شرکت محسوب می‌شود. زیرا بدهکاران نیز در نهایت با پرداخت پول به صندوق شرکت یا پرداخت‌های از نوع دیگر (چک و…) موجب افزایش دارایی شرکت می‌شوند.
از طرفی در ترازنامه میزان بدهی سازمان نیز مشخص می شود. هر سازمان ممکن است به افراد مختلف بدهی داشته باشد (حساب بستانکاران) یا مؤسسه ممکن است با صدور چک‌های مختلف اسناد پرداختنی مختلفی داشته باشد. خلاصه اطلاعات بدهی مؤسسه و در نهایت سرمایه تشکیل مؤسسه نیز در قسمت بدهی‌های ترازنامه مشخص می شود. علت امر این است، که شرکت همواره به صاحب سرمایه بدهکار است در حقیقت بدهی و سرمایه دیون یک مؤسسه را به افراد حقیقی یا حقوقی دیگر مشخص می‌کند.
دارایی = بدهی + سرمایه به این اصل، معادله اصلی حسابداری می‌گویند.
در بخش دارایی‌ها، حساب‌ها از بالا به پایین به ترتیب نقدینگی، یعنی بر اساس میزان سهولت تبدیل دارایی به پول نقد فهرست می‌شوند.
این مطلب را از دست ندهید: آشنایی با نحوه محاسبه نرخ دیه
دارایی‌ها به دو قسمت دارایی‌های جاری، یعنی دارایی‌هایی که در طول یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل می‌شوند، و دارایی‌های غیرجاری یا بلندمدت، یعنی دارایی‌هایی که مدت زمان تبدیل آن‌ها به پول نقد بیش از یک سال است، تقسیم می‌شوند.
بدهی دیونی است که شرکت باید به طرف‌های خارج از سازمان بپردازد و می‌توانند طلب تأمین‌کنندگان، سود اوراق قرضه‌ی صادره به طلبکاران، اجاره‌بها، تسهیلات و حقوق و دستمزد باشد.
این مطلب را از دست ندهید: نحوه محاسبه بیمه سربازی در سوابق کاری
بدهی‌های جاری بدهی‌هایی هستند که موعد سررسید آن‌ها در طی یک سال است و بر اساس تاریخ سررسید فهرست می‌شوند.
بدهی‌های بلندمدت هم سررسید‌های بالای یک سال دارند.
سود و اصل اوراق قرضه‌ی صادره؛
مالیات‌های افزوده شده که تا سال آینده پرداخت نخواهند شد.
این مطلب را از دست ندهید: نحوه محاسبه و پرداخت یارانه
بعضی از بدهی‌ها در ترازنامه آورده نمی‌شوند.
اجاره عملیاتی نمونه‌ای از این دست بدهی‌هاست.
حقوق صاحبان سهام پولی است که به صاحبان کسب‌وکار یعنی صاحبان سهام آن اختصاص دارد. این پول با عنوان «دارایی خالص» هم شناخته می‌شود چرا که معادل کل دارایی‌های یک شرکت منهای بدهی‌هایی است که به غیرصاحبان سهام باید پرداخت شود.
سود انباشته، سود خالص یک شرکت است که یا بر روی کسب‌وکار مجدد سرمایه‌گذاری می‌شود یا برای پرداخت دیون مورد استفاده قرار می‌گیرد و مابقی نیز بین صاحبان سهام به‌صورت سود سهام توزیع می‌شود.
سهام خزانه‌داری، سهامی است که شرکت یا آن را بازخرید می‌کند یا از ابتدا صادر نمی‌کند. این سهام را می‌توان در تاریخی دیگر فروخت تا نقدینگی یا اندوخته را بالا برد و مانع تصاحب خصمانه شد.
بیشتر بخوانید: نحوه محاسبه سود و جرائم بانکی دقیق بررسی شود
بعضی از شرکت‌ها اقدام به صدور سهام ممتاز می‌کنند که جدای از سهام‌های عادی در بخش حقوق صاحبان سهام فهرست می‌شوند. به سهام ممتاز یک ارزش نسبی دلخواه تخصیص داده می‌شود (در بعضی موارد برای سهام‌های عادی هم همین کار انجام می‌شود)، اما به‌قدری کم است که هیچ باری بر روی ارزش بازاری سهم‌ها تحمیل نمی‌کند. حساب‌های سهام ممتاز و سهام عادی با ضرب ارزش نسبی در تعداد سهم‌های صادره محاسبه می‌شود.
سرمایه پرداخت‌شده اضافی یا مازاد سرمایه، نشان‌دهنده مقداری است که صاحبان سهام مازاد بر حساب‌های سهام عادی یا سهام ممتاز سرمایه‌گذاری کرده‌اند که بر حسب ارزش نسبی است تا قیمت بازار. حقوق صاحبان سهام مستقیما با بازار سرمایه شرکت در ارتباط نیست: حقوق صاحبان سهام بر اساس قیمت جاری سهام است در حالی که سرمایه پرداخت‌شده مجموع ارزشی (equity) است که با هر قیمتی خریداری شده است.
تحلیلگران و مؤسساتی که مشاوره مالی می‌دهند به‌طور معمول کارشان را با بررسی ترازنامه آغاز می‌کنند. علت این است که ترازنامه تصویری لحظه‌ای از دارایی و بدهی‌های شرکت در یک نقطه از زمان است؛ نه همانند صورت سود و زیان در یک دوره خاص زمانی.
این مطلب را از دست ندهید: نحوه محاسبه قیمت طلا و سکه
بسیاری از کارشناسان پول نقد را به‌عنوان مهم‌ترین آیتم ترازنامه یک شرکت می‌دانند. سایر آیتم‌های مهم عبارتند از: حساب‌های دریافتی، سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت، املاک و مستغلات و تجهیزات و آیتم‌های عمده بدهی.
ترازنامه تصویری لحظه‌ای از وضعیت مالی شرکت در زمانی مشخص را نمایش می‌دهد. ترازنامه به خودی خود نمی‌تواند اطلاعاتی از روند‌هایی را که در دوره زمانی طولانی رخ می‌دهد در اختیار شما قرار بدهد. به همین علت، آن را باید با ترازنامه‌ی دوره‌های گذشته در همان سازمان مقایسه کرد. همچنین می‌توان ترازنامه را با سایر کسب‌وکار‌های همان صنعت مقایسه کرد چرا که صنایع مختلف رویکرد‌های خاص خود را در مسائل مالی دارند.
این مطلب را از دست ندهید: نحوه محاسبه قیمت فروش عمده پهنای باند
نسبت‌های فراوانی از جمله نسبت بدهی به سهام را می‌توان از ترازنامه به دست آورد که به کمک آن سرمایه‌گذاران می‌توانند از سلامت فعالیت مالی شرکت مطلع شوند. صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد نیز اطلاعات ارزشمندی به منظور ارزیابی وضعیت مالی شرکت‌ها به دست می‌دهند.
اگر به تازگی کسب‌وکاری را راه‌اندازی کرده‌اید یا در حال توسعه کسب وکارتان هستید و وقت کافی برای سر و کله زدن با اعداد و ارقام این ترازنامه‌ها ا ندارید می‌توانید از یک موسسه حسابداری معتبر و حرفه‌ای کمک بگیرید. مؤسساتی متخصصان با تجربه‌ای در این زمینه دارند که می‌توانند انواع صورت‌های مالی را با توجه به صنعت و نیاز کسب‌وکار شما تحلیل و تفسیر کنند و راهکار‌های مناسب را برای بهبود وضعیت شرکت به شما ارائه بدهند.
انتهای پیام/