این روانپزشک کودک بیان کرد: شیوع این بیماری در ایران یک درصد و پنجاه نفر است و مانند انفجار در نظر گرفته می‌شود، حجمی بسیار زیاد از کودکان را درگیر می‌کند از این رو به عنوان یک طیف شناخته شده است.
رازجویان ادامه داد: کودکان اوتیسم بچه‌هایی هستند که نمی‌توانند صحبت کنند و نیاز به حمایت بسیاری دارند.
این روانشناس کودک افزود: اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که به علت‌های مختلف در کودکان به وجود می‌آید، کودکان اوتیسم اصولا در دو الی سه سال اول زندگی مانند کودکان عادی هستند، اما به مرور زمان پسرفت می‌کنند؛ پیش آگاهی این کودکان کاملا متفاوت از دیگر کودکان است و با درمان‌های زودرس می‌توان پیش آگاهی آنها را تغییر داد.
رازجویان تشریح کرد: اگر بتوان با درمان‌های زودرس پیش آگاهی کودکان اوتیسم را تغییر داد، این کودکان به مرور زمان با دیگران ارتباط برقرار کرده و وارد مدرسه و بازار کار می شوند.
رازجویان افزود: در حال حاضر وزارتخانه‌ها درگیر مشکلات این کودکان هستند، درمان این کودکان در کار تیمی اتفاق می افتد و سیستم درمانی متفاوتی دارد؛ سیستم درمانی این اختلال شامل کاردرمانی، روان‌درمانی و گفتاردرمانی است که هرکدام از سیستم‌ها در درمان بسیار موثر هستند.
وی تصریح کرد: اوتیسم به علت‌های ناشناخته‌ای در کودکان به وجود می‌آید اما ارثی بودن این اختلال بسیار مطرح است، اصولا این کودکان در خانواده‌هایی که این بیماری وجود داشته متولد می‌شوند، اما اینکه چه ژن خاصی در بروز این بیماری مطرح باشد،هنوز مشخص نیست.
این روانشناس کودک با اشاره به عملکرد یکسان کودکان اوتیسم با سایر افراد، گفت: این کودکان می‌توانند مانند بقیه افراد عمر کنند اما مسئله‌ای که مطرح است، نوع فعالیت و کنترل بیماری است که باید بتوان آن را درمان کرد.
رازجویان گفت: این بیماری با علائم ارتباطی زودی شروع می‌شود؛ زمانی که به دنیا می‌آیند به مادر نگاه نمی‌کنند و ممکن است دست خود را برای بغل کردن مادر بلند نکنند، قان و قون آنها کمتر از بچه‌های دیگر است و ممکن است به نور و صدا حساسیت داشته باشند. بازی‌های متفاوت دارند ممکن است با یک وسیله مانند چرخ ماشین بیشتر بازی کنند.
وی اظهار کرد: این کودکان بازی قایم باشک دوست ندارند، ممکن است وسواس زیادی داشته باشند، در دوستیابی ضعیف هستند، اختلال اضطرابی و افسردگی دارند، همچنین رفتارهای کلیشه‌ای تکراری دارند و از نظر حس و حرکت ممکن است دچار مشکلاتی باشند و برخی صداها ممکن است باعث آزارشان شود.
این دبیر علمی با تأکید بر اینکه کارهای توانبخشی بسیار در درمان این کودکان موثر است، گفت: درمان‌های زودرس بسیار در کنترل بیماری تأثیر دارد و با توانبخشی می‌توان نورون‌های مغز این کودکان را روشن کرد و با روشن کردن این نورون‌ها می‌توانند به مرور به فعالیت عادی خود برگردند.
رازجویان بیان کرد: زمانی که بچه را زیر یکسال صدا می‌کنند، عکس‌العمل نشان نداده و متوجه صدایی نمی‌شوند، این یکی از علامت‌های مهم کودکان طیف اوتیسم است.
وی یادآوری کرد: طیف یک خط سیاه و یک خط سفید دارد؛ بچه‌های طیف اوتیسم در این بازه رنگی وجود دارند و اگر کارهای توانبخشی آنها به درستی پیش رود، آنها به طیف سفید نزدیک می‌شوند و کلام بهتر خواهد شد، می‌توانند به درستی با دیگران ارتباط برقرار و بازی کنند و در نهایت می‌توانند مانند کودکان دیگر وارد مدرسه و دانشگاه شوند، اما اگر به موقع و زودرس این کودکان شناسایی نشوند، به طیف سیاه نزدیک خواهند شد.
انتهای پیام/