او افزود: دست پدر و مادرم را که هرچه دارم از آنهاست می بوسم و نهایت تشکر را دارم از استادم خانم دکتر شیعه که بدون هیچ چشمداشتی زحمات بی شائبه ای متحمل شد تا امروز من در این جایگاه قرار داشته باشم.
دارابیان بیان کرد: هنگام نواخته شدن سرود کشورم همه سلول های بدنم خوشحال بود ودچار غرور شده بود. امیدوارم که این صحنه را در توکیو هم شاهد باشم.
قهرمان پارادومیدانی کشورمان گفت: مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار شد و داوران هم بسیار سختگیر بودند. خدا را شکر که حتی سختگیری داوران هم مانع از کسب مدال طلای من نشد.
عبدل پور: از رکوردم راضی هستم ولی از مدالم ناراضی
تیم ملی آقایان گلبال به مدال طلا رسید
نصیری: ژاپنی‌ها می خواستند صاحب مدال طلا شوند
انتهای پیام/