1-روغن کنجد، یک روغن گیاهی و استخراج‌شده از دانه‌های کنجد است که از قدیم در جنوب هند برای پخت و پز از آن استفاده می‌شده و می‌شود. این روغن برای طعم‌دادن به غذا در آشپزی چینی، ژاپنی و کره‌ای نیز کاربردهای فراوانی دارد. به هر حال این روغن از آسیا به سایر نقاط دنیا معرفی شده و خواص فراوانی را به آن نسبت می‌دهند.
2-روغن کنجد از منابع ویتامین E محسوب می‌شود و سرشار از منیزیم، کلسیم، مس، روی و ویتامین B6 است. مقدار کلسیم موجود در نصف پیمانه کنجد، سه برابر بیشتر از شیر در همان مقدار است. به دلیل داشتن عنصر مس، مصرف این روغن به درمان آرتروز کمک می‌کند، روی و کلسیم هم احتمال ابتلا به پوکی استخوان را به حداقل می‌رساند و منیزیم موجود در آن از سلامت سیستم تنفسی بدن محافظت می‌کند.
خواندن مقاله "وقتی مفاصل با ما راه نمی آیند مروری بر بیماری آرتروز" را به شما توصیه می کنیم.
3-روغن کنجد از بهترین گزینه‌های انتخابی برای کسانی است که از فشار خون بالا رنج می‌برند. این روغن دارای اسیدهای چرب امگا 6 و امگا 9 است و به این دلیل در دمای اتاق مایع باقی می‌ماند. روغن کنجد ترکیب‌هایی به نام سیزامین و سزاملین دارد که دریافتشان به تنظیم فشار خون کمک می‌کند. البته منیزیم موجود در این روغن نیز در تنظیم فشار خون موثر است.
4-شهرت روغن کنجد به خاطر مقاومت در برابر اکسید شدن آن است. یکی از دلایل این مقاومت بیش از حد به خاطر وجود توکوفرول در این روغن است و میزان آن در روغن کنجد 1200 میلی گرم بر کیلوگرم است. در بین اقسام مختلف ایزومرهای توکوفرول، گاما توکوفرول قوی‌ترین آنتی اکسیدان موجود در روغن‌ها می‌باشد.
این خاصیت آنتی اکسیدانی، ماندگاری این روغن را در برابر حرارت در مقایسه با روغن‌های دیگر بسیار افزایش داده است. مقاومت اکسیداتیو روغن کنجد در برابر حرارت 110 درجه سانتی‌گراد 17/5 ساعت می‌باشد که این روغن را در دسته روغن‌های با مقاومت بالا قرار می‌دهد. همچنین نقطه دود این روغن 226 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. شایان ذکر است مقاومت حرارتی روغن‌های مخصوص سرخ کردنی در همین دما حداکثر 14 ساعت می‌باشد. لذا از این روغن می‌توان در مصارف سرخ کردنی عمیق با طیب خاطر استفاده نمود. البته برخی از انواع آن برای سرخ‌کردن مناسب نیست. مثلا روغن کنجد با رنگ روشن نقطه دود بالایی دارد و برای همین منظور می‌توان آن را برای سرخ‌کردن عمیق (طولانی‌مدت) موادخوراکی استفاده کرد اما روغن کنجد تیره‌رنگ برای سرخ‌کردن طولانی‌مدت مناسب نیست و فقط می‌توان آن را به عنوان چاشنی سالاد یا پخت و پز معمولی به کار برد.
5-روغن کنجد دارای خواص ضدباکتریایی و ضدقارچی نیز است به همین دلیل عادت به مصرف آن می‌تواند به بهداشت دهان و دندان کمک کند زیرا باکتری‌های مضر دهانی را از بین می‌برد و احتمال پوسیدگی دندان‌ها را به حداقل ممکن می‌رساند.
6-یکی از دلایل ابتلا به بیماری‌های قلبی، ورود رادیکال‌های آزاد به بدن و آثار منفی آنها بر عروق خونی است. روغن کنجد به دلیل داشتن سیزامولین و سیزامین که خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی دارد، از گرفتگی عروق جلوگیری و حتی به کاهش شدت این مشکل کمک می‌کند.
7-بررسی‌ها نشان داده‌اند دریافت روزانه 100 میلی‌گرم منیزیم که در این روغن به مقدار قابل ملاحظه‌ای وجود دارد، تا 12 درصد احتمال ابتلا به سرطان (به‌خصوص سرطان کولون یا روده بزرگ) را کاهش می‌دهد بنابراین افرادی که مستعد ابتلا به این بیماری هستند، بهتر است این روغن را در رژیم غذایی‌شان بگنجانند.
8-افراد مبتلا به دیابت نوع 2، بهتر است روغن کنجد مصرف کنند زیرا بررسی‌ها نشان داده منیزیم موجود در این روغن به کاهش قند خون افراد دیابتی کمک می‌کند.
9-خواص ذکر شده در مورد روغن کنجد بدین معنا نیست که شما آزادید هر چه قدر که می‌خواهید از آن در طی یک روز استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که کالری همه‌ی روغن‌ها یکسان است؛ یعنی هر 5 گرم آن که معادل یک قاشق چای خوری می‌شود، چیزی حدود 45 کیلوکالری انرژی دارد. پس مراقب باشید تا با مصرف بی رویه آن دچار اضافه وزن و در پی آن دچار مشکلات و بیماری‌های مختلف نشوید.
10-روغن کنجد را باید در ظروف تیره‌رنگ و به‌خصوص شیشه‌ای ریخت، در ظرف را محکم بست و آن را در کنار اجاق گاز نگذاشت. به این ترتیب احتمال اکسیدشدن اسیدهای چرب غیراشباع موجود در این روغن به حداقل ممکن خواهد رسید
منبع:بهداشت نیوز
انتهای پیام/