در واقع این نوع از بازی‌ها به‌دلیل داشتن صفحات گرافیکی، تنوع رنگ و سرعت زیاد تعویض صفحات، با تاثیرات منفی بر مغز و اعصاب کودکان، باعث برخی اختلالات روانی و رفتارهای خشونت‌آمیز می‌شوند، از آنجایی که مغز کودک قابلیت تجزیه و تحلیل این تصاویر را ندارد با واقعی تصور کردن این تصاویر، بازی‌ها را در ذهن خود شکل می‌دهد.
بر اساس تحقیقات، در این نوع از بازی ها، فعالیت آن بخش از مغز کودکان که مرتبط با احساسات و عواطف است، افزایش پیدا کرده و فعالیت بخشی که کنترل مغز کودک را در اختیار دارد، کاهش پیدا می‌کند. بنابراین این بازی‌ها دشمن درجه یک سلول‌های مغزی کودک هستند و به مرور به کوچک شدن و از بین رفتن این سلول‌ها منجر می شوند.
همچنین اکثر کودکانی که ساعات طولانی از وقت خود را صرف این بازی ها می کنند به مرور زمان در برقراری ارتباط با افراد خانواده، دوستان و... به شدت دچار مشکل می‌شوند.
در ادامه به برخی از این مشکلات اشاره خواهیم کرد:
این بازی‌ها واکنش‌های عاطفی کودک را سرکوب می‌کند.
محتویات خشن بازی‌ها، رفتارهای تهاجمی را افزایش می‌دهد.
خطر حملات ناگهانی بیماری صرع و اختلالات ناشی از حساسیت به نور را افزایش می‌دهد.
بازی کردن‌های طولانی‌مدت ممکن است به چاقی، حواس‌پرتی و ضعف عملکرد کودکان در مدرسه منجر شود.
بازی‌های رایانه‌ای باعث کوچک شدن قسمتی از مغز که وظیفه کنترل رفتارهای اجتماعی را برعهده دارد، شده و ناهنجاری هایی در قسمت سفید مغز ایجاد می‌کنند.
قسمتی از مغز که وظیفه رفتارهای اجتماعی و همچنین مهارت‌های شناختی دارد به دلیل بیش از حد از بازی های رایانه ای، نسبت به حالت طبیعی کوچک‌تر می شود.
همچنین ناهنجارهایی در قسمت سفید مغز که وظیفه هماهنگی میان مناطق مختلف مغز را به‌عهده دارد، مشاهده شده است.
بنابراین بازی‌های یارانه‌ای علاوه بر آسیب‌های شناختی در مهارت بروز احساسات، در قدرت تصمیم‌گیری کودکان تاثیرات منفی و غیرقابل جبرانی بگذارد.
بازی‌هایی که نیاز به عملکرد لحظه‌ای دارند، این قسمت را که حرکات حساس را کنترل می‌کند، فعال می کند. بنابراین کودکانی که با بازی‌های دارای خشونت بالا بازی می‌کنند هم از افراد معمولی عصبانی‌ترند و هم عملکرد مغزی‌شان ضعیف‌تر است.
یکی از تحقیقات نشان داده که تعداد بسیاری از بازی‌کنندگان، تنها می‌توانند مغز بازی‌های رایانه‌ای را داشته باشند. این بدین معنی است که یک هفته بازی کردن بازی‌های خشن باعث کم شدن فعالیت لب جلویی مغزشان شده و باعث تغییرات خلقی در آنها می‌شود.
بازی‌هایی که نیازمند تعقل هستند، این قسمت را فعال می‌کنند که کارش تصمیم‌گیری است. بنابراین وقتی بازی‌کنندگان به‌طور پیوسته به بازی‌های خشن می‌پردازند، کاهش قابل‌توجهی در این قسمت پیدا می‌شود. در نتیجه باعث تغییرات خلقی ناگهانی و رفتارهای پرخاشگرانه می‌شود، که حتی پس از خارج شدن از بازی نیز ادامه می‌یابد.
دپامین تقریبا وسط مغز است و با انجام بازی‌های رایانه‌ای در مغز ترشح و باعث یادگیری بهتر و حس پاداش می‌شود. بنابراین بازی کردن بازی‌های خشن باعث افزایش رفتارها، احساسات و تفکرات تهاجمی در کوتاه‌مدت و بلندمدت می‌شود.
دقیقا بعد از تیراندازی به وسیله اسلحه در بازی‌های رایانه‌ای این قسمت از مغز که مخصوص برنامه‌ریزی و امور ادراکی است، فعالیت بیشتری از خود نشان می‌دهد و تقویت می‌شود. بنابراین یک هفته بازی کردن، بازی‌های خشن باعث کم شدن فعالیت در امور عددی می‌شود.
در حین تیراندازی و بعد از آن نقاطی مسئول تفکیک تضادهای رفتاری کاربر هستند. مطالعات نشان داده‌اند که بازی‌کنندگان ممکن است بخاطر مقابله با خشونتی که در بازی از خود نشان می‌دهند، واکنش‌های هیجانی خود را سرکوب کنند.
به عنوان یک پدر و مادر آگاه و مسئول به فرزندمان در تشخیص مناسب یا نامناسب بودن بازی‌ها کمک کنید، البته تا آنجا که ممکن است باید با روش های دوستانه او را همراهی کنید.
ـ با بازی‌های رایانه‌ای و گذراندن دوره‌های آموزشی در این زمینه آشنا شوید و در صورت لزوم برخی از نکات را از کودک دلبندمان یاد بگیرید.
ـ مثل یک دوست به‌طور فعال در خرید بازی‌ها نقش داشته باشید و سعی کنید بازی‌هایی را برای فرزندمان انتخاب کنید که مناسب سن او هستند، بنابراین باید از گروه سنی بازی‌ها آگاه باشید.
ـ تمام رسانه‌هایی را که فرزندمان از آن استفاده می‌کند، کنترل کنید.
ـ زمانی را برای فرزند دلبندمان در نظر بگیرید و با او درباره بازی‌ها صحبت کرده و احساس او را درباره آن نیز جویا شوید.
ـ به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید اطلاعات کاملی در مورد بازی‌ها کسب کنید. بازی‌های فکری و اکشن را برای کودک خود انتخاب کنید، اما مدت زمان استفاده از هرکدام را مشخص نمایید. به‌طور کلی مدت زمان بازی کودک در روز نباید بیشتر از دو ساعت باشد.
ـ والدین باید در نظر داشته باشند که تنها درصد محدودی از بازی‌ها بسیار خشن و نامناسب هستند و بسیاری از بازی‌ها اثرات مثبت زیادی می‌توانند روی کودک ما داشته باشند.
ـ ایده‌ها و اطلاعات خود را درباره بازی‌ها با والدین دیگر درمیان بگذارید و از آنها کمک بگیرید.
انتهای پیام/
چه دانشگاهی این تحقیقات رو انجام داده؟
کدوم نشریه معتبر بین المللی چاپ شده؟
شما رو چه حسابی این حرف رو میزنید؟
من خودم نزدیک دوازده ساله که دارم بازی های کامپیوتری می کنم
تا الان دچار این مشکلاتی که گفتید نشدم؟