انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
عالی بود
من از برنامه بسیار زیبای بفرمایید شام میام
کبابی!
تا به حال کباب درست کرده اید؟
هنگام درست کردن کباب گاهی چربی‌ها که ذوب می‌شوند قطره ای روی آتش می چکد؛ در این مواقع آتش گر می گیرد و جلز و ولز می‌کند!
تا بیش از این دهان مان آب نیفتاده، از بحث لذیذ کباب بگذریم...
سالها پیش صائب تبریزی با استفاده از این صحنه دلپذیر، بیتی سروده که شاید امروز معنای آن صریح تر و آشکار تر است.
اظهار عجز نزد ستم پیشه ابلهیست
اشک کباب موجب طغیان آتش است
صائب می گوید ضعف نشان دادن به ستمگر ها نشانه ابلهیست و سپس در مثالی زیبا اشک کباب یا همان قطره که گویا نشان خواهش کباب از آتش است را باعث بیش تر شدن آتش میداند.
وقتی به ستمگر ها پیام ضعف می دهید طمع آنها بیشتر می‌شوند تا به شما ضربه بزنند؛ و این مربوط به امروز و دیروز نیست، این فطرت ستمگرهاست که صائب در قرن یازده به آن اشاره کرده است.
مثلاً فرض کنید عده‌ای از داخل کشور مدام به دشمنان بیرونی کشور پیام ضعف می فرستند و به آنها ما را ناتوان و به بن بست رسیده نشان میدهند؛ یا دست یاری به سمت دشمنان دراز می کنند و به خیال خام خود فکر می‌کنند اینگونه ستمگران دست آنها را می گیرند و یا حداقل دست از ظلم و ستم بر می دارند اما چه کسی دیده که دوستی با گرگ سرانجام داشته باشد؟!
امروز آمریکا ستمگریست که همه او را می شناسیم، ستمگری که حتی به دوستان خود مانند عربستان که نزد او ابراز ارادت و ضعف می کنند و سر تسلیم فرود می آوردند نیز رحم نمی‌کند!
به هر حال انتخاب با ماست...
میشود به قول صائب روش ابلهان را در پیش گرفت یا به قول آقا در همایش خدمت بسیجیان، با ارسال پیام قدرت به جهان و ضعف نشان ندادن، عزت مند و مقتدر باقی ماند...
انتهای پیام/