به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سرهنگ مرتضی نثاری رئیس پایگاه پلیس آگاهی تهران بزرگ از دستگیری متهمی خبر داد که به شیوه بیهوشی اقدام به سرقت از پدرزن و باجناق خود کرده است، خبر داد.
وی در توضیح این خبر گفت: درتاریخ 11 مهر ماه سال جاری پرونده‌ای با موضوع سرقت منزل به شیوه بیهوشی از کلانتری ۱۲۷ نارمک به پایگاه چهارم پلیس آگاهی تهران بزرگ ارجاع شد که در آن شاکی پرونده مدعی بود که سرقت توسط باجناقش انجام شده است.
شاکی پرونده پس از حضور در پایگاه چهارم پلیس آگاهی تهران بزرگ در اظهاراتش به کارآگاهان گفت: همسرم به همراه اعضای خانواده اش برای مسافرت به شهرستان رفته بودند؛ روز سه شنبه هشت شهریور ماه بنده به اتفاق پدرخانم و باجناقم در منزل پدر همسرم بودیم؛ حوالی ساعت ۲۲:۰۰ باجناقم برای ما نسکافه آورد که پس از نوشیدن مقداری از نسکافه هر دو نفر ما از هوش رفتیم؛ روز بعد، حوالی ظهر با حالت گیجی بهوش آمده پس از آمدن و رسیدن مادر همسرم از شهرستان متوجه‌ی سرقت اموالی شامل مقادیری طلا و جواهرات، وجه نقد، اسناد مالکیت خودرو، دسته چک و مقادیری لوازم دیگر از منزل خودم و پدرهمسرم شدیم.
کارآگاهان پایگاه چهارم پلیس آگاهی با توجه به اظهارات شاکی پرونده اقدام به شناسایی محل سکونت باجناق شاکی بنام علیرضا در منطقه تهرانپارس کرده؛ ضمن هماهنگی با مقام قضایی این شخص در محل سکونتش دستگیر و در بازرسی از این محل قسمتی از مدارک شناسایی سرقت شده کشف شد.
با انتقال متهم به پایگاه چهارم پلیس آگاهی، متهم در تحقیقات اولیه منکر سرقت شده، اما با ارائه مستندات و همچنین کشف سایر اموال مسروقه شاکی به ناچار به سرقت از منزل پدر همسرش اعتراف کرد.
سرهنگ کارآگاه مرتضی نثاری، رئیس پایگاه چهارم پلیس آگاهی تهران بزرگ، با اعلام این خبر گفت: متهم با صدور قرار قانونی از سوی مقام محترم قضایی جهت شناسایی انگیزه سرقت و همچنین کشف اموال مسروقه در اختیار پایگاه چهارم پلیس آگاهی تهران بزرگ قرار گرفته و تحقیقات از متهم در دستور کار کارآگاهان این پایگاه قرار گرفته است.
انتهای پیام/
از طرفی بعضیا هم سوء استفاده می کنن
زندگی ارزش کلاهبرداری از برادر و خواهر و ... نداره ،
زندگی سخته و سختی رو کسی مثل من شاید لمس نکرده اما مال حرام خط قرمزه ، اگر به وجود حق اعتقاد باشه ، به هر حال طرف برای مالش زحمت کشیده باید دید در موقعیت مشابه خودمون حاضر به کمک هستیم و اگر بله تا چه حد
آخه ما عادت داریم توقعمون بالاست اما خدانکنه نصف توقع ما از کسی ، اون شخص از ما توقع داشته باشه و اینا ناشی از تنبلی ، عدم داشتن شغل مناسب ، عدم حمایت از سمت خانواده ها برای تحصیلات و در نهایت استخدام و ... هستش ، من تا دبیرستان معدلم زیر 19 نیومد اما 20 سال شاید یکروز کامل نبود که دعوا نباشه توی خانوادمون یادمه برای کنکور نه تو شهرمون جایی بود برم درس بخونم نه پول کرایه خونه داشتم برای خوندن ، تو خونه هم هر چی می خوندم با دل آشوب و استرس دعواهای خانواده قاطی می شد دانشگاه آزادم نتونستم برم.