برای اغلب زنان در طول بارداری مشکل جدی پیش نمی‌آید با این حال اگر شما هم در این مورد نگران هستید، فهرست نشانه‌های مهم زیر را مطالعه کنید. برخی از موارد ممکن است حالت اورژانس داشته یا نداشته باشد و این بستگی به مجموع شرایط شما اعم از سن بارداری، سابقه سلامت و بیماری و سایر علائم احتمالی دارد. از سوی دیگر ممکن است شما دچار وضعیتی باشد که در این فهرست نیامده، ولی بنا به شرایط خاص شما و میزان درد یا ناراحتی که تحمل می‌کنید لازم باشد که با پزشکتان تماس بگیرید.
علائم زیر می‌تواند راهنمای خوبی باشد، آن‌ها را به خاطر بسپارید و اگر هر یک از نشانه‌های زیر در شما ظاهر شد با پزشک خود تماس بگیرید:
* تغییر شدید در حرکات معمولی جنین که ممکن است بصورت افزایش یا کاهش تعداد لگد زدن یا حتی عدم وجود حرکت جنینی باشد. در این مورد می‌توانید از پزشک خود سوال کنید که آیا لازم است حرکات جنین را بشمارید. اگر شرایط خاصی داشته باشید حتما به شما توصیه می‌شود که این کار را در خانه یا بصورت یک تست در دوران بارداری انجام دهید.
* درد یا حساس بودن شدید و مداوم در ناحیه شکم
* خونریزی از واژن یا لکه بینی
* افزایش یا تغییر در ترشحات واژن که ممکن است به شکل‌های مختلف مانند آبکی، موکوسی (ترشحات غلیظ و چسبناک) یا خونی (صورتی رنگ یا خونابه) باشد. البته بعد از هفته ۳۷ چنین علائمی ممکن است طبیعی بوده و نشاندهنده قریب الوقوع زایمان خواهد بود.
* فشار در ناحیه لگن (مانند اینکه بچه می‌خواهد بیرون بیاید)، درد در قسمت پایین کمر (بخصوص اگر سابقه آنرا نداشته باشید و برایتان جدید باشد)، کرامپ و گرفتگی یا درد‌های شکمی مانند آنچه در دوران قاعدگی ممکن است تجربه کرده باشید، یا بیش از۴ انقباض در ساعت (حتی اگر دردناک نبوده و به نظر خیلی جدی نمی‌آیند. تمام این علائم قبل از هفته ۳۷ جدی بوده و ممکن است نشاندهنده زایمان زودرس یا پیش از موعد در شما باشند.
* سوزش یا درد هنگام ادرار کردن، کاهش و یا بند آمدن ادرار
* استفراغ مداوم یا شدید بصورت عدم تحمل غذا‌ها و مایعات، یا هر استفراغی که همراه با تب و درد باشد.
* لرز یا تب بیش از ۸/۳۷ درجه سانتیگراد و بیشتر
* اختلال بینایی مانند دوبینی، تاری دید، دیدن جرقه یا نقاط نورانی در میدان دید
* سردرد شدید یا مداومی که بهبود پیدا نمی‌کند، یا هر سردردی که با تاری دید، اختلال تکلم یا بیحسی در اعضا همراه باشد.
* هر گونه تورم صورت یا پف آلودگی اطراف چشمها، تورم بیش از معمول در دستها و انگشتان، تورم شدید و ناگهانی در ناحیه قوزک پا، یا افزایش ناگهانی وزن (بیش از ۱.۸ کیلوگرم در هفته)
* گرفتگی شدید یا مداوم پا یا عضلات پشت ساق بطوریکه اگر مچ پا را به جلو خم کنید و انگشت شست پا را بسمت نوک بینی ببرید بهبودی حاصل نشود، یا زمانیکه در حال حرکت باشید این اتفاق بیافتد، یا یک پا بطور واضح بیش از پای دیگر متورم شود.
* ضربه مستقیم به شکم، سقوط از ارتفاع یا تصادف با اتومبیل که شما را نگران سلامتی جنین کند.
* غش کردن، گیجی مکرر، افزایش ضربان قلب یا طپش قلب
* اشکال در تنفس، سرفه و خلط خونی، درد در قفسه سینه
* یبوست شدید همراه با درد شکم یا اسهالی که بیش از ۲۴ ساعت طول بکشد.
* خارش مداوم و شدید در دستها، پاها، کف دست و پا، یا احساس خارش در کل بدن
* هر مشکل یا بیماری که در حالت غیر از حاملگی هم با پزشک خود تماس می‌گرفتید مانند وخیم شدن آسم یا سرماخوردگی که به جای بهبودی رو به وخامت می‌رود. در صورت بروز هر یک از این موارد در بارداری بهتر است زودتر از آنچه بطور معمول با پزشک یا اورژانس تماس می‌گرفتید عمل کنید.
اگر از میزان جدی بودن مشکل خود اطمینان ندارید و در عین حال مثل همیشه نیستید و در مجموع احساس ناراحتی می‌کنید، به غریزه خود اعتماد کنید و با پزشک یا متخصص خود تماس بگیرید. او به چنین تماس‌هایی عادت دارد. اگر مشکل جدی وجود داشته باشد می‌توانید به موقع در مورد آن اقدام کنید و اگر نه، زودتر مطمئن و آسوده می‌شوید.
بدن شما در طول بارداری بقدری سریع تغییر می‌کند که گاهی برای شما سخت است که بدانید آنچه تجربه می‌کنید در واقع یک اتفاق عادی است. با این حال به خودتان و فرزندتان لطف کرده و هر علامت مشکوکی را چک کنید.
در آخر اینکه اگر نزدیک به موعد زایمان خود هستید، بهتر است علائم شروع زایمان را مرور کنید؛ به این ترتیب می‌دانید باید در انتظار چه باشید و در چه زمانی با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید.
منبع: بیتوته
انتهای پیام/